Soms krijg ik de vraag:
"Anny, wat eet je vandaag?"
Nou, dat is deze week niet zo moeilijk:
Anny eet snijbonen.
Omdat het zulk slecht weer werd
bestelde ik al mijn boodschappen online.
Om 's morgens om 7 uur naar de supermarkt te gaan
leek me niet zo'n goed plan.
Het ging ook prima.
Allleen: niet alle verse groenten
waren er:
tot mijn verbazing zag ik 4 zakken snijbonen
te voorschijn komen!
Dat wordt creatief met snijbonen.
Met verwondering zie ik alle opschudding
over de sneeuw en de mogelijkheid
om te schaatsen.
Ik haar dit weer.
Het allerliefste zit ik op de bank
Om te haken of om onder te lezen.
De laatste week las ik
Zo'n leuke leeftijd.
Een ongemakkelijk boek met als thema rassenongelijkheid.
Het duurde ook eventjes voordat ik er doorheen was.
Het boek van Bibi Dumon Tak
was een echte pageturner.
En: De jongen, de mol, de vos en het paard
is een troostend boe dat we allemaal
wel kunnen gebruiken.
Ik kocht het in het Engels.
O, dit wordt een rommelig blogje.
Ik doe twee dingen tegelijk.
Want tussendoor zit ik te appen met familie in Engeland.
Mijn one-a-day
project nam een andere afslag.
Eerlijk gezegd had ik nog geen goed thema.
Maar ik besloot me te richten op
portretjes.
Dat is iets wat ik al eerder deed
en wat ik nog verder wil ontwikkelen.
Het wordt nu een combinatie van tekenen
en borduren.
Want een portretje per dag borduren
is natuurlijk niet haalbaar,
Net als iedereen mis ik de voeding die ik krijg
als ik andere creatieve mensen ontmoet.
Dus kocht ik nummer 47 van Uppercase.
Daar staan veel zelfportretjes in.
Dus inspiratie genoeg.
Nu nog tijd reserveren.
