Doornroosje.

Of liever gezegd Doornroosjes.

Maar of ze echt wakker gekust zijn door de prins.

Nou nee, afgelopen week haalde ik 2 werkstukken 

uit hun winterslaap.

 De dominosquare deken.

Dat is al een hele oude.

Ik begon eraan in 2011.

Dat weet ik nog zo goed omdat 21 jaar na 

mijn  borstamputatie ik ineens 

een oedeemarm kreeg en moest gaan zwachtelen.

Ik had net het  boekje Domino squares breien besteld.

En zat er verlangend naar te kijken.

Maar breien, nee, dat lukte niet.

Ik brei de blokjes van restjes sokkenwol.

En hij hoeft niet af.

Ik kan er altijd een eind aan breien.

Nog een Doornroosje:

de "Lieve Lita"quilt.

Een beetje "kantha"achtig doorgestikte

blokjes van 10 bij 10 cm.

Vreselijk leuk om te doen.

Wel heel arbeidsintensief.

Op de foto zie je de voorkant.

Daar naai ik ook kleine borduurwerkjes op.

En de achterkant.

Het gaat dus om deze blokjes.

Ik vond nog een flinke stapel blokjes die klaar zijn om

weer een rand te maken.

Die kleine borduurwerkjes kunnen alles zijn.

Zo komt dit geborduurde Maria kaakje 

toch nog in mijn werk terecht.

Waarom "Lieve Lita"?

En misschien weet je niet eens wie dat was.

Lieve Lita was een rubriek in de 

Libelle

waar levensvragen werden beantwoord.

En ik denk dat ik op het moment dat met het werk naar buiten

kwam

nogal last had van de "quiltpolitie".

Zoiets kon natuurlijk niet volgens 

een aantal nogal 

steeng in de leer

zijnde quiltsters.

Maar goed.

Ze zijn nu weer wakker.

En nu ga je ze ook weer vaker op het blog zien.

Ha, nog een ouwetje.

Mijn merklap.

Naar eigen ontwerp.

Ook al een Doornroosje.

In het midden is  tekening van 

Het Heilige Geest Hofje

in Naaldwijk.

Mijn geboorteplaats.

Mijn oude schoolvriendinnetje vroeg ernaar.

Ik weet dst ik ooit stopte met borduren nadat 

ik mijn moeders geboortedatum borduurde.

Er was toen nog geen sterfdatum

Nu wel.

En ik stopte te toen met borduren.

Hoe dat precies werkt weet ik niet.

Op de overzichtsfoto zie je geen onderrand.

Dat komt omdat ik daar ook mijn 

adresgegevens in staan.

Ooit verloor ik een grote borduurlap

toen ik op school zat in Den Haag.

Al dat werk voor niks.

Maar die gegevens hoe ik geheim.

En even controleren of ik het huisje goed heb weergegeven.

Een foto van het hofje.

Schattig toch.

Op de achtergrond de kapel.

Die was voor de oorlog in gebruik als synagoge.