zaterdag 29 december 2018

Mosterd na de maaltijd.


Nog een collage in dezelfde sfeer 
als die in het vorige blogje.

Poes en vis waren al ingeplakt 
half november.

Dat ik in de tekst iets wilde met 
het kerstdiner 
stond ook vast.

Ik moest alleen nog even tijd vinden
om hem af te maken.

Zo die heeft zijn kerstdiner binnen! 

woensdag 26 december 2018

Kerstdiner.


Regelmatig scan ik oude foto’s in.

Toevallig kwam ik maandag 
dit groepje 
wandelende vriendinnen tegen.

Ik moest direct denken aan al 
die mensen 
die ik tijdens de Kerstdagen tegenkom
op m’n wandelingetje met de hondjes 
maar die ik verder nooit zie.

Verplicht Kerstwandelen! 


Tja, dan is een collage zo gemaakt. 





vrijdag 21 december 2018

Papieren vrijdag.

Op vrijdag probeer ik iets van papier
te posten naar onze papiergroep.

Maar eerst dit boekje:


Rafeliger 
dan dit boekje kun je het toch niet krijgen.

Keurig opgeborgen in een zakje met een ATC 
met mijn oude weblogadres er nog bij! 


Echt een ouwetje dus.
De draadjes zijn eerst op wateroplosbaarvlies gestikt
daarna op het boekje geplakt.

Ik had een plannetje.
Bij een plannetje hoort een boekje...
Maar eerlijk gezegd weet ik niet wat ik leuker vind:
een boekje maken en bijhouden
of het plannetje echt uitwerken! 


Voor mijn vrijdagse papieren opdracht maakte ik 
twee boekjes en wat eenvoudige envelopjes.

Als ik komende dagen even tijd heb leg ik uit 
hoe je die envelopjes vouwt.
Ik gebruik ze al jaren.
Voor geldcadeautjes,
om in mijn dagboek te plakken om iets los te bewaren.
Maar ook wel om werk in te presenteren 
toen ik nog regelmatig cursussen volgde op 
de Vrije Academie. 


dinsdag 18 december 2018

Grenadine.

Wat een prachtig woord.

Voor mij misschien wel een van de 
mooiste 
woorden die ik ken.


En dan de kleur grenadine! 

Misschien hebben mijn herinneringen aan
mijn kleutertijd er ook wel 
mee te maken.

Een glas grenadine was nog een ware traktatie.

Lekker rood, lekker synthetisch.

Er werd in de buurt veel gebouwd.
In de vakantie gingen we op zo’n landje spelen.
Een fles lauwe limonade mee.

En nu kocht ik katoen in die kleur.

Nee, ik had het echt niet nodig!

Maar kwam het afgelopen zaterdagmiddag
op een armzalig kerstmarktje 
op het dorp terecht.

Je kent het wel.
 Altijd dezelfde braderietroep.

En daar stond ie.
Een kraam vol met Scheepjes en Durable garen.

Wat een kleurtjes.
Die had onze ter zielegegane draadjeswinkel niet.

Natuurlijk mocht er wat mee haar huis.

Om te aaien.


Voorlopig haak ik stevig door aan de deken
voor mijn nieuwe bank.

Die bank staat er al 2 maanden 
maar het is nog steeds een beetje wennen.

Zeker voor de hondjes die er niet op mogen...

Eerlijk gezegd is dat helemaal niet gezellig.
Op de oude bank was het af en toe net een rovershol.

Alles en iedereen erop.
Lekker knus met een vachtje.
Het klinkt als verkeerde zuinigheid! 


vrijdag 14 december 2018

Soqs met soxxs.

Wat is ernou gezelliger dan af en toe
door een
boekhandel struinen?


Op een van die uitjes kwam ik het
Soxxboek
van Kerstin Bolke tegen..

Leuk, die bonte sokken met een patroontje erin.




Omdat ik op een andere tocht,
dit keer door een draadjeswinkel de
effen sokkenwol
Soqs van Durable had gezien
was de beslissing zo gemaakt.

Die mocht mee naar huis.

Er staat altijd wel een sok op.
Gezellig even breien bij de tv.
Met een sok kan weinig fout gaan.

Oh, is het een kerstsok.
Nee, toevallig kwam het zo uit met 
de kleurtjes.
Wit, rood en duck egg blue dat het altijd goed.

Kerstsokken?
Waar zijn je kerstwanten gebleven?

Ja, dat is een beetje pijnlijk.
Zal ik maar zeggen dat ze even uitrusten?
Ze zijn met vakantie.
Veel te ingewikkeld voor deze drukke tijd.




Maar wel tijd genoeg voor 
Het jaargang het papier.

Een collage:
mindfulness and me.




vrijdag 7 december 2018

Papieren vrijdag.

In het kader van 
het jaar van de papier
maakte ik deze tekst:


Daarvoor neem ik een blad uit een oud boek.

De tekst verdeel ik in 8 delen.


Uit elk deel komt een woord 
of een stukje tekst.


Daarmee ga je spelen
en vaak komt er een verrassend beeld uit. 

Dat kun je dan weer gebruiken als basis voor een journal
of tekening.

Ik vond dit trucje in het blad
CLOTH, PAPER and SCISSORS.
( autocorrect vindt dit zo’n belangrijk blad 
dat het de naam alleen met 
hoofdletters wil schrijven.)




dinsdag 4 december 2018

Brokkenpiloot.

Gisteren werd onze Puck 1 jaar.

Het mag een wonder heten 
want het is een echte brokkenpiloot! 

Pechvogel als hij was tobde hij vreselijk met 
zijn darmen.
Het kostte veel nachtelijke uurtjes in de achtertuin.

En de keren dat ik 's nachts om
3 uur de keuken maar weer dweilde
zijn niet te tellen.

Gelukkig groeit hij er nu overheen.

Overigens was hij ondanks zijn narigheid
altijd vrolijk en speels.

Tijd voor een passende feestmuts.


Lizzy kwam als Piet.
Een rol die ze al eerder met verve speelde.

Bleef voor Puck de rol van Sint over.


Dat ging niet van harte.
Sint is een belangrijk man,
zo dacht Puckje.
Dus maakte hij zich breed! 

Brokkenpiloot als hij was liep hij ook
twee keer weg.

Dat is me nog nooit gebeurd.

Half maart schoot hij los.
En daar ging meneer.

Luister en huiver!

Voor de Westlanders: het gebeurde op de Hoge Woerd.
Hij sloeg af richting Grote Woerdlaan
naar de drukke rotonde daar.

Mijn eerste gedacht was:
dat wordt een groot ongeval! 

Als je hond de benen neemt blijf je staan 
en roep je.
 Puck was nog een pup.
Dus erachteraan met Lizzy in mijn kielzog.
Die loopt nooit weg.

Tot mijn grote geluk kwam een van de jongens
van de computerwinkel
aangetuft op zijn brommertje.

Die vond het wel mooi en ging erachteraan.

Hij dreef Puck achter de flats in de van Lijnschotenlaan.


Middenin de struiken en klimop.

Daar zat ie in zijn geruite winterjas.

Wat een opluchting! 
het heeft lang geduurd voordat ik 
het kon vergeten.

De tweede keer schoot hij de deur uit bij de 
oude Mevrouw Rafel.

Daar werd hij direct in de kraag gepakt door een
meneer die zocht naar 
mensen die wilden collecteren 
voor het Diabetesfonds.

Van pure opluchting zegde ik toe.

Enzo liep ik eind oktober door de kou.
Alle buurtbewoners zeiden:
"Anny, heb je nog niet genoeg te doen?"

Ik haalde het indrukwekkende bedrag van 57,16 euro op.

Die meneer werkt voor een bureau
dat op commerciele basis mensen zoekt.

Hij kostte vast meer dan die
zevenenvijftig euro! 

Maar dat is weer een heel ander verhaal.