Papieren Maandag

Vandaag een journalpage van afgelopen week. Het voordeel van warm weer is dat ik het koelste plekje in huis op zoek... en dat is m'n atelier. Kijk, zo kom je nog eens tot iets. Het viel me op dat iedereen zo liep te klagen over de warmte, terwijl het maar een paar daagjes warm was en het "leed"dus duidelijk te overzien!

Het meest tevreden was ik dit keer met de visjes en hun achtergrond. Nu de beestjes bijna zijn afgelopen wil ik weer meer gaan doen aan het bijhouden van een visueel dagboek. Een pagina per week misschien???? Ik werkte in een nieuw boekje A5 formaat, dus helemaal niet zo groot. Op 300 grams aquarelpapier.Bij deze dikte papier hoef je niet op te spannen, je kunt er zo op werken en ik gebruikte geen inkt maar aquarelverf met (Copic)markers en viltstiften.

Allemaal beestjes...

Het grote aftellen is begonnen. Na vandaag nog 6 dagen beestjes tekenen en dan zit het jaar erop.
De afgelopen 2 weken maakte ik de volgende diertjes:

In het kader van allemaal op de fiets vanwege de toer kwam ineens de wolf uit Roodkapje langs racen. En aangezien hij nog steeds het mandje van de koekjes niet heeft teruggegeven ging de jager zoevend achter hem aan.

Er vertrok een groepje wandelaars naar de Vierdaagse

Waar hij de liefde van z'n leven ontmoette

En hoewel een deel direct na de 4 dagen doorreisde naar andere bestemmingen kwam een deel trots thuis met een medaille. En de gladiolen. Helaas lukte het niet iedereen om de tocht uit te lopen: ontstoken pootjes. 

Broddelen

Wat is het al een lekkere dikkerd he, m'n breirol. Eigenlijk is het volkomen nutteloos werk. Want naar een post van huisnaaister zal ik wel nooit solliciteren... dus hoef ik ook niet aan te tonen wat ik allemaal presteer op dat gebied... maar het is zo leuk om te doen.

Uitgerold is het al een behoorlijke lengte. En juf, ik ben bij met m'n huiswerk hoor! Dit is de breirol die bij Jookies op het blog staat. Ook Annelein heeft een breirol op haar blog staan. Maar een mens moet keuzes maken in het leven... dus doe ik er maar eentje. Wel vond ik in een blogje van een een week geleden bij Annelein een link naar een lief klein rood borduurpatroontje.

Die zijn zoooooo lief. Ik kan ze niet weerstaan. Alleen... het is weer min of meer nutteloos, behalve dan het plezier van het maken. Want... wat doet iedereen met die kleine rode werkjes? Er zijn veel meer borduursterds die er weg van zijn. Wat kan ik ermee? Voorlopig geniet ik van af en toe een steekje in de zon. Zo'n klein overzichtelijk werkje kan ik net aan! Voor breien aan de pinwheelsjaal is het veel te warm.

 Gisteren knarsten de steken over m'n naalden. Brrr. Maar ik heb weer een aantal randen gebreid.

Papieren Maandag

Van deze journal weet ik zeker dat hij op m'n oude blog heeft gestaan omdat hij nogal wat reacties opriep...

De titel van de journal is "teiltje". En de tekst die erbij hoort zegt: "Heb jij dat ook weleens, dat je na een vermoeiende dag en een stevige wandeling met de hond -Nee, schat, geen peukjes eten!- thuis komt en daar nog een teiltje met beha vindt?"

Traditie

Hoewel ik de laatste jaren m'n quilts uitbundig versier met borduurwerk smelt m'n hart bij het zien van een traditionele quilt. Zo eentje om echt te gebruiken. Mijn allereerste echt grote quilt was er zo eentje.

Reconciliation. Verzoening. Ik maakte hem in het voorjaar van 1991. Na de borstkanker en toen ik nauwelijks kon lopen of heel intensief mijn handen gebruiken door de spierziekte. Tussen haakjes: voor het gemak noem ik het altijd een spierziekte. Maar het is een auto-immuunziekte waarbij m'n lichaam antistoffen maakt tegen het eigen huid- en spierweefsel. Er is een relatie met kanker. Maar hoe dat precies zit is niet bekend. In ieder geval was ik behoorlijk beperkt in m'n bewegingen. Maar ik had gemerkt dat werken op de naaimachine wel ging. En zo ontstond deze traditionele logcabin. Omdat hij vrij somber van kleur is vragen mensen dikwijls of ik zo verdrietig was... maar nee, dat was niet het geval: de stoffenwinkel op het dorp (hij bestaat al jaren niet meer!) was net begonnen met de verkoop van quiltstoffen en als eerste hadden ze zwart, donkerpaarsrood en ecru ingeslagen!

Ik heb de quilt nog wel, maar door het vele gebruik is hij vaal en versleten geraakt... dat had ik toen ik hem maakte ook niet kunnen bedenken... dat ik hem op zou slijten! Hij is ongeveer 175 x 175 cm.  

Mola

Vandaag een quiltje uit-de-oude-doos. Mijn mola die nog nooit in een stuk op m'n blog heeft gestaan. Wel blok voor blok op mijn vorige blog bij weblog. Bij mola werk je met reverse applique. Je legt dus niet een uitgeknipt stukje stof OP een andere stof. Maar je legt een of soms meerdere stoffen ONDER de bovenste stof. Die bovenste stof wordt weggeknipt van vastgezet op de onderlaag. Het is een techniek van een indianenstam uit Panama. De quilt die "De negen levens van een lapjeskat" heet heeft in 2001 op de grote tentoonstelling van het Quiltersgilde gehangen. Het patroon van de kat haalde ik uit een bestaand molaboek. De rest verzon ik er zelf bij.
Helaas heb ik de laatste tijd niet zoveel tijd meer over om te quilten. De oude Mevrouw Rafel, die vorige week 95 werd, vraagt steeds meer verzorging, doordat haar gezondheid steeds brozer wordt. Omdat ik alle zorg zo goed als in mijn eentje doe blijft er gewoon minder tijd over. Om dingen te maken, maar ook om blogs bij te houden en te reageren...
Gelukkig lukt breien nog heel goed. Dat is ook gemakkelijk op te pakken en weer neer te leggen als het nodig is... Vandaar dat ik de komende week af en toe even in m'n voorraadje oud werk duik!

Papieren Maandag

Deze week een collage uit 2006: Pink chevvy planet. Helaas zit het werk in m'n jaarboek geplakt dus is het niet helemaal te scannen.

En...

is het niet net dat kitsch schilderijtje van het jongetje met de traan? Onze Tollebol is met al z'n zwarte haartjes moeilijk op de foto te krijgen... bovendien zit ie nooit stil!

Zijn kleine zusje slaapt gewoon door... lijkt het, want ze houdt de fotoshoot goed in de gaten!



Kleur

Al weer 2 jaar geleden zette ik mijn boeken op kleur in de kast. Mooi...

maar ook vreselijk lastig! Want af en toe was het zoeken geblazen. "Dat boek heeft een rode rug... ik weet het zeker" zoeken, zoeken, zoeken... heeft ie toch een blauwe rug. Ja, de voorkant heeft wel veel rood... mar de rug is toch anders. Ik deed het alleen bij wat ik toen met een deftig woord mijn referentiebibliotheek noemde. Dat hoorde ik in een radio intervieuw met Nelleke Noordervliet over haar boekenkasten... Hoewel die van mij lang niet zulke spannende titels hebben...  Zij heeft vast geen theemutsen breien, they draw & cook, ( zij tekenen en koken) of 1000 journal pages! Nou ja om kort te gaan, het was vooral lastig en door de tijd heb ik een en ander weer terug gedraaid.

Het werkt prettiger, maar het ziet er wel veel rommeliger uit. Zie je trouwens dat ik op kleur zetten wel doorzet op m'n klossenrek, rechts? En... in de "gewone" boekenkast staat ook nog een deel van de boeken op kleur. Vooral de prentenboeken en kunstboeken zijn gemakkelijk op kleur te houden.
Bij het op kleur zetten van je boeken kwam ook nog iets heel anders kijken... opruimen... eigenlijk mocht je niet meer dan zo'n 150 boeken overhouden... Tja, daar ben ik nooit aan begonnen. Ik herlees veel en voor m'n atelier geldt dat ik eigenlijk nooit iets wegdoe.
Werken met kleur, dat doe ik graag en mijn pinwheelsjaal wordt een kleurig geheel.

Het is vreselijk leuk om te doen en heel afwisselend omdat de kleuren om de 9 naalden veranderen. Daar moet ik trouwens nog wel wat van leren. Soms liggen kleurwaardes te dicht bijelkaar en "draait het molentje niet". Maar tot nu toe ben ik tevreden met het resultaat.  

Allemaal op de fiets!

Het programma "Tour du Jour" van RTL4 komt vanuit ons dorp. Het hele Wilhelminaplein is ingenomen door een enorme tent waar vanuit de uitzending plaats vindt. Dat betekent ook dat de woensdagse weekmarkt geen plaatsje meer heeft... daarom is het markt in de straten rondom het plein. En dat is reuze gezellig. Veel leuker dan alles bij elkaar. Tenminste... dat denkt Mevrouw Rafel.
Al dat gefiets heeft natuurlijk ook invloed op de beestjes:

De allerkleinsten kunnen het natuurlijk niet laten om zelf een wedstrijdje te houden. Maar ook de anderen klimmen maar al te graag op de fiets.

Er is zelfs een wat ouder beestje op een fiets met lage instap. ( Ja, zo eentje heeft Mevrouw Rafel ook! Maar fietsen gaat niet meer zo gemakkelijk.

Daarom gebruikt ze ook wel haar scootmobiel inplaats van de fiets, net als grootmoeder uit Roodkapje.
(Even uitleggen... Mevrouw Rafel kan redelijk goed lopen, niet lang en niet ver, maar fietsen gaat nauwelijks meer. Door de spierziekte ontbreekt haar de kracht in haar bovenbenen.)

Kijk... Roodkapje op haar driewieler...

En wat de kindertjes Muis doen, nou don't do this at home!

Papieren Maandag

Vandaag weer een journal uit-de-oude-doos. Het onderwerp kwam van de site inspire me thursday. En ik vertaalde de opdracht naar "geluksvogel". Beter een vogel in de hand, dan 10 in de lucht.

Effe tuinen

Dit is echt een Westlandse uitdrukking. Eerst onder tuinders: op zondag even een rondje door de tuin... Maar het is nu ook in gebruik voor de bloementuin.

Kijk, een bloemetje is leuk, maar deze wil je toch niet vinden in je paksoy! Het is overigens wel een vrolijk gezicht al die gele bloemen. Of het nou komt door het rare weer... ik weet het niet maar ik had al eerder doorschietende andijvie en sla!

Er gaat natuurlijk ook veel goed:

Zoals de aardbeien die ik dit jaar voor het eerst in hanging baskets deed.

Gemengd succes heb ik met de courgettes. Ik heb 2 planten maar nauwelijks mannelijke bloemen. Dus zetten de vruchten niet! Met courgettes is het ook altijd wat! Het ene jaar kom je erin om, het volgende komt er mondjesmaat wat!
Maar de rozen... de rozen zijn prachtig dit jaar.

Deze roos, waarvan ik de naam niet weet is veruit mijn favoriet dit jaar. Hij begint knaloranje en verkleurd naar een heel zacht pastel.

Van slangen en sliertjes

Het lijkt wel de titel van een slecht kinderboek. Zoiets als "Drie jongens en een oude schuit".
Maar zou het er dit jaar dan toch nog van komen?

Zou ik de slang van m'n mobiele airco toch nog van zolder moeten halen? Je ziet... hij ligt als sinds oktober 2010 op zolder. Verleden jaar heb ik de airco dus niet gebruikt. Ooit kocht ik hem in de zomer van 2006 omdat onze Jimmy Joy al zo'n oud hondje was en het zo warm had en ik gebruik hem graag in in m'n atelier...
Daar zit ook de kastdeur die ik met schoolbordverf schilderde... (een oud schooljuf blijft een oud schooljuf!) en waar ik dingen opschrijf die ik ALTIJD vergeet. Hoe je de printer moet doorspuiten als de inkt niet goed doorloopt bv. of

Die tekening van Frederiekje. Ik heb een tijdje een strip getekend waarin Frederiekje een van de hoofdpersonen was. Ze kan al jaren niet quilten en wat ik ook van het bord veeg... Frederiekje blijft staan. Ze zal het toch ooit nog weleens leren!

Gelukkig gaat het mij wat gemakkelijker af... er liggen alweer diverse sliertjes vingerhoedjes klaar om aan het grotere blok te zetten.
Maar wat op dit moment me toch het meeste trekt is m'n pinwheelsjaal:

telkens andere kleuren kiezen is zo leuk en daardoor vlot het werk ook goed.

Gelukkig ben ik nu aan het rondbreien... maar het aantal steken wordt ook steeds meer, zodat een naaldje breien ook steeds meer tijd kost!

Papieren Maandag

Vandaag een journal uit de oude doos. Uit 2009. Er hoort aan de reechterkant nog een rand aan maar die past niet op de scanner.

Bericht van Keesje

Kijk, ik heb weer een wat ruimer plekje... maar ik zit wel op de hoogste plank, anders eet Lizzy mij op zegt Anny, maar eerlijk gezegd heb ik wel een beetje hoogtevrees!
Overigens ben ik gewoon in de winkel gekocht hoor.... daar woonden nog veel meer van mijn broertjes en zusjes... de oude mevrouw maakte mij dus niet zelf...