Posts tonen met het label hexjes. Alle posts tonen
Posts tonen met het label hexjes. Alle posts tonen

maandag 20 november 2023

Acrobaat.

Ik heb een acrobaat in huis.

Af en toe staat m'n hart stil

Onze Keesje kan klimmen en springen als de beste! 

Deze week ging ik met Puck en Keesje 

naar het tuincentrum'.

Nee, ik heb er geen foto's van.

Ben al blij dat ik zonder kleerscheuren terug ben.

Het was inderdaad een tijd geleden dat we geweest waren.

Maar nu was het een gedoe.

Er stonden levensgrote ijsberen en herten.

Goed voor een vreselijke blafpartij.

En het was er donker! 

Het kan aan mij liggen want mijn ogen gaan 

behoorlijk

achteruit.

Ik heb maculadegeneratie.

En in donker zien is lastig.

Bovendien had het tuincentrum een route 

a la Ikea uitgezet.

Voordat we bij de diervoeding waren liepen we Keulen om.

Gelukkig werd het daarna wat rustiger en lichter.

Maar toen moesten we de hobbel van de kassa nog nemen.

Keesje presteerde het om uit het wagentje

op de lopende band te klimmen.

Tot groot plezier van de rij wachtenden bij de kassa.

Het was een zweterig klusje.


Die Keesje toch.

Tibetaanse spanieltjes hebben poezen- en apenbloed.

En dat is te merken.

Hij krabt als een poes aan de meubels, 

hing als pup in de gordijnen

en springt als de beste.

Zo over de achterleuning van de bank.

En komt dan op z'n pootjes terecht.

Zo dat was een bezoekje aan het tuincentrum'.

Verder vloog de week weer voorbij.


Ik legde het 5e blok van de hexjes.


Zo bij elkaar wordt het al een flinke lap.


Verder zat ik lekker te knoeien met woorden 

vormen en kleuren.

Het resultaat versneed ik tot kleine labels.

Een leuke manier om te presenteren in een schetsboek.

Ik denk dat ik het leerde uit een boek van Shelley Rhodes.

Even kijken.

Het boek heet Sketchbook Explorations.


En ik ben altijd nog aan het lezen,

Dit keer Nineteen Stepes.

Alweer oorlog, alweer bombardementen.

Het verhaal speelt in Londen 

Ik las de recensies en vond veel  verschillende meningen.

Naast romantische en spannend 

ook een eentje die de 


met bloemetjes bedrukte zijkanten 

(net bloemetjesbehang volgens de recensent)

precies het niveau aan gaf.

Ik heb het nog niet uit maar echt spannend is het niet.

Milly schreef het boek niet zelf.

Er is een ghostwriter die nauwelijks genoemd wordt.

Maar het is naar een waar gebeurd verhaal.

Maar omdat ik veel familie heb die in de oorlog in Engeland woonden

vind ik het verhaal niet zo uitzonderliik.

Er zijn duizenden van deze verhalen te vertellen over Londen in de oorlog.





 

maandag 6 november 2023

Nat, natter ,natst!

Wat een vreselijk weer is het!

Zo verschrikkelijk nat dat ik van m'n geloof ben gevallen: 

ik kocht regenjasjes voor de hondjes.

"Nee!" dat zou ik noooooooit doen.

Ik hoor het de oude mevrouw nog zeggen:

"koop toch regenjasjes voor die hondjes".

Maar nu ging ik overstag.


Puck was eerst.

Want Keesjes maat was uitverkocht.

Die moest wachten tot het einde van de week.

Puck heeft zich nu in zijn lot geschikt.

Maar hij schaamt zich.

Echt!


Keesje vindt het prima!

Maar vorig jaar toen het zo koud was droeg hij al een jasje.

Dus was hij het al gewend.

Nee, zulke hele natte weken moet je niet te veel hebben.


Het is wel heel goed weer om met een werkje aan de slag te gaan.

Het vierde grote blok van de hexjes is af.


Mag ik weer een nieuw blok gaan leggen.

Dat is het allerleukste van dit werk.

Spelen met kleur.

En omdat ik veel Kaffe Fassett stoffen gebruik

die per patroon verschillen maar wel allemaal 

dezelfde kleuren gebruiken

is dat best makkelijk.

Het is ook heerlijk weer om met een 

kop koffie en wat lekkers 

met een boek 

op de bank te kruipen.


Ik las afgelopen week dit boek van Corine Bomann.

Een deel uit een serie.

Basis is een dagboek van een verpleegkundige

die jarenlang in het ziekenhuis werkte 

en 

daar een kroniek over schreef.

Maar als in werkelijkheid in een deel van de wereld 

bommen vallen 

en dat in je ook in wat je leest zo is, dan is dat wel een beetje veel.

Ik lees Corine's boeken graag.

Maar heb altijd een beetje moeite met verhalen 

die in Duitsland spelen.

Ik heb gewoon niks met het land.

Lees liever over het VK of Scandinavische landen.

Maar ik heb het netjes uitgelezen. 








dinsdag 11 augustus 2020

UItzitten.


Goedemorgen allemaal! 

Het woord

uitzitten

was hier gisteren en ik merk ook vandaag 
trending.

Natuurlijk gaat het over het 
warme weer.

Iedereen die ik tegenkwam,
waarmee ik appte,
besloot een beetje fatalistsch:

"Tja, we moeten het uitzitten.

Alsof het een soort straf is.

Och, ik denk altijd maar 
"ik maak er het beste van.""

Maar ik heb makkelijk praten:
ik kan mijn eigen tijd indelen.
En ben groot geworden met:
warm weer?
Dan wordt er zo weinig mogelijk gewerkt in huis! 

Een borduurwerkje lukte nog wel.


Ja, de hondjes lijken nog wel! 
Zelfs Pucks schattig plukje bruin bij z'n neusje lukte.

Maar mijn portret is zwaar
gephotoshopt! 

Bovendien draag ik een brilletje.
Maar dat maakt zo pinnig.


Puckje kreeg zijn zaterdagse bad.

En bleef een ochtendje heerlijk op de keukenmat liggen.

"Waarom doet ze dat? 
Ik hoef helemaal niet gewassen!"

Zag je hem denken.

Het is beslist geen waterrat.


Af en toe een toertje haken
lukt ook nog wel.

Maar dat dekentje groeit wel.

En zo'n warme lap op schoot 
dat is ook niet alles.

Kortom:
we zitten het maar uit. 




 

dinsdag 8 maart 2016

Leeg!

Af en toe blijft er 
een uurtje 
over om te 
ontspullen. 


Ha, een leeg blik! 

Ja, dat dacht ik.


Maar kijk eens mee: 
allemaal hexbloemetjes. 

Oh, ik wist echt niet meer dat ik die had. 

Die hexjes zijn het ideale Bee-werkje. 


Het blik kocht ik ooit bij Jamin.

Met een vreselijk vies paasbrood erin,
herinner ik me.
Nee, dan ziet deze inhoud er beter uit. 


Het ontspullen gaat steeds moeizamer.

Spullen zijn dikwijls 
veel meer dan 
gewoon maar dingen.

Ze hebben ook een emotionele waarde.

Zoals Brammetje hierboven.
Ooit de favoriete knuffel van een 
van mijn hondjes.
Ik beloofde hem dat 
ik goed voor Bram zou zorgen.

Nee, Bram gaat niet weg.

Net als 


Pat.

Mijn allereerste pop.
(ja, je hebt gelijk,
ze ligt er wat luguber bij
zo in die lade)

Ooit woonde ze hier bovenop een 
kast.
Jammer genoeg heeft ze een beentje 
verloren en kan ze niet meer zo goed 
zitten. 

Maar ze ligt prima daar in die 
lade.


vrijdag 31 januari 2014

Bee.

Vanmorgen ging ik naar de Bee van de Quilthoeve.
Natuurlijk met een werkje.

Nee, geen werkje!
HET ultieme bee werkje.


Ik kan het niet wetenschappelijk onderbouwen maar hexjes rijgen 
is toch een werkje dat op iedere bee wel gedaan wordt.
Altijd zit er wel ergens iemand hexjes te rijgen.
Je kunt er ook zo heerlijk bij kletsen zonder dat er wat fout gaat. 


Die hexjes van mij beginnen trouwens al aardig op een 
365 dagenproject te lijken. ;-) 
Ik maak er iedere dag wel eentje.
En is ie onder de koffie bij de oude Mevrouw Rafel nog niet klaar
dan is er verderop in de dag wel even een moment om hem af te maken. 

Inmiddels heb ik er al minstens 60.


Het wordt tijd om ze aan elkaar te gaan zetten.
Daarom kocht ik mooie groen-blauwe stof.
Wel 2 meter! Ja, ik ben heel wat van plan.
Ik ben altijd bang om tekort te hebben.
En...
ik vroeg of die 2 meter in stukjes van een halve meter gesneden konden worden.
?????
Zo'n hele lap! Ik kan er niet mee uit de voeten.
Het zou genoeg zijn om de hele onderneming in het slob te doen geraken. 

Natuurlijk is de stof in het echt veel mooier dan op de foto.

In de huiselijke kring noemen wij zo'n lap stof altijd
"30 meter brandvrije oudroze katoen".
Het is een zinnetje uit een voorstelling van Paul van Vliet.
Waarom en hoe hij dat zinnetje gebruikte weten we allang niet meer.
Maar de oudroze brandvrije katoen bleef.

Net zoals Frits.
Want Frits had geen kinderen...
want Frits had opa's condoom geerfd... 
Volgens Paul dan. 

Bij Rennie en Lida kun je meer lezen over de bee. 
   


zaterdag 18 januari 2014

Koffiebloemen


De laatste weken ben ik ijverig bezig om tijdens het koffiehalfuurtje 
bij de oude Mevrouw Rafel kleine hexagonbloemen 
te maken.

Waar ik ze nou precies voor ga gebruiken weet ik nog niet. 
Misschien voor een rand om een quilt.
Een quilt alleen met deze bloemetjes lijkt me ook heel lief. 
En ik had al een beetje rond gekeken voor een leuk stofje om
er een geheel van te maken. 

De lichtblauwe stof met rode stipjes waarop de 
bloemen nu liggen is erg lief... maar helaas op! 
Ik heb maar een halve meter en voor een wat groter
quiltje is dat natuurlijk niet genoeg. 
Maar dat er lichtblauw omheen komt is wel zeker.

Duckegg blue.

Dat blauw en rood...
ik kan er uren naar zoeken op Pinterest.

Al die mooie bloemen worden gemaakt uit dit kleine blikje.


Precies klein genoeg voor zo'n werkje.
Ik gaf er afgelopen zomer heel wat cadeau, samen met een zakje bonbons.
"Je mag er voor jezelf wel eens eentje kopen",zei iemand tegen me! 
"Blijkbaar vind je het een schattig ding!"

En dat is ook zo. 

Maar nu moet ik nodig aan de slag: het huiswerk wacht.
Allemaal randjes! 

donderdag 16 januari 2014

Het regent, het regent.

Vreselijk wat een weer! 
Met hondjes merk je dat dubbel want ze komen als verzopen katten binnen! 
Het kost me heel wat tijd om ze te drogen.

Toen ik een paar maanden gelden ook al klaagde over die natte honden
en vertelde dat ik ze droogfohnde 
gaf dat wel wat hilariteit! 
De meeste honden schijnen dat niet te willen.
Maar hier vinden de hondjes het heerlijk. 


Omdat het buiten zulke troosteloos weer is heb ik binnen maar de 
kleurigste stoffen opgezocht voor een klein werkje. 
Ja, ik heb nog bakken vol en ben niet helemaal om naar heel traditioneel werk hoor. 


Het lijkt trouwens wel alsof ik alleen maar klein grut onder handen heb! 

Een haakwerkje, wat borduren aan de Camille, een pinwheelblokje in elkaar zetten,
wat hexjes maken...
Het zet geen zoden aan de dijk.

Ik moet duidelijk m'n draai nog vinden na het afmaken van de grote gebreide sjaal en 
de kerstquilt. 

en

Even de buienradar checken.
Dan kunnen we zometeen weer op pad!  

vrijdag 27 september 2013

Besmettelijk!

Afgelopen week was ik op de Westlandse Bee.
Het was een gezellige grote groep. Iedereen had er weer zin in na een onverwacht mooie 
zomer waarin de meesten van ons maar weinig deden...
Nou op handwerkgebied dan.

Ik zat in een hoekje waar druk gewerkt werd met hexagonnetjes.
Van piepklein tot best fors.

Het lijkt wel of iedereen ineens aan het hexen is.


In 1999 was er ook zo'n hype.
Iedereen wilde een een milleniumquilt maken met 2000 verschillende stofjes.
Nou je ziet wat er bij mij van terecht gekomen is ;-( 
Twee bakken vol met hexjes... een jaar zoet lapjes omrijgen....


En daar ligt het nu. 
Klaar voor de afdeling lost & found.

Maar let op dat hexjes maken is heel besmettelijk.


Afgelopen week kocht ik het boek van An Moonen en Petra Prins.

Ik had direct al een favoriet.


Deze quilt met hexagonnen en sterretjes staat al op m'n verlanglijstje...
Leuk, kan ik alvast stofjes sparen. ;-o
Hogere economie noemde mijn vader zo'n plan altijd...

Maar eerst moet ik maar eens aan de slag met de kerstquilt.


Het derde blok krijg ik deze maand niet af.
Maar Mevrouw Engel knapt al een beetje op met haar warretjeshaar! 
Ik had moeite met het blok.
Vond het de minst leuke van de 4 en nu ik bezig ben met borduren valt het me toch weer mee.


Trouwens ik zag dat m'n hofleverancier (Hema) hele leuke scrapboek artikelen had.
Waaronder dit stickerboekje. (Ook leuke etiketten voor op je jampotten).
En wil wil er nou niet een boekje dat beloofd om je leven 
gemakkelijker te maken?  

Deze week is een beetje chaotisch.
Ik kom er ook niet toe om bij jullie te reageren...
Maar in een gestolen kwartierje lees ik wel snel jullie blogs!