Kijk zoiets kan alleen in het Nederlands!
zaterdag 23 juni 2018
woensdag 20 juni 2018
Frutsels.
Er zit nog steeds vooruitgang in mijn
zomerproject.
Frederiekje was een karakter
uit de strip
die ik tekende toen
Jimmy en Nikki nog hier woonden.
Al heel wat hondjes geleden dus.
Het leuke is dat die twee
oudooms van Puckje zijn.
Dat kleine borduurseltje lag zomaar ergens.
En nu kan ik het zo verwerken.
Ook haak ik allerlei frutsels voor op het quiltje.
Omdat ik quilt-as-you-go werk
is her heerlijk afwisselend.
Af en toe een uitstapje naar iets anders
moet kunnen!
Wat rafelblokjes en witte blokjes
voor een slinger
voor een toekomstige bruid.
En alweer zo’n leuk ingthingstasje.
Zo blijft het leuk.
donderdag 14 juni 2018
Een goede smaak.
Een beetje schuldbewust
zat hij
voor de boekenkast.
Onze Puck.
“Wat heb jij gedaan? “
Oh, ik zie het al!
“Koekje”
van
Cees Holtkamp
en
Kees Raat
opgegeten.
Tja, die boekenkast heeft al weken
zijn volle aandacht.
Nou moet ik toegeven dat hij
wel weet wat ie opeet!
Het allerbeste koekjesreceptenboek.
Gelukkig is het niet meer zo’n
hele kleine pup.
Hij weet heel goed wat wel en niet mag.
Kijk eens hoe hij gegroeid is.
Links Puck in maart, bijna 3maanden geleden.
Rechts Puck vandaag.
Hij is nog steeds op
blaadjesjacht.
Dat blijft leuk.
vrijdag 8 juni 2018
Plaatje.
Alleen al voor de cover zou ik hem kopen.
Het juninummer van The Simple Things.
Een textielcollage van Lucy Levenson.
Er kwam deze week weinig handwerk uit m’n handen.
Gaf de tuin van de oude mevrouw
eens een goede schoonmaakbeurt.
Het lijkt wel of alles tegelijkertijd in bloei staat.
Zelf geniet ik van mijn New Dawn rozen.
Ze duren maar zo kort.
En het zijn echte Ramblers.
Dus groeien ze als kool,
dus moet ik goed blijven snoeien.
Anders gaan ze op bezoek bij
mijn buurman
die daar helemaal niets van moet hebben.
zondag 3 juni 2018
Blogger weet hetbeter!
Sweet memories.
Dat wilde ik als titel voor dit blogje.
Maar sweet wordt telkens zweet.
Arg!
Deze week tijdens het boodschappen doen
kwam ik op het biebhoekje
bij AH
een hele serie meisjesboeken
van Kluitman tegen.
Als 13- 14 jarige was ik er verzot op.
Iedere verjaardag en sinterklaas
stonden ze op mijn lijstje.
Sietske, Als je 1000 weken bent,
Zon in december.
Het heeft zo’n indruk gemaakt
dat ik nu de titels zo oplepel.
Die boekjes kocht ik in een winkeltje
in de straat waar ik nu woon.
Piepklein.
En een rommel dat het er was!
De eigenaar moest over een berg troep
van zeker een meter klimmen
voordat hij van achter bij de toonbank kwam
En hij verkocht werkelijk alles.
Steentjes- en dakpapier
uit enorme blokken.
Ik had het alleen nodig rond de Sint..
Het was even moeilijk,
maar ik liet ze toch staan.
Het kan alleen maar tegenvallen.
Abonneren op:
Posts (Atom)