vrijdag 28 september 2018

Naar het Vossenlaantje.

Op vrijdag ga ik vaste prik altijd
naar het Vossenlaantje. 

Nee, het is geen bijzondere wandeling op 
mijn vaste vrije dag.

Ik lees eventjes het blog van Kate 
van foxlane. 

Onze levens verschillen nogal van elkaar.


Maar een paar dingen hebben we gemeen.
Net als ik breit ze al jaaaaaaaaren
een dekentje van sokkenwol
in diamond squares. 


En net als bij mij lijkt hij maar niet af te komen.
(let op de oude dweil op de achtergrond)

Ik begon ergens in 2011.
Het dekentje heette 
“het crisisdekentje van Rutte”

De crisis is voorbij, 
Rutte zit er nog wel...

En net als ik houdt Kate van het Vossenlaantje 
van breien. 

Ik deed niet zoveel afgelopen week.


Ik rommelde wat met draadjes en lapjes.

Puckje gaat over op voeding voor volwassen honden.
Maar zijn darmen protesteren.
Vandaar die dweilđŸ¶
Vannacht stond ik 9 keer in de achtertuin
omdat hij zijn buikje wilde legen.

Al heel vroeg was ik de gang, keuken en achtertuin
aan het schrobben.
En dat op mijn zogenaamde vrije dag.

Schilderen stond in de planning.
Met zo’n slaperig hoofd wordt dat niks.

Trouwens, ik moet altijd een beetje lachen om dat vrije dag! 
Eentje? Ik heb recht op 2 dagen hoor ik van iedereen bij 
bijvoorbeeld de Gemeente of huisarts.

Tja, dat klinkt leuk.
Maar de oude mevrouw kan niet meer voor zichzelf zorgen
en drieenhalfuur hulp per week 
is onvoldoende voor 2 vrije dagen.

Dus ga ik er vandaag gewoon koken.
Net als alle andere dagen.

Ik doe het graag hoor,
zeg ik altijd.
Dat is ook zo.
Maar het is oneindig zwaar.

Zonder mijn gepruts op lapjes zou ik het niet volhouden. 

Genoeg leuke dingen dus.

En ook even gezellig naar het Vossenlaantje? 

Je vindt het via het blog van myrosevalley.
In de favorietenlijst. 

zaterdag 22 september 2018

Proefjes.

Heeft iedereen zijn veiligheidsbril op?

Goed!

Dan gaan we een wat proefjes doen. 

Witte jassen aan.
Brandblusser klaar?


Nee hoor, zo’n vaart loopt het niet.

Mevrouw Rafel is begonnen met het breien
van een sok vanaf de teen. 
Na 55 jaarsokken breien 
vanaf de boord 
lijkt dit gemakkelijker.

Hoe het afloopt? 
Geen idee want ze struint nog steeds
You Tube af voor een mooi patroon
voor de hiel.

Ook 2 sokken tegelijk met een magic loop
is nog even te hoog gegrepen.


Ook met schilderen is het proefjes maken 
geblazen.

Een vriendin-met-kunstacademie noemt dat
materiaalonderzoek.
Mevrouw Rafel is meer van
Anny-rommelt-maar-wat-aan. 

Dat kan natuurlijk niet voor die hiel....

maandag 17 september 2018

Een creatief dagje.

Afgelopen vrijdag een creatief dagje.
Een vrije dag.








Eerst een half ochtendje schilderen.

Lekker vrij werken en kliederen mag.

Puck vindt het niks.
Om te voorkomen dat hij een blauwe neus haalt
zit hij op mijn atelier in de bench. 

Nee, een meesterwerk is het nog niet geworden.
Wie weet. 

Meteen maar wat journalbladen in de verf gezet.
Vaak zijn er heel wat onderweg.


Ook de warme maaltijd was creatief.

Bloemkoolnasi.

Ik vervang de rijst dan door gemalen bloemkool.
Proef je niks van.
En zo kom ik ook nog van een reuzengrote bloemkool 
af die ik anders in mijn eentje moet opeten! 


dinsdag 11 september 2018

Uit de weck.


Meestal kan ik precies een jaar toe met 
mijn dagboek. 

Maar nu niet.
Ik koos voor duurder en sterker papier
want het boek van 2017 
hing van washitape en later ook 
ducktape aan elkaar.

Tijd om iets nieuws voor de kaft te maken
heb ik eerlijk gezegd niet.


Dit borduurwerkje hing nog op het prikbord.

Al jaren! 


Oorspronkelijk was het een journal.

Met de hondjes naar de geitenberg.

Ik zou het me nu niet herinneren zonder dit plaatje.

Dat is het leuke van visual journalen:
de herinnering blijft goed bewaard.
Zonder dit blad had ik nooit geweten dat ik 6 jaar
geleden met de hondjes 
naar de geitenberg was gegaan.


Verde was ik op de zomerbloemententoonstelling.

Die was behalve bloemig 
ook lekker 
stoffig. 

Met een reusachtig haakwerkje en rafelige stroken stof. 







dinsdag 4 september 2018

Klein geluk.

Code geel.
Tenminste, volgens het weerbericht.

Dus vroeg in de middag 
de lange wandeling 
met de hondjes gepland.

Het vroeg wat organisatie:
vroeg koken bij de oude mevrouw.
(Ja, de echte Westlanders eten tussen de middag warm!)

O ja, en ze zeggen niet tussen de middag 
maar onder de middag! 


Er bleef tijd over om even op het tuinbankje
een beetje te dromen,
een beetje te schrijven,
te genieten van de nazomertuin.



Kopje muntthee erbij met een passend labeltje.

Stevige schoenen uit,
afgetrapte ballerina’s aan.

Puck stout in de tuin:
allerlei stokjes en takjes werden naar binnen gesjouwd
terwijl Lizzy haar mandje opzocht.
Ze wordt ook een dagje ouder! 


De tuin is nog steeds mooi.

Dat doet me denken aan de zomerbloemententoonstelling
(zo dat is nog eens een scrabblewoord!)

Even kijken of ik de website
kan vinden
want die is eind deze week hier op dorp.