vrijdag 31 oktober 2014

Zo heerlijk rustig!

Ja, ja! 

%$#@$%^#

Geen internet! Het modem was stuk.
Dus had ik dik 2 dagen geen internet. 

Niet even snel opzoeken of ascorbinezuur 
of vitamine C (E300) 
gebruikt kan worden als bakverbeteraar voor brood.
En hoeveel je dan nodig hebt. 

Niet even kijken of dat leuke jasje 
wel in die kleur in de webwinkel staat.

Niet de buienradar checken zodat de hondjes 
niet helemaal kletsnat worden tijdens hun wandelingetje.


Maar kijk eens, op aanraden van de oude Mevrouw Rafel 
bestelde ik een regenjasje voor Lizzy 
bij het dikke blauwe mannetje.

Ze wil het niet showen.
Bang dat ze uitgelachen wordt.

Vooral nadat een paar weken geleden in "Trouw"
een column stond waarin Cavalier King Charles spaniels 
nichterige Pim Fortuyn hondjes werden genoemd.

Dat kwam hard aan want deze lieve hondjes verdienen 
deze benaming gewoon niet! 


Maar goed: er zit zelfs een zakje op haar rug.
Kan ze haar boterhammen meenemen. ;-) 

Overigens heb ik me niet verveeld de afgelopen dagen. 
Weet je wat de "pijn" lekker verzachtte: 

Lost & Found: 


Deze wolletjes! 

Ze stonden nog in hun originele doos waarin ze verzonden 
waren, ooit eind jaren 70,
in een donker hoekje van de oude mevrouw's linnenkast.

Woensdagochtend stond het doosje bij haar in de gang.

Rafeltje: "ben je nu weer pakjes aan het aanpakken voor
de hele straat!"
En zo ging ze meteen maar voortvarend verder:
"Je doet toch niet 's avonds de deur open he?"

(de oude mevrouw is in het verleden al eens overlopen door 
de plaatselijke drugsverslaafde... ) 

Nee, nee, was het antwoord.

"Er zitten strengetjes wol in.
Van jou!"

????????? 

"Van mij?"

In ieder geval wist ik er niks meer van.
Ook niet wat ik er ooit van wilde maken.
Een paar strengen waren wel tot kloentjes
(echt Westlands voor een bolletje wol) 
gerold. 

Eenmaal thuis pakte ik direct 


dit boek erbij.


Misschien eerst een paar van deze vingerloze wantjes breien? 
Of 


deze leuke gestreepte sjaal? 
Die heb ik al heel lang op het oog en
met zo'n meevaller moet het toch lukken.

Zo meteen eerst wat steken opzetten voor 
de wantjes.

Maar eerst natuurlijk blogjes lezen 
want door dat gedoe met het modem 
loop ik dagen achter. 

maandag 27 oktober 2014

Omschakelen.

Nadat alle blokken voor de eerste maand van de 
Stonefieldsquilt klaar waren
wilde ik weer aan de slag met de 
Pockets of Posies.


Dat viel nog niet mee! 
Hoe zat die quilt ook alweer in elkaar? 

De Stonefields is een overzichtelijke quilt 
met de blokken, 
de gansjes:


iedere ochtend onder de koffie maak ik er wel 4 of 5.
Echt een vliegende start dus.
En de bloemetjes van hexagonnen.

De Pockets is veel minder overzichtelijk. Ook omdat ik op dit moment omdat  alle onderdelen  nog los heb
omdat ik eerst overzicht  wil hebben voordat ik 
de quilt in elkaar zet.

Bovendien heb ik nu het door de wintertijd en 
het vroeg donker wordt ineens zin om te borduren.


Gelukkig ligt "Camille" er nog.
En inmiddels heb ik er weer wat letters bijgeborduurd.

Ik hoorde dat het "randje per week" doorgaat.
Oh, wat is Mevrouw Rafel blij dat ze in mei gestopt is met de randjes.
Ze lag toen al dramatisch achter en moest alle 
zeilen bijzetten om bij te blijven! 
Bovendien voelde het zo nutteloos! 
Wat moest ze met zo'n lange lap?
Ze werd er zenuwachtig van. 

Ja, Mevrouw Rafel is een echte rechtlijnige Hollandse 
Calvinist: het moet wel ergens toe dienen! 

Omschakelen geldt ook voor de vroege 
ochtend en de late avond.
Het kan dan al best fris zijn.


Herinner je je deze nog?
Vast niet! 
Want je zag alleen de eerste 12 toeren, ergens in het voorjaar.
Mijn restjessjaal van shetlandwol.
Lekker warm als ik er op uit moet met de hondjes.
Overigens is dat blauw niet zo blauw hoor maar 
prachtig paars. Alleen maakt de foto het veel feller.


Over hondjes gesproken:
we hebben een kleine jarige! 
Tollebol is vandaag 7 jaar geworden. 
Vanmorgen vroeg lagen de slingers al klaar.
Maar dat zal hem worst wezen! 
Zolang hij maar lekkere koekjes krijgt.



Tenslotte nog een foto van de oude mevrouw.
Die draagt 's morgens altijd een schortje.
Een kleintje.
Een cocktailschortje noemt ze het.
Alleen zijn ze nauwelijks meer te koop.

Dus maakte ik in een verloren uurtje even een schortje.
Van 2 theedoeken.
Alle stof die ik voorstelde vond ze te fel of te flodderig! 
De proef is zo goed gelukt dat ik er nog wel eentje mag maken! :-O 


vrijdag 24 oktober 2014

Speelkwartier.

Af en toe hoor ik:
"Zo, overgegaan op kant en klaar patronen?"

De laatste jaren maakte ik bijna alle patronen voor 
quilts en borduurwerk zelf.

Nu het veel drukker is door de zorg voor de oude 
Mevrouw Rafel komt het er dikwijls niet meer van.


Maar ik mis het wel. Dat zelf ontwerpen.

Aangemoedigd door de tekst op de roze kaart 
en 
een vriendin die zei dat ik niet zo moest klagen dat ik niet eens 
een passend hoesje voor mijn fototoestel kon kopen
besloot ik er zelf een  te gaan maken.

Eerst maar eens een borduurtje ervoor maken.
Een abstract werkje zou het moeten worden.

Hier is een leuke 
methode om te komen tot een abstract ontwerp.


Het begint met mooi gekleurde stukje papier scheuren uit 
een glossy.


Daarna plak je verschillende vormen met flink wat tussenruimte
op een blad printerpapier.


De achtergrond kleur ik in met in wateroplosbare oliepastels. 
Maar je zou ook kleurpotlood kunnen gebruiken. 


Het vel ziet er na bewerken met een kwastje water zo uit.
Even laten drogen en 


met de witte kant boven, zodat je het ontwerp niet ziet, in kleinere stukjes knippen.
Sorry, ze lagen nog op een krant... maar het idee is denk ik wel duidelijk.


Uit al die leuke papiertjes is het dan best moeilijk kiezen 
om uiteindelijk tot een uitvoering in borduurwerk te komen! 

En je hebt nog een hele boel leuke ideetjes over! 

maandag 20 oktober 2014

Huiswerk.

Het lekkerste heb ik voor het laatst bewaard.


Het bloempotblokje van de Stonefieldsquilt.

Nu is het ook het laatste blokje van de opdracht voor deze maand.
Maar o, wat was het moeilijk om hem echt voor het laatst te bewaren.
Pas las ik over iemand die zei: "het lekkerst eet ik altijd het eerst op,
stel je voor dat je later geen trek meer hebt, dan smaakt het lang zo goed niet!"
Maar volgens mij heb je van deze quilt nooit je buikje vol! 

Zoals je in mijn kopfoto van dit blog ook al kunt zien heb ik
een zwak voor bloempotjes.
Ik weet ook niet waar dat vandaan komt.
Misschien omdat ze in quilts vaak zo aandoenlijk zijn.
Met kleine bloemhoofdjes op te dikke stelen.
En met hier en daar een blaadje. 

Mevrouw Rafel geeft het maar toe:
ze is toch met die lieve quilt begonnen.

Eerst voorzichtig wat gansjes en bloemen van hexjes voor de rand.


Maar al snel lagen er er 4 sterren  klaar.


De volgende blokken waren niet zo ingewikkeld.
Klaar in een avondje.
Nou ja, dat is dan 4 avondjes he! 


De blokken met de rondjes waren wat meer werk.

Voor de perfecte cirkels kocht ik eerst speciale mallen 
want zoals ik in een eerder blogje al vertelde:
alsmaar kartonnetjes knippen voor de
perfecte cirkel is wel erg veel werk als ik zie hoeveel cirkels er wel niet 
in de hele quilt zitten! 

Maar juf, ik heb m'n huiswerk af! 

Je ziet Mevrouw Rafel hoeft niet altijd met heel felle stoffen te werken.
Deze vergrijsde tinten spreken haar ook aan.
De kleurtjes bewaar ik voor de gossip. 

Ja, die is even met vakantie.
En zometeen ga ik eens kijken of de leuke 
Pockets of Posies 
niet erg jaloers geworden is door alle aandacht voor deze quilt.

Mag ik weer aan de bloemenmandjes! 
Bijna net zo leuk als bloempotjes! 


Afgelopen week had ik ook tijd om de bloemensjaal door te knippen.
Nu de rand nog.
Dat is een van de vervelendste werkjes aan een sjaal:
al die rondbreinaalden die van het werk 
een soort egel met stekels maken...
En dan die lange toeren.
Het rondbreien is heel leuk.
Maar die rand... 

donderdag 16 oktober 2014

Lost & found.

Hij was niet echt kwijt.

Maar hij was wel verloren geraakt op het internet.


Dit borduurwerk kwam ik een paar dagen geleden tegen op het 
internet toen ik zocht naar werk van Sue Dove.


Haar boek "Painting with stitches" was het uitgangspunt om 
dit werk te maken.
Nu kwam ik het tegen onder haar naam.

Mijn eerste gedachte was:
"Oei, dan heb ik wel heel erg haar werk gekopieerd!"

Natuurlijk weet ik wel dat foto's een eigen leven gaan leiden 
op het wereld wijde web. Maar om op elke foto een tekstje 
te plakken met m'n blogtitel, tja daar komt het
het dikwijls niet van. 

Echt zoek is dit werk niet.
Het ligt in mijn rieten mandje met andere niet ingelijste werkjes.


Samen met dit wel ingelijste boeket trouwens ;-) 


 En er is zelfs nog een derde vaas met blommen.
Die heb ik op het boekje geplakt waarin ik aantekeningen bewaar 
over vrij borduurwerk. 

En over vinden gesproken:


Deze stofjes vond ik op de vanmorgen deurmat.
Mensen die me goed kennen weten daarna dat mijn dag daarna niet meer 
stuk kon! 
Een dag met een sterretje!
Als in een ouderwets meisjesboek:

stofjes van de stoffenclub van Birdblocks.
In geelgroen.

Alleen noemen de quiltsters in mijn omgeving het allemaal 
Annygroen.

Lang voordat het een modekleur werd net na het milenium 
was het mijn favoriete kleur.

En zo makkelijk:
iedereen weet wat ze moet pakken bij
"neem maar Annygroen!"  

maandag 13 oktober 2014

De pluktuin.

Afgelopen vrijdagochtend ging ik even langs 
de pluktuin hier vlak achter.


Inderdaad: DE pluktuin die model stond voor mijn wandquiltje.


Helaas is dit -zelf plukken- niet meer mogelijk.
De toeloop werd in de laatste jaren zo groot dat er
na een ochtend open te zijn geweest 
niks meer te plukken viel!

De tuin is nu theetuin en cottage gardens.
Maar zeker nog een bezoekje waard.

Nu in de herfst is de tuin gesloten
maar het natuuratelier met een 
kleine selectie bloemen om zelf boeketten samen 
te stellen en leuke hebbedingen is 
wel elke donderdag en vrijdag open 
van 10.00 tot 16.00 uur. 

Zo'n bezoekje is altijd leuk.


Al is het alleen maar om ideetjes op te doen 
voor je eigen huis. 


En een rondje door de moestuin in de kas blijft leuk.
Wat is snijbiet toch fotogeniek! 

Er worden ook regelmatig kleine exposities gehouden.


Dit keer is er een kleine uitstalling van de 
weefkring Westland.


Vooral de diverse theedoeken
(veel te mooi voor de afwas!) 
waren betoverend mooi.


Er waren prachtige dubbel weefsels 

en 


frisse ruiten.

De tentoonstelling is er nog tot het eind van de maand 
in de pluktuin

Hier vind je meer ifo over het natuuratelier en 
de cursussen die er gegeven worden.
En daar kun je ook doorlinken naar de pluktuin. 

vrijdag 10 oktober 2014

Uitzet.

"Hogere economie".
zo noemen we hier dat thuis als een project 
de grenzen van de oorspronkelijke begroting overschrijdt. 

En dat is zeker waar voor de Stonefieldsquilt-in-wording.

Dat patroon heeft een heel eigen uitzet! 


Eerst kocht ik een dienblaadje.
Zo handig om alles heen & weer te dragen! 
Af en toe werk ik in mijn atelier.  
Maar 's avonds is dat niks gezellig vinden de hondjes. 
Dus verhuist het hele circus naar de woonkamer.



Zo'n dienblad laat zich ook gemakkelijk stapelen en opruimen
in de kast.
Nu niet direct mijn boekenkast gaan analyseren...
Er is meer in het leven dan kookboeken en 
Maeve Binchy! 

Bovendien kocht ik een map om de blokken die klaar zijn 
in te bewaren.
Nee, geen foto: denk er maar een lege map bij. ;-) 


Bovendien heb ik mezelf verwend met deze handige mallenset.
Al die cirkels. Poeh! 
Verleden week knipte ik voor de Pockets of Posies nog
10 losse cirkels van karton.
Maar Mevrouw Rafel wordt een dagje ouder en dan komen 
er steeds meer hulpmiddelen in je leven.
Een set mallen kan er ook nog wel bij. 


Natuurlijk kruipt het bloed waar het niet gaan kan.
Vorige week was ik nog zo vastbesloten eerst de Pocket af te maken.
Nu probeerde ik maar eens een blokje.


En zo'n ster, och dat is toch ook een eenvoudig werkje?

 Die uitzet? Die is nog lang niet klaar.
Want last but not least:
stofjes...
daar heb er nooit genoeg van! 
Ik durf ze niet te laten zien hoor.   


dinsdag 7 oktober 2014

Vrolijk.

Afgelopen zondag maakte ik preitaart met de volgende 


gezellige salade van kleurige tomaten 
met mozarella, perzik en rode ui.
En wat basilicum voor de smaak en de mooie kleur.

Het ideetje kwam uit 
"Het Forest Feastkookboek"
van Erin Gleeson.
In 2011 verruilde ze het drukke New York voor de 
Californische bossen.
En begon ze het forest feast blog met eenvoudige 
vegetarische recepten en lieve tekeningen. 


Het is een echt plaatjeskookboek.
Maar van een fotografe verwacht je ook niks anders.

Ik volg regelmatig haar blog en de eenvoudige 
kleurige recepten spreken me aan. 



Het originele recept gaat trouwens uit van nectarines, pecannoten 
en feta kaas.
Maar ik veranderde er een en ander aan. 
En voegde ook nog een drupje honing toe.

Hier kun je het blog van Erin vinden.

zaterdag 4 oktober 2014

De uitdaging.

Als ik vertel dat sommige quilts een uitdaging zijn om te 
maken dan vertel ik denk ik niks nieuws!

De "Dear Jane" quilt is zo'n uitdaging.

Heel vaak wordt mij gevraagd waarom ik geen Dear Jane heb gemaakt.

  
Nou, dat heb ik wel geprobeerd maar dit dagboekblad 
uit de zomer van 2000
spreekt boekdelen


Ik was toen bezig met blokje G-3.
En had al best een leuk stapeltje gemaakt.

Maar ik stopte.

Nu ik terugkijk snap ik ook wel waarom.
De zomer van 2000 was een vreemde tijd voor me.
Ik wachtte op de uitslag van DNA onderzoek 
of de borstkanker die ik had erfelijk was.
En of het een bekende afwijking was.
Want dat de kanker erfelijk was dat konden we zonder 
DNA ook wel vertellen.

Die herfst kreeg ik de uitslag en liet ik mijn gezonde 
borst amputeren en mijn eierstokken verwijderen 
omdat ik draagster ben van een gen dat
en borst- en eierstokkanker veroorzaakt. 

Dikwijls zat ik 's nachts blokje van Jane te maken.
Dat kon natuurlijk niet goed gaan.
En ik stopte.
Terwijl Jane juist een uitdaging is om te maken.
Zeker om te laten zien wat je technisch kunt.

En toen was er dit voorjaar een quilt die ook
die kwaliteiten heeft:
Laten zien wat je kunt! 

Af en toe kwam ik een blokje tegen.
Ik ging op zoek en vond de maakster van de quilt.

En aan het begin van de zomer kondigde 
aan dat zij de quilt ging brengen als Blok van de Maand.

Nou, daar hoefde ik niet lang over na te denken.

Oei, wat hield ze ons in spanning! 


Eindelijk viel dan afgelopen woensdag de langverwachte 
brief in de bus.


Kom, gauw openmaken! 

OOOOOoooooh.
Wat is ie toch lief.

Maar.

Er is altijd een maar! 

Er ligt nog zoveel ander werk.
De gossip en de top van de mandjes.
En de Pockets of Posies! 
Had ik mezelf niet beloofd die nu eerst af te maken???? 

Dapper ging ik door met de pocket.


En naaide saaie rode cirkels op een lange rand.

Het knaagde wel hoor.

"Als je nu eens een werkje van die mooie Stonefieldsquilt 
meeneemt naar de oude Mevrouw!"
zei een stemmetje.

"Er moeten een 
h-e-l-e-b-o-e-l 
gansjes en hexagonbloemetjes worden gemaakt,
doe dat dan!'zei het stemmetje.


Uiteindelijk kon ik geen weerstand meer bieden aan het gefluister 
en ging op zoek naar de stofjes die ik al een tijdje aan het sparen was.


Zo het eerste  stapje is gezet.
Maar het wordt geen bloemetje per dag hoor! 

De hondjes mogen er niet bij inschieten.
Hier is het iedere dag dierendag.
Niet alleen vandaag! 


Lizzy 
en 


Tollebol graag laten zien dat ze een heerlijke knabbel hebben
gekregen. Daardoor kan ik even rustig dit blogje maken!