Opschudding.

Soms heb je goede voornemens

die je ook echt wil uitvoeren.

Zoals vanochtend. 

Dus fris van start en aan de slag.

Om dan helemaal bibberig 

en 

een  beetje ontdaan aan de slag te gaan.

Deze week was er eindelijk tijd om even naar de opticien 

te gaan.

Maar dat liep heel anders.

Mijn zicht was erg snel achteruit gegaan.

En nu denken ze aan maculadegeneratie.

Nou zei iemand uit mijn omgeving ooit:

"als Anny diabetes krijgt is meteen haar been geamputeerd"

Nou, ik dacht meteen: ik wordt slechtziend en

mag niet meer autorijden.

Help!

Hoe kom ik dan overal?

Ik raak mijn zelfstandigheid kwijt.

Jasses.

Ik heb er nu wel eens genoeg van.

Kan het nooit eens goed gaan.

Maar goed: 

Mijn oude huisarts zei altijd:

"Jij zit nooit langere dan een dagdeel in de put:

zonde van de leuke dingen!"

Dus over tot de orde van de dag.

Hoewel: zal ik zo langs de fietsenmaker gaan voor een

hondenbakfiets?

Dan kan ik alles vervoeren en gaat het nog best.

Altijd een oplossing zoeken.

Maar er was ook heel wat leuks:

De oude mevrouw 

werd 105.

En ze zag er wel tegenop.

Maar heeft ook wel heel erg genoten.

Voor deze ene keer dan een foto van de jarige 

met mij ernaast!.

Ik zet nooit een foto van mezelf op internet.

Nou vooruit.

En naast de organisatie van de feestelijkheden

tekende ik nog wat.

Met een voorbeeld van Francien van Westering een

kattenoog.

Voelt nu een beetje wrang.

Dat snap je.

Verder lees ik minstens een boek per week.

De afgelopen week het vierde deel van 

Cliffrock Castle.

Misschien ken je de serie wel.

Over een Hollandse als 

huishoudster in een Schots kasteel,

Was het eerste boek vooral vermakelijk.

Dit vierde gaat meer de diepte in en is veel literairder.

Ik zou bijna zeggen wanhopiger ook.

Nee, niet iets waar je van opkikkert.

Maar desondanks een aanrader.

Zo. Iedereen weer bij.

Ik mijn hart gelucht.

Nou ja, mijn zorgen gewoon bij jullie over de schutting gegooid.

Dank je wel voor het lezen.

Het volgende blogje wordt vast weer gezelliger.