De pluktuin

In mijn blogje van vorige week woensdag de 18e gebruikte ik een foto van het middelste blok van mijn pluktuinquiltje. Vandaag wil ik er wat meer over vertellen.

Kom, we halen haar er nog even bij. In het dorp waar ik woon is een echte pluktuin. Ongeveer een kilometer achter m'n huis. Vroeger kon je er via de paadjes door allelei tuinderijen zo naar toe lopen. Wij kinderen noemden het trouwens de "padjes". 's Avonds liepen we nog even de padjes om...  Maar sinds een jaar of 10 is alles veranderd. De tuinderijen werden afgebroken en is het volgebouwd met huizen. De leuke pluktuin veranderde mee. Eerst was het gewoon een lapje grond waar's zomers zomerbloeiers op werden geteeld en waar je zelf mocht plukken.

Of als je daar geen zin in had kon je een boeket kiezen uit het karrretje aan de weg.

Maar zelf met een grote mand langs de bloemen is natuurlijk veel leuker.

Later kwamen er ook workshops bloemschikken met in de pauze altijd iets zelfgebakken lekkers...

Met thee uit de blauwe theepot. Er liepen kippen in de kleine boomgaard en natuurlijk kwam en kom je er ook weleens een slak tegen...

Er was een hok met konijnen en later woonde er ook een varkentje. Verder was er eeen schuwe poes met 3 poten die zich meestal schuil hield tussen de planten.

Overdag is het er een paradijs voor vlinders.

Kortom: het is een echte tuin! Dit quiltje hangt altijd in mijn atelier. Het is al oud . Uit 1997. En het was het eerste quiltje dat ik ook borduuurde. In die tijd was het werk van Janet Bolton erg bekend. Boeken als In een patchworktuin en Een deken van lapjes werden goed verkocht. En door haar werk liet ik me bij het ontwerpen van het quiltje beinvloeden. Het quiltje is 90 bij 90 cm.
De pluktuin bestaat nog steeds. Alleen mag je er niet meer zelf plukken. Het is allemaal veel commercieeler geworden. De tuin kwam in de krant en bv in de Libelle. En in een uurtje plukten de mensen de tuin kaal! Meer weten? Kijk op de website voor meer informatie