Stekelvarken.

Op zoek naar een klein werkje om gemakkelijk mee te nemen

bedacht ik me dat ik nog wat 

roodborduurwerkjes had liggen.

Is het geen schatje, dit kleine huisje van Red Brolly? 

Ik zou graag m'n pinwheelsjaal overal mee naar toe slepen.

Maar door alle naalden die eruit steken is het net een stekelvarken!

En dat is niet altijd handig. 

Ik schiet al aardig op met het borduurwerk voor de kerstquilt die ik ervan wilde maken.

Het originele patroon vind ik niet zo leuk, dus moet ik nog een manier bedenken 

om de lapjes leuk tussen stofjes te verwerken. 

Maar eerst de pinwheel af.

Ik weet nu al dat ik het breien ga missen als de sjaal eerdaags af is.

En... er staat hier nog een blikje:

Ik hoop voor kerstmis toch eerst scandinavian christmas als top af te maken.

Dus ga ik even jullie blogjes lezen en dan weer aan de slag. 

Zit dat wel snor?

Jongens, ik heb toch zo'n ruzie gehad met 

de kerstman! 

Z' n snor zit scheef!

Na 2 keer uithalen en een nieuwe knippen 

(die dingen zijn helemaal niet zo stevig)

zit ie nog niet zoals ik het bedoelde.

Op de een of andere

vind ik deze kerstman toch al vreemd:

zo lang, dun en lekker

inplaats van een gezellige goedlachse dikkerd.

Ik laat die snor nu maar zitten.

Inmiddels is het applicatieblok van deel 4 van Scandinavian Christmas af.

Dat ziet er al indrukwekkend uit!

Zo even uitgelegd op de vloer. 

Nu nog een aantal van die kleine churn dash blokjes en dan is het 

middenstuk klaar.

Maar eerst aandacht voor een kleine jarige:

Alweer 6 jaar vandaag.

De boffert: is ie zomaar 25 uur lang jarig.

We zijn net terug van een verjaarswandeling. 

Wat een wind!

Allebei probeerden ze de blaadjes te vangen die zo heerlijk over de weg waaien.

Resultaat: het laatste deel liepen we te sjokken.

De hondjes klaagden nog net niet van:

"Zo moe!" En ... "kun je me niet dragen!" 

En nu liggen ze samen hard te snurken in een warm hoekje! 

Helemaal tevreden zoals iedereen tegenwoordig roept.

Tot in de late uurtjes.

Nou ja, zo erg is het ook weer niet! 

Maar het kost me wel veel doorzettingsvermogen om de rand van de

pinwheelsjaal te breien.

Het is gewoon een heel eind. 

Helemaal rondom de sjaal.

En het is ook saai werk. 

Ik probeer de avonden dat ik thuis ben een hele toer te doen.

Af en toe voel ik me als het schaap uit het boek:

"De verrassing"

van Sylvia van Ommen.

In dit prentenboek van Lemniscaat uit 2003 

verft mevrouw Schaap haar vachtje rood.

Laat het spinnen door een poedel en breit vervolgens een

trui voor een giraf.

Een reuze klus. 

En dan te bedenken dat ik ook nog zit te onneuzen zoals mijn vader dat genoemd zou hebben.

Ik brei de rand namelijk veel minder breed dan in het origineel van Wieke.

Deels omdat ik zo'n brede rand niet zo mooi vind, deels omdat het zo'n werk is. 

Bij Wieke kun je ook het patroon van de pinwheelsjaal kopen. 

Tussen de pindakaas en couscous

staat een hyacintenbol op water.

Deze foto is genomen na 10 dagen. 

En kijk eens hoe hard dat gaat.

Af en toe moet je in het leven tijd maken voor de kleine dingen. 

Dit is zoiets kleins waar ik vaak aan voorbij loop.

Ik ga proberen om de groei regelmatig te volgen. 

En zo me herinneren om "de kleine dingen niet te vergeten". 

Want het is altijd maar druk, druk druk! 

Zoals vanavond:

De finale van The Great British Bake Off.

om 9 uur op BBC 2.

En... om echt vierkante ogen te krijgen: (Rafeltje zit nooit zo lang achter de tv!).

om 8 uur begint het feest al met een terugblik met kandidaten van vorig jaar.

Ben benieuwd wie er dit jaar gaat winnen.

De showstopper wordt een bruidstaart. 

Frances redt het denk ik net niet.

Ruby heeft veel kwaliteiten maar is erg onzeker, een vreselijke knoeipot en

dat moet gezegd: het lievelingetje van Mary Berry.

Het zou wel eens Kimberley kunnen zijn die met haar rustige manier van werken en haar bijzondere ingredientenkeuze er met de prijs vandoor gaat!   

Quilts van de buurvrouw,

Zo af en toe mag ik er een laten zien:

een quilt van m'n buurvrouw.

Dit keer is het een echte gebruiksquilt geworden.

Heerlijk om onder weg te kruipen op een koude dag.

En niet zo kostbaar dat je er heel erg zuinig op moet zijn.

De blokken zijn gemaakt van resten wollen ruiten.

De randen van de blokken komen van een gordijnstofstaal.

Zo'n quilt quilt je natuurlijk niet door.

Deze is geknoopt. 

Als je even op de foto klikt om te vergroten zie je dat de blokken aan de rechterkant van de 

foto nog niet zijn afgeknoopt. 

Je ziet wel de lange draden van het doorrijgen.

Dit is een snelle en gemakkelijke methode.

Jose noemde haar quilt:

Een warme Russische deken.

Ze verwerkt altijd de actualiteit in haar titels.

En denk erom... we doe niet aan politiek op dit blog hoor! 

Een dag met een sterretje.

Dat klinkt als een zin uit een ouderwets meisjesboek.

En dat is ook zo.

Als 13- 14 jarige was ik helemaal verzot op de meisjesboeken die

uitgeverij Kluitman op de markt bracht.

Ook mijn vriendin was er gek op.

Feel good met thee onder de gebreide muts en een moeder die altijd thuis was.

Daar vonden we ooit deze zin.

En sinds die tijd is een leuke dag 

een dag met een sterretje.

 De laatste tijd ook letterlijk! 

Na een meestal nachtelijke wandeling (wat is er lekkerder dan even voor het slapen gaan een quiltboek of kookboek te lezen?)  in de Hollandse tuin

van An Moonen en Petra Prins 

kon ik de mooie rode quilt met hexjes en sterren maar niet vergeten.

Nu niet direct denken dat er al een quilt klaar is hoor!

Ik zie wel wat ervan komt.

 Maar met zo'n plakstift is het wel makkelijk geworden.

Knippen, plakken en even aan elkaar zetten. 

(De stofjes zag je al eerder...) 

Nat, natter, natst!

Vrijdag dacht ik samen met de hondjes dat het niet natter kon.

Maar dat viel vies tegen!

Wat een water hebben we over ons heen gehad.

Wel 13 emmers per vierkante meter hier in het Westland.

Gelukkig is dit weer erg goed voor de productie! 

Eindelijk heb ik blok 3 van Scandinavian Christmas af.

"Te laat, te laat!` Riep het konijn in Alice in Wonderland... 

Maar af is af. 

Met een zelfgebakken koekje erbij....

Warme sokken aan de voeten 

en nog maar wat lekkers, lukt het best.

Buiten blijft het gieten...

kijk eens... nee, we gaan echt nog niet naar buiten.

 Binnen maken we het gezellig met de eerste mandarijntjes en een mooie bos dahlia`s. 

Nat!

Het is nu echt herfst.

De hondjes vinden het helemaal niet leuk! 

Na iedere wandeling worden ze lekker gedroogd.

Niet alleen met een doek maar ook met de fohn.

Vooral Lizzy is erg zielig.

"Kijk nou toch hoe nat ik ben!"

En in de tuin staan deze griezels.

Ik weet niks van paddenstoelen en vind ze allemaal gevaarlijk en giftig.

Ja, dat heb je ervan als je niet oplet bij de biologieles.

Maar herfsttijd is ook uitkijken naar Kerstmis... 

Nu wat hyacinten op een glas in een koele donkere kelder zetten 

betekent bloeiende bollen met de feestdagen.

Mijn oma deed het al en had de mooiste gekleurde hyacintenglazen.

Helaas werden die na haar overlijden allemaal opgeruimd.

(Ze werden gewoon in de Naaldwijkse Vaart gegooid.

Niemand had ooit gehoord van milieuvervuiling!) 

Maar ik zag vanmorgen dat er weer glazen te koop zijn bij het tuincentrum. 

Dus wordt het spannend tussen de couscous en de pindakaas.  

Snoepje van de week.

Oh, is het niet heerlijk om naar deze streng sokkenwol te kijken! 

Echt een snoepje! 

Ik kocht hem om de mooie kleurtjes, 

maar zeker ook om z'n hele mooie naam:

frozen rainbow.

Voorlopig blijft het bij aaien.

Maar ik ben wel benieuwd hoe zo'n bevroren regenboog breit.

Ik kocht de streng wol met 25%  nylon hier.

Oktober.

Het is wel een beetje vreemd dat alleen de naam van de maand af en toe

zoveel emoties bij me oproept.

Oktober is borstkanker maand...

Goed het is ook de Buy Nothing New Maand

en de maand waarin de kinderboekenweek valt.

Maar oktober is vooral borstkankermaand.

En.. het treft zoveel vrouwen. Nu al 1 op 9!

In vorige jaren timmerde Pink Ribbon dan flink aan de weg.

En daar kon ik dan lekker op mopperen. 

Hoewel, hadden zij niet die vervelende kleine advertenties in de krant in de trant van:

"Vandaag weer 9 doden door borstkanker." ???

Maar het moet gezegd: ze hebben geleerd van de fouten en zijn niet meer zo prominent aanwezig.

 Aandacht voor de ziekte en de emotionele problemen die deze met zich meebrengt is hard nodig.

Vanavond is er in NCRV Document een documentaire over een erfelijke vorm

van borstkanker waarvan ik ook draagster ben. En kreeg al jong borstkanker.

Dat is nu 23 jaar geleden. 

Op dit, mijn huis-tuin- en keukenblog heb ik er al vaker over geschreven.

Vanavond in de documentaire "Nieuwe tieten", ( een vreselijke titel, die ik niet zo snel zo gebruiken), 

maar die wel aangeeft hoe beladen het is, is er vooral aandacht voor de keuzes die je

moet maken als je weet dat je draagster ben van zo'n erfelijk gen.

Ik schrijf nu draagster, maar mannen dragen de ziekte ook over.

Ik kreeg het gen via m'n vader, dat kleine ventje op de foto.

En mannen kunnen ook borstkanker ontwikkelen.

Dat wordt vaak vergeten.

In een familie laten vaak de meisjes wel onderzoek doen. Naar de broers wordt niet gekeken.

Terwijl zij de ziekte weer kunnen doorgeven aan hun dochters (en zonen). 

De documentaire is er vanavond om 11 uur op Nederland 2. 

De tekening maakte ik ooit in m'n dagboek.

Bedoeld om verder uit te werken.

Maar het kwam er nooit van. 

Nieuw tieten... eigenlijk wel een passende titel.

  

Pinwheel update.

Mijn sjaal ligt er nu zo bij.

(Aan de bovenkant staan de steken nog op de naald, daarom kan ik niet de volle

breedte laten zien). 

Gisterochtend eerst wat tijd apart gezet om de knipbies van de sjaal 

door te stikken

en later door te knippen.

Dat is echt een werkje dat niet-eventjes-tussendoor kan gebeuren.

Het doorknippen van de bies is het griezeligste deel.

Ik heb er maar weer even een foto van gemaakt zodat je goed kunt zien HOE 

voorzichtig ik ben. 

Om niet in de onderlaag te knippen schuif ik altijd een lange 

snijlineaal tussen de delen. 

Nu hangt hij te wachten over een stoel totdat ik tijd heb om alle steken van de rand op te nemen.

Dat is echt: alle rondbreinaalden no 3,5 verzamelen! 

Ik heb inmiddels een flinke collectie.

Van heel duur en heerlijk werkend. (De gekleurde naalden met paarse draad van Knit-pro)

De ook heel prettige houten naalden van Addi.

En.. de goedkope naalden van de Wibra en Prymm. 

Bij deze laatste naalden is de overgang van draad naar naald vaak niet vloeiend en dat werkt

niet prettig. 

Nu nog even moed verzamelen om die meer dan 1200 steken in het rond te gaan breien.  

Dierendag.

Vandaag was onze Lizzy een echt prinsesje.

Zij en haar broertje zijn natuurlijk echte "royalty".

Deze spanieltjes heten dan ook 

Cavalier King Charles Spaniels.

Maar echt verwend is ze niet hoor.

Elke dag is hier dierendag.

En Ptolomy?

Die moest niks hebben van al die fratsen: meidengedoe! 

Die heeft toch liever een koekje en een extra lang wandelingetje om.   

Kerstboom.

Tja, en als ik niet brei dan zet ik een kerstboom op!

Vroeg? 

Nou niet voor m'n kerstquilt! 

Ik wilde dit blok zo heel graag afmaken in september.

En ja, het loopt weleens anders.

Voorlopig heb ik de versiering al opgehangen.

De takken komen later wel.