Terwijl de was, eh, nee, de onderlaag
van mijn schilderij droogt
schrijf ik alvast dit blogje in het klad.
Dat schreef ik precies een week geleden.
Het is zo lang geleden dat ik schilderde.
En ik mis het.
Regelmatig dacht ik:
“ik moet het schilderen weer oppakken”.
Maar dan komen de gewone smoezen:
omi, puppy Puck.
Nou ja je kent het wel.
Tot vorige week donderdag.
Het was feest op het dorp.
En door die mensenmassa wurmde
mevrouw Rafel zich met een doek van 60 bij 80.
Thuisgekomen besefte ze dat voor de onderschildering
toch wel een grote kwast nodig was.
Dus vertrok ze weer de
appelflap/worst/friet etende massa in naar de Hema.
Inmiddels zijn we een week verder
en
komt er vorm in het werk.
Ik gebruik een boek van Lynn Whipple als inspiratie.
Overigens
zijn die lessen ook online te volgen.
Details staan op de site van Carla Sonheim.
Voor mezelf ook weer gestart met regelmatig
art journalen.
Da’s altijd wel een ding!
Ik wil het hele boekje perfect.
Tja Miss Perfect
dat hoeft helemaal niet.
Want eerlijk gezegd is dat iets voor mezelf.
En knoeien mag.
Maar blijkbaar niet te veel.
