Vermist!

Hij heeft talent voor

zoek raken:

M’n oudgoed quilt in wording. 

Ik schreef voor het laatst over hem in

februari 2016.

*U*

Dat oudgoed lijkt me een leuk 

zomerproject.

Afwisselend

door allerlei technieken.

(Ik zou geen kruisteken meer borduren....)

En door de quilt as you go blokjes

klein genoeg om mee te nemen. 

Er komt dat laatste tijd weinig af.

Deels omdat ik het gewoon druk heb.

Maar ook omdat ik elke keer weer

iets anders oppak.

Tja, zo komt er nooit wat af! 

Ik ga dus mij leven beteren. 

Ha, Ha! 

Dat oude goed is trouwens niet echt oud. 

De oude mevrouw en ik 

ruimen graag op. 

Behalve een enkele linnen theedoek is

alles nieuw.

Warm.

Gisteren was het nog heerlijk achter buiten. 

Lekker een werkje in de zon. 

Maar vandaag is het er veel te warm. 

Ik maakte het gehaakte tasje van ingthings uit de do it yourself Flow af.

Als een klein zakje.

Want die hengseltjes gaan vast en zeker lubberen.

Puck hielp in de tuin, 

terwijl Liz een koel plekje opzocht in de keuken. 

Helaas heb ik de laatste tijd niet veel 

spectaculair werk. 

Geen tijd... 

Maar ik blijf bloggen.

Het contact met iedereen is veel te leuk.

En reacties op mijn blog ook. 

Maar nu is er die vervelende privacywetgeving. 

Schijnt ook voor ons 

huis- tuin- en keukenbloggers te gelden.

Ik doe niks met de adresgegevens.

En gebruik ze alleen om 

af en toe een vraag te beantwoorden. 

Ik sluit daarom reageren niet af. 

Ik vind ze veel te leuk 

en 

inspirerend. 

Even pronken.

In de wandeling heet hij de 

Puckjesjaal. 

Omdat ik hem tussen de wakkere uurtjes 

van Puckin af en toe een steekje deed. 

Het allereerste werkstuk dat dit jaar af kwam. 

Mooi voor de winter. 

De kleurtjes doen me denken aan crocussen 

in het voorjaar.

Een sjaal is nu niet nodig. 

Hoewel het met al die regenbuien

ook geen weer is voor mijn 

guilty pleasure:

zomerjurken. 

Ik ben al twee keer als een 

verzopen kat 

teruggekomen van een doodgewoon 

wandelingetje met de honden! 

One of those days.

Gisteren was een van die dagen

waarop je blij bent als je 

toch ongeschonden de finish haalt. 

Puck ging er op 

een onbewaakt ongenblik met mijn 

breiwerk vandoor. 

En probeer het dan maar eens terug te krijgen!

“Los!” 

Wat los? 

Nooit van gehoord. 

Een paar minuten daarvoor had ik met moeite

een wesp uit z’n bek gehaald...

Bij omi gekomen was ze een

lakenhoes van haar bed kwijt in de was. 

En ze wist zeker dat ze alles schoon

had klaar gelegd voor haar thuishulp. 

Zoek, zoek. 

En wat dacht je? 

De vuile onderhoes zat nog om de matras. 

Onder de schone. 

Tja, Nederlandse ouderen moeten nu 

eenmaal 

langer thuis blijven wonen.

Met zulke hulp heb je toch niks 

meer

te wensen? 

Want dit is niet het enige dat regelmatig fout gaat. 

En iets ervan zeggen kan niet! 

Gelukkig was het ook een kleurige dag: 

ik werk graag met wat vetterekleurpotloden.

Mijn voorraadje karisma potloden raakt op.

Die zijn super om mee te werken

Maar worden niet meer gemaakt. 

Nu ga ik deze proberen. 

Niet dat ik geen kleurtjes meer heb hoor. 

En..

Ik hamster DMC.

Onze plaatselijke draadjeswinkel stopt.

Nu moeten we voor al die spullen naar het volgende dorp. 

Binnen spelen.

De laatste dagen was het heerlijk 

buiten thee of koffie drinken

zo in de namiddag. 

Maar daar is het vanmiddag 

te fris en te winderig voor. 

Dan maar even gezellig borduren. 

Zo, ik ben weer terug. 

Moest even Puck vangen die stoute plannen had met het 

meubilair. 

Hier en daar een steekje. 

Beetje tekenen. 

Al voor de winter kocht ik dit boekje 

waarin je de lijn mee uit wandelen neemt. 

Heel leuk om even in te tekenen

voor wat serieuzer werk. 

Toch missen we het hoor! 

Even buiten een bakkie. 

Zoals we hier in ‘t Westland zeggen. 

Vlinders vangen.

Nou ja, ze zitten eerlijk gezegd 

al opgeprikt. 

Herken je hem nog? 

Het middenstuk van de

“ontploft”

quilt.

Hij is uit de mottenballen/

terug van vakantie/

eindelijk weer opgedoken.

Of hoe je zo’n tijd 

afwezig ook wilt noemen. 

In ieder geval ligt hij al tijden hard te roepen:

“Anny vergeet je me niet!”

Op de hoeken wilde ik eerst 

kleine mandjes maken.

Maar nu ga ik voor kleine strooibloemetjes. 

Even kennismaken.

Ken je Trui al? 

Natuurlijk ken je de Linda of de Wendy.

Maar de breisters hebben Trui. 

Elke kwartaal mooie patronen, handige tips 

en leuke technieken. 

Zelf koop ik hem altijd via Bol. 

Maar ook veel handwerkwinkels verkopen 

het blad. 

Er is ook een website

truimagazine

 Jammer genoeg ontbreekt me de tijd 

om er nu ook echt iets 

uit te maken.

Druk, druk, druk. 

Af en toe een snel blogje 

op mijn tablet.

Dat is het wel. 

De oude mevrouw gaat steeds meer 

achteruit met haar gezondheid. 

En dan is er onze Puck nog. 

Hij en zijn zusje moeten nodig naar buiten. 

Gelukkig schijnt het zonnetje. 

En hoeft hij niet in zijn van Liz 

Geërfde regenjasje naar buiten. 

Hij schaamt zich heeeeeel erg.

Voor dat jasje. 

Maar het was gisteren wel gemakkelijk: 

er viel hier in Westland wel 50mm regen,