vrijdag 29 juli 2022

Naar de kapper

Voordat ik alle administratie doe 

eerst een blogje.

Maar waar ga ik het over hebben dacht ik.

Heel veel handwerk of iets van tekenen

komt er nou ook weer niet uit m'n handen.

Veel te mooi weer.

Te vaak op stap.

Hier op mijn atelier ligt Puck altijd op 

een stoel.

Hij ligt er graag.

Ik keek naar hem.

En zag alleen een enorme berg haar.

Hij moet al weken naar de kapper.

Eerst wachten op een afspraak.

Toen mocht hij eindelijk.

Moest ie 3 keer gewassen 

omdat hij niet schoon werd.

Tja dat heb ik ook weleens in de zomer.

Daarna liep zijn tijd zo uit dat de trimster het

deze week zou afmaken.

Wij gisteren extra vroeg uit de veren:

trimster ziek.


Inmiddels heeft hij nog een rare nieuwe gewoonte:

hij kruipt 's nachts onder mijn bed.

"Wat hoor ik toch?"

dacht ik een paar dagen geleden.

Nou dat was een zacht snurkende Puck.

Hij kan er wel onder.

Maar op de een of andere manier er niet meer onderuit.

Dat slaapt niet zo lekker.

Maar hondjes zijn net zo goed hobby als 

iets maken.

Toch?


Door mijn foto's scollend zag ik 
trouwens dat ik wel 
in de weer geweest was met verf.
Ik heb afdrukken gemaakt met een glazen plaat
en acrylverf.

Het atelier is halverwege een opknapbeurt.


Ik vond een leuke hangplant.

En bestelde andere overgordijnen.

Dat had nogal wat voeten in de aarde.
De groene die er nu hangen zijn oud maar kleuren nog 
leuk bij de nieuwe muurkleur.


Ik hou wel van een beetje retro.

En gelukkig is dat er nog wel.
Stof met patronen van Orla Kiely.



Ik ben fan van haar werk en heb ook een vloerkleed
met dit patroon in de woonkamer.

Je ziet af en toe valt er toch nog een steekje.


En herinner je je die hele hete dag nog?
ik maakte een beginnetje van een vingerloze want.
Dat ging verbazend goed door de bamboenaaldjes.

Ach zo achteraf ben ik toch nog wel aardig bezig.

Nu aan de slag. 
De administratie wacht. 



 

donderdag 14 juli 2022

Opschudding.

Soms heb je goede voornemens

die je ook echt wil uitvoeren.

Zoals vanochtend. 

Dus fris van start en aan de slag.

Om dan helemaal bibberig 

en 

een  beetje ontdaan aan de slag te gaan.

Deze week was er eindelijk tijd om even naar de opticien 

te gaan.

Maar dat liep heel anders.

Mijn zicht was erg snel achteruit gegaan.

En nu denken ze aan maculadegeneratie.

Nou zei iemand uit mijn omgeving ooit:

"als Anny diabetes krijgt is meteen haar been geamputeerd"

Nou, ik dacht meteen: ik wordt slechtziend en

mag niet meer autorijden.

Help!

Hoe kom ik dan overal?

Ik raak mijn zelfstandigheid kwijt.

Jasses.

Ik heb er nu wel eens genoeg van.

Kan het nooit eens goed gaan.


Maar goed: 

Mijn oude huisarts zei altijd:

"Jij zit nooit langere dan een dagdeel in de put:

zonde van de leuke dingen!"

Dus over tot de orde van de dag.

Hoewel: zal ik zo langs de fietsenmaker gaan voor een

hondenbakfiets?

Dan kan ik alles vervoeren en gaat het nog best.

Altijd een oplossing zoeken.

Maar er was ook heel wat leuks:

De oude mevrouw 

werd 105.

En ze zag er wel tegenop.

Maar heeft ook wel heel erg genoten.


Voor deze ene keer dan een foto van de jarige 

met mij ernaast!.

Ik zet nooit een foto van mezelf op internet.

Nou vooruit.

En naast de organisatie van de feestelijkheden

tekende ik nog wat.


Met een voorbeeld van Francien van Westering een
kattenoog.
Voelt nu een beetje wrang.
Dat snap je.


Verder lees ik minstens een boek per week.
De afgelopen week het vierde deel van 
Cliffrock Castle.

Misschien ken je de serie wel.
Over een Hollandse als 
huishoudster in een Schots kasteel,

Was het eerste boek vooral vermakelijk.
Dit vierde gaat meer de diepte in en is veel literairder.
Ik zou bijna zeggen wanhopiger ook.

Nee, niet iets waar je van opkikkert.
Maar desondanks een aanrader.

Zo. Iedereen weer bij.
Ik mijn hart gelucht.

Nou ja, mijn zorgen gewoon bij jullie over de schutting gegooid.

Dank je wel voor het lezen.

Het volgende blogje wordt vast weer gezelliger.



donderdag 7 juli 2022

Uitvinden.

Het voelt alsof ik mezelf weer 

opnieuw

moet uitvinden.

Heb nog niet een precies plan wat ik wil gaan doen of weer of nog

gaan leren.

Met stoffen werken is de laatste tijd 

lastig door de artrose in mijn handen.


Ik was wel een ijverig breistertje.

3 paar sokken.

Waarvan 2 van restjes. 

Heel leuk om te doen maar al die draadjes

afhechten! 

Het geeft wel een leuk beeld van de kleurtjes

sokkenwol die ik kies. 


 Al vorige zomer startte ik met een 

topdown gebreid vestje.

Nog nooit gedaan.

Het viel vreselijk mee,

behalve de mouwen op een rondbreinaals.

Nu het zomer is ben ik er heel blij mee.

Ik heb wel 3 zomerjurkjes waar 

het vestje op past.

Alleen: het vest wordt steeds

groter.

Het doet me nu denken aan een jaren 50 

slobbertrui.

Nee, al dat breiwerk is heel veilig werken.

Er kan niks mis gaan.


Ben nu nog bezig met een trui van 

Per Fortuna van Lana Grossa.

Wat een vondst.

Ik ben voor heel veel vezels allergisch.

En kan dus ook nooit iets "harigs"

breien.

En dit garen: daar kan ik wel tegen.

Dus eindelijk een harige trui.

Maar niks spectaculairs.


Werken met kleurpotlood is heerlijk rustig om te doen.

Na jaren pakte ik het weer op.

In de jaren 80 was ik goed in dierenvachten

tekenen met kleurpotlood.

Dat wil ik ook nog eens gaan proberen.


Af en toe een portretje schilderen.

Daar begon ik afgelopen weekend mee.

Meer mag je niet zien! 

Ik was nog niet tevreden.

Kortom:

mevrouw rafel vindt zichzelf opnieuw uit.

Fijn dat na zoveel tijd heel veel mensen 

toch weer mijn blog terug vonden.

Leuk! 

Ik kom weer vaker langs.

Beloofd.

Het weer wordt nu beter.

Puckje en ik gaan naar de bakker:

gebak bestellen:

de oude mevrouw hoopt volgende week 

woensdag

105

te worden.

Zelf zegt ze dikwijls:

"dan wordt ik 's morgens wakker en 

dan denk ik oh, ik ben er nog steeds!"

Maar verder is ze best opgewekt.

Altijd het beste ervan makend.