zaterdag 29 december 2018

Mosterd na de maaltijd.


Nog een collage in dezelfde sfeer 
als die in het vorige blogje.

Poes en vis waren al ingeplakt 
half november.

Dat ik in de tekst iets wilde met 
het kerstdiner 
stond ook vast.

Ik moest alleen nog even tijd vinden
om hem af te maken.

Zo die heeft zijn kerstdiner binnen! 

woensdag 26 december 2018

Kerstdiner.


Regelmatig scan ik oude foto’s in.

Toevallig kwam ik maandag 
dit groepje 
wandelende vriendinnen tegen.

Ik moest direct denken aan al 
die mensen 
die ik tijdens de Kerstdagen tegenkom
op m’n wandelingetje met de hondjes 
maar die ik verder nooit zie.

Verplicht Kerstwandelen! 


Tja, dan is een collage zo gemaakt. 





vrijdag 21 december 2018

Papieren vrijdag.

Op vrijdag probeer ik iets van papier
te posten naar onze papiergroep.

Maar eerst dit boekje:


Rafeliger 
dan dit boekje kun je het toch niet krijgen.

Keurig opgeborgen in een zakje met een ATC 
met mijn oude weblogadres er nog bij! 


Echt een ouwetje dus.
De draadjes zijn eerst op wateroplosbaarvlies gestikt
daarna op het boekje geplakt.

Ik had een plannetje.
Bij een plannetje hoort een boekje...
Maar eerlijk gezegd weet ik niet wat ik leuker vind:
een boekje maken en bijhouden
of het plannetje echt uitwerken! 


Voor mijn vrijdagse papieren opdracht maakte ik 
twee boekjes en wat eenvoudige envelopjes.

Als ik komende dagen even tijd heb leg ik uit 
hoe je die envelopjes vouwt.
Ik gebruik ze al jaren.
Voor geldcadeautjes,
om in mijn dagboek te plakken om iets los te bewaren.
Maar ook wel om werk in te presenteren 
toen ik nog regelmatig cursussen volgde op 
de Vrije Academie. 


dinsdag 18 december 2018

Grenadine.

Wat een prachtig woord.

Voor mij misschien wel een van de 
mooiste 
woorden die ik ken.


En dan de kleur grenadine! 

Misschien hebben mijn herinneringen aan
mijn kleutertijd er ook wel 
mee te maken.

Een glas grenadine was nog een ware traktatie.

Lekker rood, lekker synthetisch.

Er werd in de buurt veel gebouwd.
In de vakantie gingen we op zo’n landje spelen.
Een fles lauwe limonade mee.

En nu kocht ik katoen in die kleur.

Nee, ik had het echt niet nodig!

Maar kwam het afgelopen zaterdagmiddag
op een armzalig kerstmarktje 
op het dorp terecht.

Je kent het wel.
 Altijd dezelfde braderietroep.

En daar stond ie.
Een kraam vol met Scheepjes en Durable garen.

Wat een kleurtjes.
Die had onze ter zielegegane draadjeswinkel niet.

Natuurlijk mocht er wat mee haar huis.

Om te aaien.


Voorlopig haak ik stevig door aan de deken
voor mijn nieuwe bank.

Die bank staat er al 2 maanden 
maar het is nog steeds een beetje wennen.

Zeker voor de hondjes die er niet op mogen...

Eerlijk gezegd is dat helemaal niet gezellig.
Op de oude bank was het af en toe net een rovershol.

Alles en iedereen erop.
Lekker knus met een vachtje.
Het klinkt als verkeerde zuinigheid! 


vrijdag 14 december 2018

Soqs met soxxs.

Wat is ernou gezelliger dan af en toe
door een
boekhandel struinen?


Op een van die uitjes kwam ik het
Soxxboek
van Kerstin Bolke tegen..

Leuk, die bonte sokken met een patroontje erin.




Omdat ik op een andere tocht,
dit keer door een draadjeswinkel de
effen sokkenwol
Soqs van Durable had gezien
was de beslissing zo gemaakt.

Die mocht mee naar huis.

Er staat altijd wel een sok op.
Gezellig even breien bij de tv.
Met een sok kan weinig fout gaan.

Oh, is het een kerstsok.
Nee, toevallig kwam het zo uit met 
de kleurtjes.
Wit, rood en duck egg blue dat het altijd goed.

Kerstsokken?
Waar zijn je kerstwanten gebleven?

Ja, dat is een beetje pijnlijk.
Zal ik maar zeggen dat ze even uitrusten?
Ze zijn met vakantie.
Veel te ingewikkeld voor deze drukke tijd.




Maar wel tijd genoeg voor 
Het jaargang het papier.

Een collage:
mindfulness and me.




vrijdag 7 december 2018

Papieren vrijdag.

In het kader van 
het jaar van de papier
maakte ik deze tekst:


Daarvoor neem ik een blad uit een oud boek.

De tekst verdeel ik in 8 delen.


Uit elk deel komt een woord 
of een stukje tekst.


Daarmee ga je spelen
en vaak komt er een verrassend beeld uit. 

Dat kun je dan weer gebruiken als basis voor een journal
of tekening.

Ik vond dit trucje in het blad
CLOTH, PAPER and SCISSORS.
( autocorrect vindt dit zo’n belangrijk blad 
dat het de naam alleen met 
hoofdletters wil schrijven.)




dinsdag 4 december 2018

Brokkenpiloot.

Gisteren werd onze Puck 1 jaar.

Het mag een wonder heten 
want het is een echte brokkenpiloot! 

Pechvogel als hij was tobde hij vreselijk met 
zijn darmen.
Het kostte veel nachtelijke uurtjes in de achtertuin.

En de keren dat ik 's nachts om
3 uur de keuken maar weer dweilde
zijn niet te tellen.

Gelukkig groeit hij er nu overheen.

Overigens was hij ondanks zijn narigheid
altijd vrolijk en speels.

Tijd voor een passende feestmuts.


Lizzy kwam als Piet.
Een rol die ze al eerder met verve speelde.

Bleef voor Puck de rol van Sint over.


Dat ging niet van harte.
Sint is een belangrijk man,
zo dacht Puckje.
Dus maakte hij zich breed! 

Brokkenpiloot als hij was liep hij ook
twee keer weg.

Dat is me nog nooit gebeurd.

Half maart schoot hij los.
En daar ging meneer.

Luister en huiver!

Voor de Westlanders: het gebeurde op de Hoge Woerd.
Hij sloeg af richting Grote Woerdlaan
naar de drukke rotonde daar.

Mijn eerste gedacht was:
dat wordt een groot ongeval! 

Als je hond de benen neemt blijf je staan 
en roep je.
 Puck was nog een pup.
Dus erachteraan met Lizzy in mijn kielzog.
Die loopt nooit weg.

Tot mijn grote geluk kwam een van de jongens
van de computerwinkel
aangetuft op zijn brommertje.

Die vond het wel mooi en ging erachteraan.

Hij dreef Puck achter de flats in de van Lijnschotenlaan.


Middenin de struiken en klimop.

Daar zat ie in zijn geruite winterjas.

Wat een opluchting! 
het heeft lang geduurd voordat ik 
het kon vergeten.

De tweede keer schoot hij de deur uit bij de 
oude Mevrouw Rafel.

Daar werd hij direct in de kraag gepakt door een
meneer die zocht naar 
mensen die wilden collecteren 
voor het Diabetesfonds.

Van pure opluchting zegde ik toe.

Enzo liep ik eind oktober door de kou.
Alle buurtbewoners zeiden:
"Anny, heb je nog niet genoeg te doen?"

Ik haalde het indrukwekkende bedrag van 57,16 euro op.

Die meneer werkt voor een bureau
dat op commerciele basis mensen zoekt.

Hij kostte vast meer dan die
zevenenvijftig euro! 

Maar dat is weer een heel ander verhaal. 



vrijdag 30 november 2018

Uit het keukenatelier.

Na een rommelige week,
met nogal wat tijd verspillen in wachtruimtes
waarbij ik 
de verpleegkundigen ook even een hartje leerde haken.

En de oude Mevrouw Rafel die 
een ontsteking aan haar voet heeft.

Had ik vanmorgen toch
eindelijk 
een vrije ochtend.

Natuurlijk worden de hondjes dan getracteerd 
op een lange wandeling.

Daarna lekker lui 
koffie op de bank.

O, wat is het dan aantrekkelijk
om knus met een breiwerkje of haakwerkje daar te blijven zitten! 




Maar ik haalde papier, verf en een gelliplate
om gezellig wat papier te drukken.

Ik ga komend jaar wat vaker met papier werken.

En speciaal tijd nemen om
boekjes te maken.

Dat idee van een papierjaar komt niet van mij.

Maar van een van de leden van onze
oude Bee. 

Dus vanaf vandaag komt er in dit blog meer 
aandacht voor werken met papier.





Ik was erg tevreden met het resultaat! 

Nu ga ik verder in de woonkamer.

Mijn kleurkeuze beperkt zich tot zwart, goud en blauw.



vrijdag 23 november 2018

Experiment.

M’n neuropathische steenkoude voeten 
vinden 
wollen sokken wel lekker. 

En echt nodig had ik ze niet.
Maar:
ik wilde het proberen:
een sok breien 
door bij de teen te beginnen. 

Het bevalt goed! 

Ik vind het gemakkelijker.
Dat komt ook door de hiel.
Een fleeglehiel.

Die vond ik bij de breiclub.
Even googelen op 
breiclub en fleeglehiel 
en alles wordt super uitgelegd. 

Nu was het in eerste instantie
een proefje. 


Maar halverwege de 2de sok was de wol op.

*U*

Ik wist wel dat ik te weinig wol had
maar dacht dat er nog een zelfde bol 
in de voorraad lag! 

Nee dus.

Ach, je noemt het gewoon een 
experiment 
opperde een nichtje
die zulke 2kleurige sokken nooit zou aantrekken...

Nou vooruit dan maar. 

Voorlopig haak ik veilig aan mijn dekentje. 




Puck gaat het wel even showen.

Maar hij moest er natuurlijk wel eerst op gaan zitten. 

Dat doen honden (en katten) altijd. 
Dat hoort zo.
Heb ik geleerd van andere blogs. 


maandag 19 november 2018

Borduren.

Mevrouw Rafel doet geen kruissteek meer! 


Maar af en toe een klein  ander borduurwerkje 
maken,
tja, dat kan ze toch niet laten.


Ondanks dat het maar een klein werkje
is duurde het toch
bijna een jaar voordat het af was.

Het is zo gezellig om af en toe
een werkje mee
te nemen.

En soms zat ik op een Bee 
alleen maar te kwekken.
Dat schiet natuurlijk niet op.

Bovendien is het randje 
altijd lastig.

Waarom zit er aan al die leuke werkjes
toch altijd weer een 
onderdeel dat niet zo leuk of spannend is?

Nou ja, hij is af.
Klaar om op een boekje geplakt te worden.


Je hebt misschien al gezien dat er wel een
kruissteekwerkje onder ligt.





Dit is de merklap die ik in 2002 
borduurde toen Nikki bij ons kwam wonen.

Nikki en Puck komen van dezelfde foklijn.

In die tijd maakte ik nog iets
als er een nieuw hondje kwam.
Die arme Puck kreeg helemaal niks!
En dat terwijl ik voor zijn zusje Lizzy
nog een dekentje haakte.

Nikki werd niet erg oud: 
toen hij vijfenhalf was moest ik hem in laten slapen
omdat hij een vergrootte slokdarm had
en daar veel pijn van kreeg. 

Het patroon van de lap,
waarvan ik geen overzichtsfoto heb 
(die hou je tegoed!)
komt uit een Amerikaans borduurblad. 



vrijdag 16 november 2018

Sinterklazenweer.

Vandaag was het hier aan de kust 
mistig 
en nogal koud.
2 graden
stond erop de thermometer om
kwart over elf toen ik naar het tuincentrum reed.

“Sinterklazenweer”,
noemde mijn vader het altijd.

Op de radio hoorde ik 
de voorspelling van vrieskoude
komende week.

Tijd voor een verwarmend toetje.


Herfstfruit in portsaus. 

Het recept stond vorige week in “Trouw”.

Supersimpel:

Kook 2 en halve deciliter ruby port in 
met het sap van 1 sinaasappel,
een kaneelstokje,
een lepel honing 
en een stukje sinaasappelschil.

Dit duurt ongeveer 10 minuten.

Schil in de wachttijd 
2 appels en 2 peren 
en snij ze in kleine stukjes.
Halveer 20 witte druiven.

Vis na 10 minuten de schil en het kaneelstokje eruit.
Voeg de appelstukjes en de druiven toe.
Laat het 3 minuten zachtjes doorkoken.
Doe er dan de peren bij.
Nog 2 minuutjes lekker sudderen.

En klaar is je toetje.

Lekker met ijs of Griekse yoghurt. 

vrijdag 9 november 2018

Waarom

zou je het 
gemakkelijk doen 
als het moeilijk ook gaat! 


Dit gezegde schoot door m’n hoofd 
toen ik aan de kerstwanten begon. 

Het is een hele uitdaging.


Hele dunne wol, 3 kleurtjes tegelijk 
in een toer en
hakerige handen van veel in sopjes hangen
en de tuinen winterklaar maken. 

Het voelt een beetje als 
een aap in een sajettenwinkel.
Ik heb me dus willens en wetens 
lekker in de nesten gewerkt. 



Ach, een mens wil wel eens een uitdaging.
Het moet wel een beetje spannend blijven.

Oh, je weet niet wat sajet is! 

Sajet is sterke wol. 
Meestal gebruikt voor sokken.

Let op:
grootmoeder vertelt!
Vroeger was er 2, 3 of 4 draadssajet.

En ja, er loopt ook een rijgdraden door het werk:
het muizentandrandje 
hoor je mee te breien,
maar dat lukte niet zo mooi 
dus gaat er een draadje door als de want af is. 🙄







Vandaag heerlijk in de tuin gewerkt.

De nieuwste Country Living is er
samen met wat kerstachtige
zandkoekjes en koffie 
houdt het me heerlijk van het werk. 




zaterdag 3 november 2018

Confetti.

Een tijdje geleden kocht ik 
washitape
met daarop de tekst:
“add a little confetti to each day”.

Dat spreekt me wel aan! 

Soms is dat heel eenvoudig.




Van een gewoon A6 boekje van de Hema
even een uniek boekje maken.

Nou ja, uniek,
meestal gebruik ik het zelfde idee
net een beetje anders nog een keertje. 

In de loopder tijd heb ik heel wat van die boekjes gemaakt.
Ze worden ook echt gebruikt 
voor van alles en nog wat.




Af en toe is het ook lekker om de gemakkelijke weg te kiezen!
Zo ben ik afgelopen week 
heerlijk bezig met shetlandwol
en granny’s
Beetje herfstachtige kleurtjes.
En kijk: ook bruin! 




dinsdag 30 oktober 2018

https

Even een advies:
heb je een blogspot-blog
dan krijg je misschien de melding in de browser
dat ie niet veilig is.

Dat schrikt bezoekers misschien af.
En het is ook kwetsbaarder.

Je kunt heel simpel https
instellen via 
instellingen.

In de brede rechter middenkolom zie je dan 
HTTPS staan.
verander no in
yes.
Of nee in ja.

En het is voor elkaar.

Ik zag er verschillende mensen mee knoeien.
Maar zo simpel is het. 


Kijk, zo doe je dat op een verregende dag!

Wij zitten hier precies in het 
hoekje waar de buien vallen!

De rest van Nederland lijkt veel droger op de weerkaart. 

zaterdag 27 oktober 2018

Hoera herfst!

Wat was het een mooie zomer!

Wat mij betreft kon hij ook niet lang genoeg duren. 
Maar ik ben dan ook een echt zomerkind. 

Iech, autocorrect maakt daar 
zomerkunstweekend van.
Hoe verzin je dat? 


Maar nu is die mooie zomer toch echt voorbij.
Vanmorgen viel hier een dik pak hagel
dat ook nog eens uren bleef liggen.

Er zat niks anders op dan de 
winterlaarzen 
op te zoek.
Glibberend liet ik de hondjes uit.


Twee dagen geleden maakte ik een gezellig 
herfsthoekje 
in de tuin.

Vooral Puckje kon dat 
waarderen.
Hij sleepte minstens zoveel blad naar binnen
als dat er op het tafeltje ligt.

Verder at ik helemaal in stijl:


Er stond pompoensoep op het menu.
Een wat zoetige soep
die lekker zoutig wordt met wat uitgebakken spekjes.




Om het hefstgevoel compleet te maken:
zelfs een haakwerkje in herfstkleuren.

Het zou zomaar een dekentje voor op mijn 
nieuwe bank kunnen worden,
want het kleurt geweldig!