vrijdag 30 november 2018

Uit het keukenatelier.

Na een rommelige week,
met nogal wat tijd verspillen in wachtruimtes
waarbij ik 
de verpleegkundigen ook even een hartje leerde haken.

En de oude Mevrouw Rafel die 
een ontsteking aan haar voet heeft.

Had ik vanmorgen toch
eindelijk 
een vrije ochtend.

Natuurlijk worden de hondjes dan getracteerd 
op een lange wandeling.

Daarna lekker lui 
koffie op de bank.

O, wat is het dan aantrekkelijk
om knus met een breiwerkje of haakwerkje daar te blijven zitten! 




Maar ik haalde papier, verf en een gelliplate
om gezellig wat papier te drukken.

Ik ga komend jaar wat vaker met papier werken.

En speciaal tijd nemen om
boekjes te maken.

Dat idee van een papierjaar komt niet van mij.

Maar van een van de leden van onze
oude Bee. 

Dus vanaf vandaag komt er in dit blog meer 
aandacht voor werken met papier.





Ik was erg tevreden met het resultaat! 

Nu ga ik verder in de woonkamer.

Mijn kleurkeuze beperkt zich tot zwart, goud en blauw.



vrijdag 23 november 2018

Experiment.

M’n neuropathische steenkoude voeten 
vinden 
wollen sokken wel lekker. 

En echt nodig had ik ze niet.
Maar:
ik wilde het proberen:
een sok breien 
door bij de teen te beginnen. 

Het bevalt goed! 

Ik vind het gemakkelijker.
Dat komt ook door de hiel.
Een fleeglehiel.

Die vond ik bij de breiclub.
Even googelen op 
breiclub en fleeglehiel 
en alles wordt super uitgelegd. 

Nu was het in eerste instantie
een proefje. 


Maar halverwege de 2de sok was de wol op.

*U*

Ik wist wel dat ik te weinig wol had
maar dacht dat er nog een zelfde bol 
in de voorraad lag! 

Nee dus.

Ach, je noemt het gewoon een 
experiment 
opperde een nichtje
die zulke 2kleurige sokken nooit zou aantrekken...

Nou vooruit dan maar. 

Voorlopig haak ik veilig aan mijn dekentje. 




Puck gaat het wel even showen.

Maar hij moest er natuurlijk wel eerst op gaan zitten. 

Dat doen honden (en katten) altijd. 
Dat hoort zo.
Heb ik geleerd van andere blogs. 


maandag 19 november 2018

Borduren.

Mevrouw Rafel doet geen kruissteek meer! 


Maar af en toe een klein  ander borduurwerkje 
maken,
tja, dat kan ze toch niet laten.


Ondanks dat het maar een klein werkje
is duurde het toch
bijna een jaar voordat het af was.

Het is zo gezellig om af en toe
een werkje mee
te nemen.

En soms zat ik op een Bee 
alleen maar te kwekken.
Dat schiet natuurlijk niet op.

Bovendien is het randje 
altijd lastig.

Waarom zit er aan al die leuke werkjes
toch altijd weer een 
onderdeel dat niet zo leuk of spannend is?

Nou ja, hij is af.
Klaar om op een boekje geplakt te worden.


Je hebt misschien al gezien dat er wel een
kruissteekwerkje onder ligt.





Dit is de merklap die ik in 2002 
borduurde toen Nikki bij ons kwam wonen.

Nikki en Puck komen van dezelfde foklijn.

In die tijd maakte ik nog iets
als er een nieuw hondje kwam.
Die arme Puck kreeg helemaal niks!
En dat terwijl ik voor zijn zusje Lizzy
nog een dekentje haakte.

Nikki werd niet erg oud: 
toen hij vijfenhalf was moest ik hem in laten slapen
omdat hij een vergrootte slokdarm had
en daar veel pijn van kreeg. 

Het patroon van de lap,
waarvan ik geen overzichtsfoto heb 
(die hou je tegoed!)
komt uit een Amerikaans borduurblad. 



vrijdag 16 november 2018

Sinterklazenweer.

Vandaag was het hier aan de kust 
mistig 
en nogal koud.
2 graden
stond erop de thermometer om
kwart over elf toen ik naar het tuincentrum reed.

“Sinterklazenweer”,
noemde mijn vader het altijd.

Op de radio hoorde ik 
de voorspelling van vrieskoude
komende week.

Tijd voor een verwarmend toetje.


Herfstfruit in portsaus. 

Het recept stond vorige week in “Trouw”.

Supersimpel:

Kook 2 en halve deciliter ruby port in 
met het sap van 1 sinaasappel,
een kaneelstokje,
een lepel honing 
en een stukje sinaasappelschil.

Dit duurt ongeveer 10 minuten.

Schil in de wachttijd 
2 appels en 2 peren 
en snij ze in kleine stukjes.
Halveer 20 witte druiven.

Vis na 10 minuten de schil en het kaneelstokje eruit.
Voeg de appelstukjes en de druiven toe.
Laat het 3 minuten zachtjes doorkoken.
Doe er dan de peren bij.
Nog 2 minuutjes lekker sudderen.

En klaar is je toetje.

Lekker met ijs of Griekse yoghurt. 

vrijdag 9 november 2018

Waarom

zou je het 
gemakkelijk doen 
als het moeilijk ook gaat! 


Dit gezegde schoot door m’n hoofd 
toen ik aan de kerstwanten begon. 

Het is een hele uitdaging.


Hele dunne wol, 3 kleurtjes tegelijk 
in een toer en
hakerige handen van veel in sopjes hangen
en de tuinen winterklaar maken. 

Het voelt een beetje als 
een aap in een sajettenwinkel.
Ik heb me dus willens en wetens 
lekker in de nesten gewerkt. 



Ach, een mens wil wel eens een uitdaging.
Het moet wel een beetje spannend blijven.

Oh, je weet niet wat sajet is! 

Sajet is sterke wol. 
Meestal gebruikt voor sokken.

Let op:
grootmoeder vertelt!
Vroeger was er 2, 3 of 4 draadssajet.

En ja, er loopt ook een rijgdraden door het werk:
het muizentandrandje 
hoor je mee te breien,
maar dat lukte niet zo mooi 
dus gaat er een draadje door als de want af is. 🙄







Vandaag heerlijk in de tuin gewerkt.

De nieuwste Country Living is er
samen met wat kerstachtige
zandkoekjes en koffie 
houdt het me heerlijk van het werk. 




zaterdag 3 november 2018

Confetti.

Een tijdje geleden kocht ik 
washitape
met daarop de tekst:
“add a little confetti to each day”.

Dat spreekt me wel aan! 

Soms is dat heel eenvoudig.




Van een gewoon A6 boekje van de Hema
even een uniek boekje maken.

Nou ja, uniek,
meestal gebruik ik het zelfde idee
net een beetje anders nog een keertje. 

In de loopder tijd heb ik heel wat van die boekjes gemaakt.
Ze worden ook echt gebruikt 
voor van alles en nog wat.




Af en toe is het ook lekker om de gemakkelijke weg te kiezen!
Zo ben ik afgelopen week 
heerlijk bezig met shetlandwol
en granny’s
Beetje herfstachtige kleurtjes.
En kijk: ook bruin!