Saai!

"Nee!'

Ze gilden nog net niet.

De quiltsters die ik afgelopen week ontmoette 

bij een de open dagen 

van Quilt- en tekenatelier Nel Boers.

"Nee!.

Niet doen!

Nooit doen!"

zeiden ze in koor.

"Nee, niks 1700 en nog wat.

Nooit tellen! 

Dan komt het werk nooit af!"

Tja waar gaat dat nu over?

Wel, over de Scheepjes CAL 2015 

die ik aan elkaar aan het haken ben. 

Daarvoor moet ik minstens 1700 en iets meer 

picots haken. 

Brr, wat een geestdodend werk.

En dan ook nog al die draadjes afhechten! 

Het moet gezegd:

het patroon is eenvoudig, 

de bloemen waren heel leuk om te haken.

Het eindresultaat ziet er geweldig uit.

Maar die picots he? 

Nou ja, nog even doorzetten.

Vandaag nog 15 van de 65 bloemen te gaan. 

O ja, en er moet een nog een rand om.

Je raadt het al

met picotjes.

Oh, ik haal de 1900 wel...

Tussendoortje.

Even een klein werkje.

Even iets dat in een weekje af is! 

Bij het opruimen vond ik een vilten blad.

Een beetje in de stijl van Sue Spargo.

Misschien ken je haar quilts wel met de bladeren en 

bloemen van vilt en andere wollen stoffen.

Of van de vogeltjes.

En alles uitgebreid geborduurd. 

En zoiets wilde ik ooit ook wel eens proberen.

Maar een hele quilt lijkt me niet zo handig 

omdat ik de boel graag in de wasmachine stop. 

Maar een naaldenboekje dat moest toch wel lukken.

Met aan de rug een bedel en een zelfgemaakte papieren kraal.

Vaste lezers herkennen het wel:

Mevrouw Rafel is een kei in halffabrikaten.

Van die kleine handige dingetjes

(zoals het vilten blad) 

die oooooooooooit nog weleens te pas kunnen komen.

De randjes worden afgewerkt met wat kleine glazen kraaltjes.

Ha,ha, dit schoteltje staat veilig in de kelder.

Ja, andere mensen bewaren daar hun aardappels! 

Maar zo'n voorraad kraaltjes staat zo altijd paraat. 

Natuurlijk heeft het boekje ook een achterkant.

Met een lief hartje. 

Nog even van dichtbij kijken.

De basis is een klein "quiltje"

3 lagen.

De achterkantstof gewoon omslaan.

Omsteken.

Gewoon de rafeltjes laten zitten.

Ik ben tenslotte Mevrouw Rafel!

Of niet soms? 

Nou, nog een plaatje dan! 

En dan ga ik hem snel in gebruik nemen.  

Keesje.

Help! 

Rafeltje is nog steeds aan het opruimen.

M'n plekje in de kast wordt steeds kleiner.

Pffft. 

Ik krijg het er benauwd van.

Gelukkig wil Lizzy wel me me spelen.

Maar het is wel griezelig hoor! 

Die twee grote honden.

Iedere hond heeft tanden hoor. 

Nee, ik ga toch maar weer terug naar m'n plekje in de kast.

Anny, ben je al snel klaar met dat geruim?  

Werk in uitvoering.

Tegenwoordig is de vrijdag m'n vrije dag.

Ha, ha, met pensioen en toch een vrije dag! 

Een dag zonder mantelzorgtaakjes. 

Nou ja, ik ga wel even langs de oude mevrouw.

En neem ook het koken nog op me.

Maar verder mag ik alles lekker zelf bepalen.

Omdat het weer niet zo mooi zou worden 

ging ik vanmorgen op m'n ateliertje spelen. 

Een nieuwe journal opzetten 

voor de 

"1000 vragen aan jezelf"

van Flow.

Dit keer koos ik voor de vraag 

"Welk liedje heb je de afgelopen tijd

"grijs"

gedraaid.

Dat is "You and me" van Milow.

In klad gaat het altijd goed.

En dan gaat het toch nog bijna mis voor het echt! 

Overigens is de ampersand,

& dit tekentje dus,

mijn favoriete teken van het uitgebreide alfabet. 

Waarom dit de laatste tijd m'n lievelingsliedje is?

Oh, dat refrein! 

Heerlijk uithalen op Oh, you and me! 

Lekker in de auto.

In de file.

Het hele Westland lag de laatste tijd op z'n kop.

En het was nogal eens wachten geblazen.

En het verhaaltje is ook leuk.

Maar daarover in een volgend blogje meer.

Fijn weekend! Anny. 

Vogel.

Boven de wekelijkse afleveringen 

van de Scheepjes CAL 

staat telkens een tekst 

die betrekking heeft op vogels of veren.

Voor week 4 was dat:

"inside us all, patiently waiting, sits a tiny little adventurous bird"

Dus in ons allen woont een klein avontuurlijk vogeltje

dat geduldig wacht (tot het vrij gelaten zal worden) .

Denk ik er dan maar bij.

 Een leuke tekst om een journal bij te maken.

Even wat dichterbij kijken.

Een mooie gelegenheid om ook even te tangelen.

en te stempelen.

De basis van het werk is aquarelverf.

Opgewerkt met zwarte stift en pastelkrijt.

Opruimen.

Bij het opruimen stuit ik op de 

wonderlijkste dingen.

Tja, wat moet je hier nou van denken? 

Aha, het is in ieder geval een stoffig projectje.

Dit plaatje hoort er ook bij.

Meer draad dan stof.

Kom, we gaan nog maar even verder met plaatjes kijken.

Even nog een andere foto.

 Wat is het nu toch? 

Er hangt een labeltje aan het werk.

Iets met appels?

Even omdraaien.

"Only for sinners!"

Zeker iets met appels.

Want was het niet Eva ie Adam verleidde met een appel?

Ha, een appel en een tasje met stof, metaalgaas en 

griezelig plastic beestjes. 

Beslist alleen voor zondaren! 

Gelukkig staat er ook een datum op het label.

2007.

2007.

Een rampzalig jaar met nogal wat sterfgevallen

in mijn directe omgeving.

Twee hondjes die onverwacht stierven.

Nee, het was niet een 

van mijn beste jaren. 

Gelukkig heb ik mijn boek uit dat jaar nog.

Een dikke pil

en tot op de draad versleten.

Met onder meer dit proefje voor een 

label.

(Dat het niet haalde).

Maar ik weet nu wel weer hoe het kwam.

T. een van onze quiltgroepleden

daagde me uit om iets te maken met een appelmanchet.

Een roze geval 

Kijk maar naar deze blaadjes die in die tijd om appels uit China

(wat moeten wij met appels uit China???) 

zaten. 

Nou lag een appel wel een beetje voor de hand.

Net als die zondaren.

Het tasje maakte ik omdat we het tasje als groep

ook in stof gemaakt hadden.

Dat wil zeggen: dat zouden we doen.

Maar ik was een van de weinigen die het echt deed.

Daarom maakte ik het ook nog een keertje

van ijzerdraad! 

Lost & Found.

Een paar blogjes geleden liet ik een deel 

zien van de geboortelap.

Alle losse "plaatjes" heb ik nu vastgezet. 

Nu kan ik gaan borduren.

Gelukkig is er al veel klaar.

Deze kip moest ik nog vastzetten.

En omborduren.

Maar dit lieve huisje was al klaar.

Net als dit zeilbootje.

Er zitten veel hartjes op de lap.

In die tijd, zo'n 8 jaar geleden waren die 

handige hulpjes om jojo's te maken

net in de handel.

Er zijn ook hulpjes om bloemetjes en hartjes te maken. 

En die hartjes verwerkte ik.

Ook in de kleine plaatjes. 

Zoals bij deze zwaan.

Ook de vogeltjes op het grote middenpaneel

kregen een hartjesvleugel.

Hier is het zelfs dubbelop:

hartjes met een jojohartje. 

Ik doe regelmatig een steekje. 

En hoop de lap deze keer toch echt af te maken! 

Om het middendeel

Moet een alfabet.

En dat is een hele klus op de wafeltjesstof! 

Vliegende varkentjes.

When pigs fly! 

Of wel:

met Sint Juttemis! 

Zo dacht ik over het opruimen van 

mijn ateliertje.

En... kijk maar goed:

er vliegt echt een varkentje hangend aan de lamp door het atelier.

Samen met een minicupcake.

(Ja, af en toe haal ik driftig uit mer de verfkwast

en zit ook alles aan de lamp

onder). 

Ook deze van heel fijn garen gehaakte

anjer om een vingerhoed 

in te stoppen,

(die Marcella van het nuttig en fraai blog voor me haakte)

hangt aan de lamp.  

Maar ach, dat beestje kan me ook niet helpen 

met opruimen.

Een echt stofnest werd het.

Met mandjes en bakjes overal.

Ook op de grond 

en 

onder de tafel.

Tijd voor actie! 

Vooral ook omdat ik mijn vingerhoedjesquilt 

wil gaan sandwichen.

Dat doe ik op de halve tafel.

Nou, dat leegruimen is goed gelukt.

Maar het was meer verplaatsen van troep.

De rommel is nu naar 

wat in de buurt het babykamertje genoemd wordt.

Een klein hokje.

Alleen goed voor een minibewoner.

En nee, je mag er geen foto van zien.

Het lijkt nog het meest op 

"Mijn leven in puin"

dat tv programma waarbij mensen 

met een ziekelijke verzameldrift 

van hun troep worden afgeholpen.

Over tv gesproken: 

Bij de BBC gaan we komende week weer bakken:

Het eerste deel van de nieuwe serie begint

Woensdag 5 augustus om 21.00

Hollandse tijd op BBC 1.

en 

in Nederland start omroep Max 

een nieuwe serie 

op 6 september! 

Zucht, was het maar vast zover! 

Voorlopig gaat er flink wat tijd zitten in het atelier

opruimen.

Ik ging naar de Xenos voor een paar van die leuke fotoplankjes.

Was er nog maar eentje!  

En nee, hij hangt echt niet scheef.

Rafeltje heeft echt geen timmerkwaliteiten.

Maar met de hamer en nijptang van opa

en quiltlineaal en potlood lukte het toch.

Zonder waterpas.