Oh, dat klinkt wel heel erg serieus!
Zo’n week is zo voorbij.
Ergens in een blog las ik dat iemand haar
week zag als een pie.
En die deelde ze in negen stukjes.
Als ik mijn week zie als een taart
dan gaat daar tweederde van op aan de
zorg voor de oude mevrouw.
En op her resterende derde deel is iemand gaan zitten!
De restjes zijn behoorlijk
rommelig en kleverig.
Natuurlijk blijft er tijd of liever gezegd
maak ik tijd voor gezellige dingen.
Zoals zelf een pan tomatensoep koken.
Ik rooster de tomaten altijd eventjes een half uurtje
op 200 graden.
En doe er rode ui bij.
Dan is de soep lekker zoet.
Ook maak ik tijd voor een breiwerkje:
een zigzagsjaal.
Voor de winter.
Een slimme meid is immers voor haar toekomst voorbereid!
Ik brei met Viva van Lang.
Omdat ik allergisch ben voor acryl moet ik altijd
op zoek naar een wolletje waar ik wel tegen kan.
WOEF!!!
Liz is boos.
Puckje heeft haar knabbel gestolen.
Even de vrede herstellen.
Ik ben zo terug.
Puck wordt groot.
Hij zit nog steeds graag voor het raam.
De foto linksboven is van gisteren.
Rechtmiddden toen hij nog puppy Puck was...
Met jouw relativeringsvermogen toverde je een glimlach op mijn gezicht. Zag het éénderde stukje al voor me...
BeantwoordenVerwijderenHeb een baaldag en barst van de hoofdpijn.
Het is weer genieten van je blogje. De sjaal is lekker vrolijk van kleur, heel geschikt voor de herfst/winterperiode. Knallen met kleurtjes is dan echt fijn.
BeantwoordenVerwijderenDe kleine Puck is niet klein meer, hij is een heertje geworden! Goed, dat Lizzie van zich af blaft! Geen vrijheden tolereren...
Je hebt een gezellig blog :)
BeantwoordenVerwijderenMooie kleuren voor je zigzag sjaal!!
En wat een leuke hond is Puck ♥
Ik ga je volgen
Groetjes van Marianne