dinsdag 11 september 2018

Uit de weck.


Meestal kan ik precies een jaar toe met 
mijn dagboek. 

Maar nu niet.
Ik koos voor duurder en sterker papier
want het boek van 2017 
hing van washitape en later ook 
ducktape aan elkaar.

Tijd om iets nieuws voor de kaft te maken
heb ik eerlijk gezegd niet.


Dit borduurwerkje hing nog op het prikbord.

Al jaren! 


Oorspronkelijk was het een journal.

Met de hondjes naar de geitenberg.

Ik zou het me nu niet herinneren zonder dit plaatje.

Dat is het leuke van visual journalen:
de herinnering blijft goed bewaard.
Zonder dit blad had ik nooit geweten dat ik 6 jaar
geleden met de hondjes 
naar de geitenberg was gegaan.


Verde was ik op de zomerbloemententoonstelling.

Die was behalve bloemig 
ook lekker 
stoffig. 

Met een reusachtig haakwerkje en rafelige stroken stof. 







7 opmerkingen:

  1. Wat een mooi Journal met de geit, ik ben net begonnen et Art Journaling, misschien maak ik ook ooit zulke mooie plaatjes. Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Drie maanden plak je er ook niet even bij, achterin je boek.... Het heeft ook wel wat: twee delen voor het jaar. En ook wat netter als werken met plakband en ducktape. Ben je tevreden over de kwaliteit? Grappig om nu te weten, wat je op die dag deed. Lekker vrolijke uitstraling voor de rest van het jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat lees ik jouw blogjes toch graag,altijd weer creatief en bezig

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Leuk dat je er naast een pagina ook een borduursel van maakte, prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zo dik zagen vroeger mijn schoolagenda's er ook uit :-) Ze werden in de loop der jaren steeds dunner. Geen knipsels. grote letters of kleurtjes meer, terwijl het zo leuk is om te doen. Ik doe zoveel inspiratie altijd op met jouw blogjes te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen