woensdag 27 januari 2021

Een per dag.

 Even een snel blogje.


Het is een beetje een vreemde dag.

Onze Lizzy heeft geregeld een blaasontsteking.

Dus vond de dierenarts het tijd voor een foto

om te kijken of ze blaasstenen heeft.

Daarna zou ze dan direct geopereerd worden.


Vanmorgen vroeg was het zover.

Met nog een aantal zielige honden en poezen 

stonden we buiten in de miezer 

te wachten.


Gelukkig was ik nog niet thuis 

of

de dame mocht alweer worden opgehaald!

Geen stenen.



Echt een dag om onder een dekentje 
door te brengen.

Ja, ik begon weer een dekentje.

Ik denk dat ik veel behoefte heb aan
veiligheid en geborgenheid.


Creatief is het soms ook lastig.

Eigenlijk heb ik net als iedereen
mensen nodig die me inspireren.

Maar bijelkaar komen of een cursus volgen
is er nu niet bij.

Ik ben begonnen met een 1per dag projectje.
Altijd stimulerend als je toch creatief wilt zijn.

Ik deed het al eerder.
Met de 365 beestjes.
Een heel jaar.

En ook met mailart deed ik heteen maand
in mei 2011
toen ik met een gezwachtelde arm zat.

Nu ben ik geinspireerd door het boek


Sketchbook Explorations.

Het lastige is dat dat boek zulke ontzettend mooie 
plaatjes heeft.

Zo gaat dat natuurlijk niet als je net begint.

Wat ik zelf erg leuk vind
zijn de labeltjes
die erin zitten.

Dus dacht ik: ik ga voor labeltjes. 


Dat is bovendien lekker overzichtelijk. 










woensdag 20 januari 2021

In de krant.

Hier in het Westland zeggen we:

"Dat mag wel in de Grote Rotterdammer!"

Als er iets gebeurt wat je 

helemaal 

niet verwacht had.



Kijk!

De quilt die iedereen heel goed kent
omdat hij de kop van dit blog 
vormt.

Hij heeft 
e-i-n-d-e-l-ij-k
een binding! 

Ik had altijd het idee om hem nog groter
te maken.

En er liggen ook best wat blokken klaar.

Het is de quilt die het dichtste bij mezelf ligt.
Die het meeste verteld 
wie ik ben.

Wat ik leuk vind.


Ik ben gek op rode ruitjes.

Ze doen me denken aan de keukengordijntjes
die mijn moeder maakte 
toen ik een kleutertje was.

Er bleef genoeg stof over voor een schortje voor de pop.
En een schortje voor mij.

Daarom noemde ik de quilt  "kitchen".

Kitchen heeft ook een klein zusje.


Je ziet dat deze kleine blokjes om de blokken heeft.

De grote quilt maakte ik quilt-as-you-go.

Want mijn handen zijn zo slecht door 
artrose
dat gewoon quilten 
of een grote zware lap niet meer gaat.

Daarom gebruikte ik ook een
rijgsteek 
om de delen aan elkaar te zetten.

Ik had hem machinaal kunnen laten quilten.
Maar daar ben ik geen fan van.

Het accepteren dat ik een rijgsteekje 
moest gaan gebruiken
was best wel moeilijk.

Maar het is niet anders.
Met het eindresultaat ben ik zeker tevreden.

Dus: hij is af en het mag in de krant.

Over krant gesproken:

Ik ga nu even Lieve Lita spelen.

Ik kreeg de vraag:"wat is nou eigenlijk slow stitch?"

Goed vraag!

Dat hoor ik iedereen op tv en radio
alsmaar zeggen.

En een vraag die niet zo makkelijk te beantwoorden is.

Het slow slaat op de slow beweging.

Die gaat uit van duurzaamheid en lokaal produceren.

Dat lukt natuurlijk niet met textiel.
Tenminste, meestal niet.

Of je moet zelf weven en spinnen
met 
eigen wol of vlas bijvoorbeeld.

Zelf verven met veilige materialen.

En dat is wat slow stitch doet.

Eigenlijk is het ook de bewustwording
dat textiel heel vervuilend is. 

Slow staat ook vooral voor het langzame proces.

Het doen en ontwikkelen van patronen staat voorop.
Niet enig nut. 


Voor mij is het gewoon een manier van mindfull bezig zijn
en te experimenteren. 











 
 

 

woensdag 13 januari 2021

Beetje saai.

Daar hebben heel veel mensen last van:

dat het een beetje saai is.

Hoewel mijn leven niet zoveel verschilt van 

wat ik zou doen zonder

de covid maatregels

is het toch saai.


Ik kom op de een af andere manier ook niet aan

 werken toe.

Werk.


Nou ja, iets leuks met iets creatiefs.


Huishoudelijke klussen die echt 

moeten zijn er genoeg.



Ik borduur hapsnap een portretje.

Dat kost ontzettend veel tijd.
Hoewel je het er niet van af ziet.

En ik maak ook mijn eigen werk.

Al heel lang ga ik niet meer naar cursussen.
Maar ontdek een beetje 
op eigen houtje.

Vorig jaar pakte ik slow stitch op.

Dat is goed bevallen.
Daar ga ik ook mee door.

Dit jaar wil ik iets doen met 



deze twee boeken.

Een schetsboek en iets op stof.

Alleen heb ik een geweldig excuus om het maar uit te stellen:

Mijn bestelde schetsboeken 
zijn er nog  niet.

Meestal heb ik wel wat op voorraad.
Maar met alles dicht schiet het niet op.


Ik deed halfhartig wat in een tekenboek.

Eigenlijk wil ik alles een beetje bij elkaar houden.


Het is  nogal moeilijk een start maken komt ook
omdat de  voorbeelden 
in de boeken 
intimiderend mooi zijn.

En hoewel het daar niet om gaat 
is er altijd een stemmetje in me 
dat zegt:
zo'n boek moet mooi worden.

Terwijl het alleen voor mezelf is. 

Ik deed ooit een cursus 
text,textiel,textuur.


Daar kwamen o.a. deze leuke "taal"blokjes uit.


Even foto's zoeken hoor.
Want dat is zo lang geleden! 

Maar wel een leuke basis om op voort te borduren. 


















 

donderdag 7 januari 2021

Aan de slag.


De eerst lockdown begon in met 
"sew a little happiness every day."

En toen werd het zomer.

Er wachten 2 nieuwe baby's op
een dekentje.

En dat was lekker makkelijk in de zomer.

Zo' haakwerkje neem je makkelijk mee naar buiten.

Ik hou wel van wat afwisseling. 

Toch wil ik de lap graag afmaken 
en probeer ik echt iedere dag 
een steekje te doen. 

Maar zoals altijd gaat mijn hoofd harder 
dan mijn handen.


Verder zit ik 's avonds heerlijk te breien.

Een sjaal met gekleurde blokken.

Heel simpel.
Heerlijk weg breien. 


Even de kleurtjes showen.

Het was een pakket voor een ander patroon.

De kleuren van het gewone garen spraken me 
zo aan dat ik dat besrelde.

Die leuke metallic draadjes komen 
ook wel op.


En mocht je je nu nog afvragen 
wat ik toch dat hele jaar verder deed:

Deze stapel las ik weg.

Tja hoger kan ie niet worden want dan 
kom ik voor mijn schilderij uit. 

En het ergste is: er zitten ook nog boeken 
in mijn boekenkast.
De zgn, referentieboeken  
voor mijn hobby's zitten er ook niet bij! 

Het is meer dan vreselijk.
En normaal koop ik ook niet zoveel.

Maar omdat ik niet weg kon 
wist ik verder ook niet waar ik het aan uit moest geven.

Snuffelen in een boekhandel is een grote passie.

Kan nu ook niet meer! 

In sommige landen zijn boekwinkel essentieel.
Dat zou hier ook moeten.

Ik hoop dat we toch naar een betere tijd gaan.
En dat 2021 niet weer zo'n stapel oplevert.
Want dan moet ik nog gaan verhuizen. 


In ieder geval de beste wensen voor het nieuwe jaar.