Men neme...

en dan volgt er meestal een recept.

Nu moet ik zeggen dat het verdraaid 

moeilijk

is geworden om een kilo bloem te bemachtigen! 

Nu iedereen thuisbakt.

Nee, in dit geval is het:

men neme een laken.

Op Instagram zong het al een tijdje

rond:

een projectje om iedere dag iets te borduren

om zo het thuisblijven leuker te maken.

Nou ben ik wel van de 

meerdaagse projecten.

Ooit deed ik 365 beestjes.

En in 2011 een mailart project.

Dat herinner ik me nog goed 

omdat 

mijn arm toen gezwachteld was 

en ik grootste moeite had 

met slapen en de gewone dingen.

Maar nu was het dus 

op zoek naar stof.

Meestal koop ik de allerkleinste hoeveelheid 

stof.

Ik heb wel veel. 

Veel kleine stukjes.

En ik wilde er niks voor kopen.

Ik hang de halve dag al achter de pc.

Vanwege mijn leeftijd mag ik niet naar winkels etc.

Omdat ik omi verzorg doe ik het ook niet.

Alles gaat online.

Ik bestelde net nog 15 kg hondenvoer.

De winkel zit op 3 minuutjes lopen! 

(Niks tegen de hondjes zeggen 

hoor van dat eten,

Want ze vinden dat ze veel te weinig krijgen!

En met zo'n grote zak kan er toch wel

een extra brokje af!)

O ja, ik was op zoek naar stof.

Kijk, dat is gelukt.

En de eerste borduurtjes komen ook tevoorschijn.

Het project is van 

Sara van a little happy place

Op Instagram @sarahedgarprettyfabrics

en 

het project vindt je op 

Instagram @sewalittlehappinesseveryday

Het gaat uit van een raster van 20 bij 20 inches.

Daarna kun je de blokgrootte zelf bepalen.

En ik kreeg de smaak echt te pakken!

Zo'n wit werkje is natuurlijk niks voor buiten.

Daar haak ik bloemetjes en spijker ik mijn

tuinkennis bij.

Marja van "De Pluktuin"

was zo lief om behalve mijn bestelde

bos bloemen

ook  bloemenzaad mee te nemen.

Door de nieuwe schutting is het hier en daar nogal

kaal.

Af en toe moet ik de auto uitlaten

anders raakt de accu leeg of krijg ik bobbelbanden,

Dat uitlaten is zoleuk.

Ineens merk je dat er naast het rondje om de kerk

met de hond 

nog een wereld bestaat.

Ikzou het bijna vergeten. 

 Gelukkig staan er onderweg

stalletjes met planten

waar ik ook wel koop.

Maar deze soorten moet je toch zelf zaaien.

Nu nog potgrond! 

Eentje per dag.

One-A-Day

stond erop de zelfkant van een stukje stof.

Da's een mooi idee! 

Iedere dag wat "nieuws"

maken.

Een tekening,

een collage,

een borduurwerkje.

Maar in het echte leven komt daar niet 

dikwijls iets van terecht.

Hoewel ik ooit een jaar lang

iedere dag 

beestjes tekende.

En in 2011

voor een maand lang een 

mail-art project had.

Een afspraak met jezelf om 

iedere dag iets te maken 

stimuleert wel de creativiteit.

De laatste weken  maak

ik weer wat vaker opdrachten 

uit dit boek.

Ook heerlijk om even 

in-te-tekenen.

Het hoeft niks te worden! 

Opdracht: teken een "trog"

"Trog" woont in het enge bos.

Ha, hij is gewoon nog niet eng genoeg! 

Maar ja, wie kent er nou een "trog"?

Ik kom ze in ieder geval niet tegen 

op m'n wandelingetjes met Lizzy.

Lizzy, die het tussen haakjes

best naar haar zin heeft 

als

enig hondje! 

Maar heerlijk spelen 

is 

fijn om in de flow te komen 

voor ingewikkelder werk. 

Mail art.

M'n diëtistenpraktijk bestaat allang niet meer.

Maar sommige bedrijven hebben blijkbaar een in steen

gehouwen mailinglist! 

Misschien schrikken ze van deze retourpost! 

Papieren Maandag

Vandaag een knutselwerkje van papier: enveloppen plakken. Het klinkt een beetje als ouderwetse werkverschaffing maar het resultaat is altijd erg leuk. Dit keer nam ik er een kinderboek voor. Af en toe kom ik bij de kringloop nog heel gave kinderboeken tegen. Dit boek kocht ik op de braderie in ons dorp bij de boekhandel. Tegen het eind van de markt gaan de boeken weg voor 5 of 6 voor 10 euro. Dit boek kocht ik toen ik heel goedkoop m'n boeken van Wolkers aanvulde...  Ik kon geen 6 leesboeken vinden  maar er liggen ook altijd stapels prentenboeken en dan lukt 6 boeken zoeken wel!

Ik gebruik een eenvoudig "patroontje" . Eerst snij ik het papier op de goede maat. In dit geval 20 x 25 cm. Het boek was ook niet hoger dan 25 cm. Maar dat is ruim voldoende. Ik ga ervanuit dat een correspondentiekaart van 10 x 15 cm er royaal in past. Nadat je aan 3 kanten een lijn op 2 cm van de kant hebt getrokken vouw je de onderkant van het papier tot aan de bovenste 2 cm lijn. Je knipt de gearceerde delen weg en maakt een mooi rond hoekje aan de plakranden. 2 randjes vast plakken... en klaar is je leuke stapel enveloppen... Eventueel kun je ze nog verder bewerken. Maar dikwijls zijn ze zo al leuk!

Mailart maandag

Inmiddels is het eind mei: het project zit er bijna op!

Een tweede jarige..., de eerste verzond ik op 13 mei...

De laatste loodjes gingen toch wel zwaar wegen. Ik koos voor een doodle. Lekker makkelijk! En ik had van die geweldige copic markers bijgekocht om tekeningen in te kleuren. Die moest ik even proberen .

31 mei... Wat was ik blij... Ik had het gered! Lekker puh! Met een foto van puppy Tol en een tong uit m'n oude biologieboek nam ik afscheid van een leuk project. Dat m'n leven halverwege de maand zo'n rare wending zou nemen (borstkanker na 22 jaar en 2 amputaties terug, niet terug, gelukkig niet terug!)  tja, dat wist ik ook niet toen ik begon ook niet. Wel zorgde ik al aan het begin voor 2 reserve enveloppen. Dat doe ik nu met de beestjes trouwens ook: diep weggestopt in het koelkastdoosje zitten 2 tekeningen die ik in geval van nood kan inzetten.
Die reserve enveloppen zijn niet spectaculair, maar ik verstuurde ze wel...

De eerste met "Sure I can". Toen ik met het project begon heette PostNL nog TNTpost. En zij voerden deze slogan. Nou ik kon het ook!

En een gestipte enveloppe met reserve erop.
Terugkijkend vond ik het erg leuk om te doen. Al was het maar omdat ik iedere post kreeg! Want ik wilde de enveloppen wel bewaren. Ik leerde er ook veel van. Iedere dag iets maken en iedere dag tijd voor zoiets extra's maken was gewoon leerzaam. En... ik heb nu en leuke stapel werk waarvan ik gemakkelijk een boekje kan binden. Dat is half af. Dat komt vast nog wel.

Mailart maandag

Vandaag al weer de een na laatste mailart. Inmiddels is het al 25 mei 2011 geworden. Ik besluit een tekeningetje te maken... Ooit vroeg een buurmeisje dat echt aan me:"Zullen we vriendinnetjes worden?" Ik was bijna, 6, net verhuisd en kende nog niemand in de nieuwe buurt. Die middag deelde ik mijn boterham met haar.

Voor de dagen erna plunderde ik het fotoalbum...

Het meest linkse peutertje is mevrouw Rafel...

En op 28 mei was het 65 jaar geleden dat mijn ouders trouwden. Net na de 2e wereldoorlog. De bruid en bruidegom haden elkaar 6 jaar lang niet gezien. Mijn vader zat tijdens de oorlog in Engeland. Hij was daar toen Engeland begin september 1939 Duitsland de oorlog verklaarde. En zijn vader, mijn opa, vond het veiliger als hij daar bleef. Maar of het Nederlandse leger in Engeland nou zoveel veiliger was... De bruid zat in Holland. Met een volledige uitzet, waar na de oorlog alleen de schaar nog van over was: de rest was geruild voor eten. En met een al gehuurd huis, want ze zouden gaan trouwen! Op de dag van het huwelijk vergat de bruidegom het boeket op te halen. De bloemist zag het koetsje voorbij rijden, sprong op de fiets, er achteraan en sprak de historische woorden: "Ja, ja, ik zag het koetsje gaan en dacht...."Zo het eerste vaste gezegde in de nieuwe familie was geboren... En we gebruiken het nog. De bruidegom overleed in 1982, de bruid leeft nog en is nu 94!  

Mailart maandag

Het lijkt of ik het erop heb uitgezocht, maar dat is niet zo. Vandaag 4 enveloppen die perfect bij elkaar passen. Allemaal met een doodle. Was de laatste enveloppe van vorige week nog in zwart-wit. Deze 4 zijn in kleur.

Verder kan ik er weinig over vertellen. Ik noem de tekeningen dikwijls "werelden". En sommigen zien er ook kleine mandela's in.

Als ik tijd genoeg had zou ik er ook weleens eentje (of meerdere ;-)  willen borduren.

De enveloppen raken op... nog twee keer heb ik er 4. Dan is de serie compleet.

Mailart Maandag

Heerlijk, ik kan weer op m'n ateliertje  zitten. Dat koude weer had wel iets, maar nu het dooit... och, ik zou alles wel tegelijk schoon willen maken in huis... Maar eerst 4 enveloppen van het mailart project van afgelopen mei.

Ze zijn alle 4 heel verschillend. Wat collages, wat tekenwerk...

Ik denk niet dat ik snel achter de geraniums zal belanden hoor. En... zitten de meesten tegenwoordig niet achter de orchideen?

En alweer de laatste enveloppe voor vandaag... Ik begon doodles te tekenen. En dat was een gouden greep want ineens had ik voor volgende enveloppen ook weer inspiratie. 

Mailart Maandag

Vandaag ga ik verder met 4 mailart enveloppen uit mei van het vorige jaar. Als ik ze weer terug zie moet ik er aan denken dat dat niet de gemakkelijkste tijd in m'n leven was... op deze dag dacht men dat mijn borstkanker weer terug was... Je snapt dat deze enveloppe 's morgens vroeg al gemaakt was...

Maar juist in rare spannende tijden zijn m'n werkjes ook een houvast...

Ik deed het wel gemakkelijk. Deze tekening gebruikte ik al eerder... De faux stamps (neppostzegels) maakte ik wel nieuw.

Maar deze griezel tekende ik speciaal voor de enveloppe. Toen wist ik dat de plekjes waarschijnlijk geen kanker waren... maar zekerheid had ik pas eind juni na de uitslagen van de patholoog-anatoom. Want eerder durfde ik niet te vieren dat het goed was... Gelukkig ligt deze tijd weer achter me...

Mailart Maandag

Vandaag weer 4 mailart enveloppen van het project van mei 2011. Eerdere afleveringen kun je vinden onder het kopje "mailart" in de wolk hier rechts. Hier no.9: een combinatie van plak- en knipwerk.

Af en toe recycle ik ook oud werk... hier heeft een hondje een "bad hairday". Dit thema komt nog een paar keer terug.

Alweer een thema: enge beestjes... voor iemand die over de worm in haar biologieboek een kladpapiertje plakte toch geen gekke tekening...

En als laatste weer een slechte haardag. Mixed mediawerk op canvas met o.a. pastel... Even reclyclen...

Mailart maandag

Nu er geen paintblobs meer door Carla woden geplaatst heb ik de maandag maar even ingezet als mailart-maandag. Van het mailartproject dat ik in de maand mei van het vorige jaar deed hebben de enveloppen nog niet allemaal op mijn blog gestaan. De komende maandagen wil ik dat gaan doen.

Ik zie dat de enveloppen af en toe wat scheef zijn ingescand... dat is ook heel moeilijk te zien met de witte randen.... Dit is trouwens de envelop van 6 mei...

7 mei... Mevrouw Rafel gebruikt graag oude foto's...

En 8 mei: mijn tante Cato en oom Dirk.... Wat ze daar aan het doen zijn weet geen mens. Maar tante had vast aspiraties om burgemeester te worden...
De vorige afleveringen van dit project vind je onder het kopje"mailart"bij de onderwerpen.

Mail art maandag

Deze keer geen verfklodder. Carla gaat een nieuw boek publiceren en heeft al haar tijd nodig om de deadline te halen. Maar... ik heb nog wel wat mail art liggen van het project dat ik afgelopen mei deed. Bij de mail art horen ook faux stamps (nep postzegels dus). Op mijn oude blog besteedde ik er al een blogje aan. Maar ik doe het nu nog maar even dunnetjes over.
Het allermooiste is als je een echte postzegeltanding kunt maken met een speciale tang. Helaas zijn die heel zeldzaam. Ja, ik weet er er bestaan gegomde vellen met perforatie, maar dat is het net niet en de ponsjes die je kunt kopen hebben een een te grove tanding.

Ik was heel benieuwd of de post de zegels naast een gewone zegel zou accepteren, maar dat was geen probleem.

De tweede enveloppe had nog geen faux stamps en ik moest ook nog even de juiste vorm vinden.

Die vorm had ik na de derde enveloppe al bijna te pakken.

Zoals uit de post verzonden op 4 mei blijkt...

Inspiratie

Ik probeer om iedere week een journalblad te maken. Het lijkt heel logisch om dat te doen in het boek dat ik dag in dag uit met me meesleep. Maar dat is gewoon papier en dit blok heeft aquarelpapier. 300 grams is het. Dat is best dik maar dan kun je erop werken zonder het eerst op te spannen. Toch kan dat dikke papier ook nog gaan krullen maar door de achterkant even te bewerken met verf of inkt blijft het toch vlak liggen.
Het beeld dat ik hier gebruikte noem ik meestal "werelden". Bezoekers van mijn oude blog op weblog herkennen het beeld misschien van de mailart enveloppen uit mei. Al die enveloppen moeten ook eens een plaatsje krijgen, dus ben ik van plan om de komende tijd elke week een envelop te laten zien.

Het begon zo onschuldig met maar 1 envelop, toevallig op 1 mei 2011. Maar het groeide uit tot een serie van 31 enveloppen. O ja, het paarse gebreide roosje bedekt het adres... ik moet even alle enveloppen goed inscannen, maar deze is er doorheen geglipt als foto... en deze eerste hoort er ook niet helemaal bij omdat de 30 volgende een andere kleur en maat hebben.