Uit de tijd dat ik ernstig ziek was
herinner ik me de
omgekeerde troost
die ik mensen vaak gaf.
"Oh, nee hoor, het gaat best goed met me!"
Op de vraag hoe het ging.
Terwijl het zwaar afzien was.
Iets dergelijks heb ik nu met
de zorg voor de oude mevrouw.
Omgekeerde geruststelling.
"Oh, nee,het lukt wel hoor!
Terwijl het nog steeds
voelt als dweilen met de kraan open.
Gelukkig ben ik heel goed in het
reserveren van me-time.
En zo ontstond deze collage.
Die foto van de Goudse Gaper
vroeg er gewoon om
om verwerkt te worden in een collage.
Die me-time is heel belangrijk.
en de kurk waarop ik drijf.
Naast het betere plakwerk
is ook tekenen
heerlijk om op te pakken.
Net zoiets als haken:
je kunt er ieder moment mee starten en stoppen.
Dus haalde ik m'n kleurpotloden
te voorschijn.
Op het gebruik van kleurpotloden
wordt ten onrechte
vaak een beetje neergekeken:
kleuterspul!
Maar ik werk er heel graag mee.
En ja hoor!
Daar zijn ze weer:
de beestjes in een wagentje.
Al sinds een cursus in 1996
teken ik beestjes in wagentjes.
En bloemen en planten
komen ook altijd weer terug.
En.. gewone huishoudelijk klussen
zoals koken
kunnen ook heel ontspannend zijn:
Een plaatpizza
van kwark-oliedeeg en
van hetzelfde deeg kaneelbroodjes.
En dat allemaal op dezelfde bakplaat.
Nee. ik verveel me nog niet!
