dinsdag 29 maart 2016

Ik ga op reis...

en neem mee: 


mijn speelgoedhond.

Ik ga op reis
en neem mee: 

mijn speelgoedhond 
en mijn Peter Rabbit koffertje! 

Dat leuke koffertje


is speciaal voor mijn nieuwe quiltproject. 
Nee, ik verklap niks!


Nou, even meekijken mag wel...

Ja, ik weet het!
Er ligt nog best veel.

De berenpootjes zijn nog niet af,
ergens ligt nog een bijna-affe mandjesquilt.
De Gossip en de Pockets of Posies 
rammelen in hun mandjes .

Maar afwisseling van spijs doet eten zegt het spreekwoord. 
En dit smaakt naar meer! 

Zo'n nieuw project is altijd een beetje 
hogere economie
zoals we dat noemen in 
"Huize Rafel".

Ik schaf er een map of ordner voor aan.
En een blikje of plastic bak.


Zo hou ik orde op m'n 
ateliertje.

(Hoop ik ;-0)


Psst... er mag ook niks op de grond staan! 


Die arme Keesje kan het niet meer aanzien.
Wat een troep.

Morgen maar eerst eens opruimen. 

vrijdag 25 maart 2016

In het zonnetje.


Na een hectische week kon ik 
vanmiddag even uitblazen
in het zonnetje.

Lekker een toertje haken. 


De grote haakdeken groeit 
zo stiekem weg 
tot een echte grote deken.

Er zitten nu  9 grote blokken aan  elkaar.
Het zouden er 16 moeten worden. 

Maar wie weet hou ik het bij
12. 
Hoewel het haakt zo heerlijk weg,
zo 's avonds op de bank. 


Ik nam hem even mee naar de oude mevrouw.

Die wilde hem wel even showen. 

Zo is ie toch veel leuker! 
En ja, ik moet nog wel wat draadjes 
afhechten.


Vorige week kreeg ik een dikke bos ranonkels.

En kijk: ze staan nog steeds.
Heerlijk in een zonnetje. 
Na half elf was het hier vandaag 
prachtig weer! 


Naast de blokken voor de 
bokkenpootjequilt
sorry,
berenpootjesquilt 
heb ik behoefte aan iets vrolijks.

Het kriebelt al een tijd om 
weer eens 
een heel eigen quiltje te maken.

En zo begon ik aan wat ik meestal mijn
halffabrikaten 
noem. 

Ik heb wel en ideetje
maar het moet nog groeien.


M'n laatste zelfontworpen quiltje 
is al weer heel oud. 


Nog uit de tijd dat ik 
alle naadjes heftig overborduurde! 

Dat ben ik nu niet van plan.
Maar het hel ontwerp 
blijft nog eventjes geheim.
Want op het internet 
zijner altijd wel mensen die 
er wat inzien en met het idee aan de haal gaan. 


Echt mooi weer zit er volgens 
het weerbericht niet in.

Maar toch heel gezellige Paasdagen gewenst! 


maandag 21 maart 2016

En dat is

zeeheeven! 


Berenpootjesblok 
nummer 7 is af.


Kijk eens wat een lekker stapeltje
het al is.

Eerlijk gezegd
noem ik het steeds vaker 
mijn
bokkenpootjesblokken.

En zelfs overbuurvrouw-van-de-quilts
sprak over mijn bokkenpootjesquilt.

De naam is dus al geregeld! 

Af en toe hoor ik ook 
bezorgde quiltsters opmerken dat 
ik wel met heel 
andere stoffen werk dan gewoonlijk.

"He, ben jij niet van je geloof gevallen?"


Nee hoor! 
Kijk, ik weet de kleurige stofjes nog steeds 
te vinden.

Dat werken met klassieke 
stoffen is 
gewoon werken 
buiten mijn 
comfortzone! ;-) 

Waar ik de stof voor ga gebruiken 
blijft nog eventjes 
een geheimpje. 


The joys of spring! 
Kopt de Country Living.

Oh, wat hou ik van de lente. 


Er staat een reportage in over 
auricula"s.

Een soort primula"s.

Hier zie je ze weinig.
Maar het zijn heel sierlijke plantjes
met de bloem hoog op de steel.

In Engeland
hebben echte liefhebbers kleine 
kastjes waarin de plantjes 
worden tentoongesteld. 


In het blad staan ook een aantal 
prachtige botanische tekeningen.

Die botanische platen 
zijn ineens helemaal 
in de mode!

En ik ben nog steeds op zoek naar 
een echt mooie 
plaat.
Maar er is zoveel keus
dat ik nog steeds twijfel
over welke ik uiteindelijk ga kopen.


Wat is er nu makkelijker 
dan even het blad slopen
en een deel 
in een lijstje te stoppen. 


Dat maakt weer een lief hoekje.






maandag 14 maart 2016

Groot plezier.


Kleine hondjes,
groot plezier.

Tenminste, dat stond er in de 
tekst van de reclamefolder 


van een tuincentrum.

Dat grote plezier werd ondersteund door 
twee nogal triest kijkende hondjes. 

Die twee hadden duidelijk hun 
laatste oortje versnoept!

Daar moest ik "iets" mee.
En ik legde de folder op m'n werktafel.

Daar kon ik "iets" mee.

Maar pas na een paar weken 
sudderen. 


In een verloren kwartiertje 
maakte ik een snelle collage. 

Volgens het principe 
"glue it down".

Dus heel snel werken en gewoon 
pakken wat er op tafel  ligt. 


No we didn't want to go to 
the funny hat party
but they made us! 

Vrij vertaald: 

We wilden niet naar het 
partijtje waar je een gek 
hoedje op moest.
Maar ze namen ons gewoon mee!

De stakkerds! 

Dus toch nog iets gedaan 
de afgelopen dagen.


Met dit mooie weer 
werk ik veel in de tuin.

In de herfst 
noem je het winterklaar maken.

Voor dit werk
in de lente hebben we geen 
speciaal woord.

Maar het minstens zoveel werk! 

Ik doe het graag.
En dan tussendoor even een kop thee
op een tuinmuurtje
naast deze 


vrolijke crocussen. 

donderdag 10 maart 2016

Berenpootje van de maand.

Die berenpootjes smaken naar meer! 

Alleen het zinnetje:
dat smaakt naar meer, 
tovert een glimlach op m'n gezicht.

In onze familie gaat het verhaal dat 
mijn vader als klein ventje 
na een glas melk
(net van de koe, lekker vet en met een dik vel) 
zei dat die melk naar 
meer
smaakte. 
Direct kreeg hij weer een glas ingeschonken! 

Hij dacht dat "meer" iets heeeeeeeel
vies was. 

Maar weer is helemaal 
niet vies.


Ik heb de smaak te pakken. 

Er zijn er al zes klaar.
Met dank aan alle regenbuien in 
februari.


Dit was een.


Toen kwam twee.


Nummer drie.


Vier,


Dit is vijf.


Hier is zes.

In het liedje komt dan...

en dat is zeheven! 

Maar nummertje zeven 
is nog in de maak.


Tja, het wordt lente
zegt het weerbericht.

Dus zal het met de berenpootjes niet 
zo snel meer gaan. 

Maar eentje per maand
daar hou ik me aan! 

dinsdag 8 maart 2016

Leeg!

Af en toe blijft er 
een uurtje 
over om te 
ontspullen. 


Ha, een leeg blik! 

Ja, dat dacht ik.


Maar kijk eens mee: 
allemaal hexbloemetjes. 

Oh, ik wist echt niet meer dat ik die had. 

Die hexjes zijn het ideale Bee-werkje. 


Het blik kocht ik ooit bij Jamin.

Met een vreselijk vies paasbrood erin,
herinner ik me.
Nee, dan ziet deze inhoud er beter uit. 


Het ontspullen gaat steeds moeizamer.

Spullen zijn dikwijls 
veel meer dan 
gewoon maar dingen.

Ze hebben ook een emotionele waarde.

Zoals Brammetje hierboven.
Ooit de favoriete knuffel van een 
van mijn hondjes.
Ik beloofde hem dat 
ik goed voor Bram zou zorgen.

Nee, Bram gaat niet weg.

Net als 


Pat.

Mijn allereerste pop.
(ja, je hebt gelijk,
ze ligt er wat luguber bij
zo in die lade)

Ooit woonde ze hier bovenop een 
kast.
Jammer genoeg heeft ze een beentje 
verloren en kan ze niet meer zo goed 
zitten. 

Maar ze ligt prima daar in die 
lade.


donderdag 3 maart 2016

Wapperen.

Oh, kijk dat eens


vrolijk wapperen!

Vanmiddag bracht ik even het oude 
nummer van "Quiltnieuws"
naar de 
buurvrouw-van-de-quilts.

Als het nieuwe nummer komt 
gaat de oude naar de overkant.
Een goede manier om 
te ontspullen. 

Even achterom.

En wat wapperde daar? 


Deze schattige top met 
allerlei 
overhemdstofjes! 


Ja, echt lijkt buurvrouw Jose hier te zeggen! 

Echt, bijna allemaal overhemdstofjes! 


Maar dan heb je de achterkant nog niet gezien.

Op de foto komt het niet zo goed uit 
maar de restblokken 
worden aangevuld door 
het schattigste 
seersuckerstreepje dat er bestaat. 

Oh, je weet niet wat seersucker is?

Dat is een katoenenstof die voor een deel wordt 
bedrukt met een loog
in een streepjespatroon.
Op de plaats van de streepjes 
krimpt de stof en staat een bobbelig effect.

Deze methode wordt ook gebruikt 
on cloque te maken.

En dat zomaar aan de waslijn.
om te stelen zo lief toch?

En ook heel lief:
alle reacties op mijn vorige blogje 
over zeldzame ziektendag.
Dank je wel.