De laatste weken ben ik weer
helemaal
bezig met mijn slow stitch lap.
De laatste weken ben ik weer
helemaal
bezig met mijn slow stitch lap.
De laatste dagen zet ik bij
de oude mevrouw
een bordje warm eten op de trap.
Een van de wijkzusters die komt helpen
bij het wassen
is positief getest op corona.
Dus zit ze daar helemaal
alleen
in haar huis.
Gelukkig heeft ze net als
ik
wel aanleg voor kluizenaar.
Maar wat ze vooral mist is
de hondjes.
Die zijn dus even op
raambezoek geweest.
Om dat ik een zeldzame auto-imuunziekte
heb
is het voor mij te gevaarlijk
om er te gaan helpen.
Dat hebben we heel goed doorgepraat
aan het begin van de pandemie.
Maar het blijft heel hard.
Bovendien is er het risico op ziek worden.
Daarom ben ik wel blij met de strenge maatregels.
Ik heb wel makkelijk praten: ik hoef niet thuis te werken
en tegelijkertijd
de kleintjes zoet houden
schooltje te spelen.
Ik deed niet zoveel.
Vorige week
lukte het me gewoon om
8 boompjes te maken.
Af en toe
zijn er van die weken waarin het op vele fronten
broddelen is.
Sinds het voorjaar lag de boord klaar om verder afgebreid te worden.
Een inbreiwerkje.
Het boek zei: draden gewoon laten meelopen,
niet inbreien.
Nou dat werd helemaal niks.
Het werd een potje achteruit breien.
Het is niks voor mij!
Ik verzin wel een leuk ander paar sokken.
Vorige week zat er ook al geen blogje in.
Na en stevige update
zei de laptop: ja, dûh, doe het lekker zelf.
Dus een uur proberen.
Maar hij was niet van plan mee te werken.
"Kom maar", zei de computerboer.
Een paar weekjes geleden was er ik nog voor
printerinkt.
En was die hele grote winkel nog open.
Nu hadden ze het teruggebracht tot een ruimte van 1 bij 3 meter
voor de toonbank.
Er paste precies 1 persoon in.
Terwijl het er altijd vol staat met mensen,
nou ja, voornamelijk mannen die
eindeloze discussies houden over het juiste stekkertje!
Gelukkig snapten ze war het probleem was.
Een tjoep, tjoep, tjoep de boel stond weer recht.
Iech!
Ik deed niet zoveel handwerkerigs:
Mijn ateliertje was toe aan een
grondige schoonmaakbeurt.
En kijk eens: Keesje is er weer.
Voorlopig wel hoog en droog in de kast.
Want Puck kan hem wel opeten
zo lief vindt hij hem.
Deze dames zagen ook weer eens wat daglicht.
En er kwamen zeggen en schrijven
3 nieuwe boompjes bij.
Dat is nog geen bos!
Dus: aan de slag.