Mevrouw Rafel heeft last van huishoudstress.
Gelukkig borduurde ze alweer 5 jaar geleden, toen dat helemaal
in was een AH theedoek.
Als basis diende een tekening van de hondjes waarin ze zich afvragen
of we ooit nog gaan theedrinken.
Was het in het vorige blogje nog een rommel,
de chaos heeft nu compleet toegeslagen.
Gisterochtend, het was nog donker,
stonden er 3 werklieden op de stoep.
Eerlijk gezegd was ik wel blij om ze te zien want mijn schuur was hard
aan een nieuw dakje toe!
Al 8 weken loop ik de loodgieter
"achterna".
Inmiddels was het dakje ook nog gaan lekken en dat deed
het nog niet toen ik de opdracht gaf om het te maken.
Vaste lezers weten nu al:
met mannen in-en-om-het-huis aan het werk valt
Mevrouw Rafel stil.
"Ze houden mijn handen vast"
klaagde een van mijn tantes altijd.
Zie je wel: het is gewoon erfelijk bepaald.
Het zit in de genen!
Mevrouw Rafel deed dus nix!
Nou ja bijna niks.
Gelukkig heeft de Stonefieldsopdracht deze keer twee hele
eenvoudige blokjes en kijk, het lukte zowaar om die
het afgelopen weekend in elkaar te zetten.
Ik wilde flansen tikken.
Maar dat was het niet hoor: flansen.
Ten einde raad ging ik gistermorgen maar
toverbollen
rollen van alle restjes shetlandwol die er nog liggen.
Een toverbol maak je met kleine stukjes (8 tot 10 meter) verschillend gekleurd draad
uit een kleurgroep aan elkaar te knopen
en op te rollen.
Zo kom ik misschien ooit van de restjes af.
Maar zelfs mijn breinaalden doen aan de chaos mee.
Ik heb niet eens meer een behoorlijk paar.
Kom, ik ga eerst maar eens aan een kopje thee.
Dan een proeflapje maken met de bollen.
Eerst nog een inpakideetje.
(Oei wat een gek woord, dat kan vast niet in het
Groot Dictee de Nederlandse taal)
In ieder geval rijg voor een feestelijk pakje
kraaltjes en pailletten aan een
stukje dun ijzerdraad dat gebruikt wordt voor bloemschikken.
Dat staat heel feestelijk om een eenvoudig doosje
of pakje in effen papier.
En als je het lekker dik windt, dus meerdere keren om een
pakje dan duurt het ook lekker lang voordat het is uitgepakt...
O ja, dat dakje.
Nou dat is af.
Net voordat het gistermiddag begon te regenen.
Maar toen was Mevrouw Rafel al zo afgepeigerd dat ze de hele
avond onder een quilt op de bank voor de tv
heeft gelegen.
En dat doet ze nooit!
Echt niet!
