Grijs.

Wat een regen! 

Dat valt een hondenbezitter vast meer op 

dan mensen zonder hond.

Het lijkt wel of de hemelsluizen direct 

open gaan als de hondjes 

maar 1 stapje naar buiten doen. 

Gelukkig is het binnen warm en droog.

Zelfs mijn tijdschrift denkt mee 

over hoe je een grijze dag toch gezellig kunt maken.

En alles toch blauw - blauw kunt laten! 

Maar met de handwarmers en een warme kop koffie

is het binnen best uit te houden. 

Sinterklaastijd is altijd wel leuk.

Maar de Quilthoeve maakt het  nog leuker  

met z'n tasjes.

Dat heerlijke avondje moet nog wel even wachten...

 I k verwende mezelf alvast met wat 

lieve stofjes. 

Deed wat tekenwerk in m'n dagboek.

Die nieuwe groene stift 

moest ik toch eventjes proberen.

En de buurkindertjes spelen voor Zwarte Piet! 

Even tekenen! 

Voor de tekeningen

moest ik en nieuw boekje insteken.

De oude is alweer vol.

Dit bekende mevrouwtje mocht er wel op. 

En de oude Mevrouw?

Die showt hier mijn Scheepjes CALsjaal.

"Wil je hem hebben?" vroeg ik.

En wat dacht je? 

"Nee", zei ze,

"hij maakt wel een beetje oud!"

Tja, hoe oud moet je worden

voor zo'n sjaal?

Weekendwerkje.

Verandering van spijs doet eten! 

Nee, nou niet meteen kijken naar het stukje 

walnotenkoffiekoek

daar in de verte.

Het gaat om het breiwerkje.

Even iets anders, iets kleins dat snel af is. 

Al een dikke maand geleden kwam ik 

op Jeannet's blog 

een patroon tegen van handwarmers.

Jeannet van het blij-dat-ik-brei blog 

verlootte ook wat materiaal om ze te maken.

Maar daar kon ik niet op wachten.

Ha, ha. 

Ik bestelde gewoon twee bolletjes van 

dat mooie blauw. 

Tja, dat komt ervan als je geen geduld hebt.

Vervolgens bleef het materiaal even liggen.

Wat een haast he? 

Het bamboegaren is heel mooi.

Maar nauwelijks getwijnd zodat het 

lastig breien is. 

Maar het resultaat is prachtig. 

Het garen is handgeverfd.

En heeft een heel klein kleurverloop.

Over de handrug loopt een klein kabeltje.

Cancans noemt de ontwerpster ze.

Dat klinkt heel wat frivoler dan

handwarmers. 

Inmiddels schiet het eerste wantje al

aardig op.

En..mocht je toch meer  

interesse hebben in de 

koffiewalnotenkoek? 

Het recept kun je vinden in de wolk hiernaast.

of onderaan het blog. 

Spelen met lapjes.

Het blijft nog steeds leuk: 

met lapjes spelen a la Janet Bolton.

Inmiddels is het tweede lapje klaar. 

Even van wat dichterbij bekijken.

Een blijvend bloemetje!  

Het eerste lapje heb ik ingelijst.

Het staat nu deftig te zijn tegen de blauwe muur.

Ik heb gekozen voor een lijst met glas ervoor.

Dat glas zit wel op enige afstand van de stof.

Mijn vorige werkje

-je weet misschien nog wel dat ik dat had 

weggedaan omdat het zo verschoten was-

had ik niet achter glas.

Misschien scheelt dat in verschieten. 

Vogels.

Afgelopen dinsdag was het 

"Dag van de mantelzorg".

Niet dat ik daar iets van gemerkt heb.

Ja, de Gemeente Westland doet wat aan iets 

gezelligs voor de mantelzorgers.

Maar daar houdt Mevrouw Rafel niet zo van.

Van dat georganiseerde leuks.  

Mantelzorg. 

Nooit klaar en het werk wordt stiekem steeds meer! 

Het is best moeilijk om als mantelzorgen duidelijk grenzen aan te geven.

Gelukkig lukt mij dat meestal goed. 

Mantelzorgen:

daar horen dingen onder die je nooit had kunnen verzinnen! 

De oude Mevrouw Rafel 

heeft zelf geen internet.

Dus hoort alles wat via internet moet 

ook tot mijn zorgtaken. 

Maar ze neemt het wel erg ruim.

Regelmatig krijg ik het verzoek":  

"kijk jij eens even op de buienradar 

hoe laat het gaat regenen"

Of:

"oh, die en die heeft zijn huis te koop,

kijk jij even op Funda?

En zo moest ik deze week 

stemmen voor de Nationale Vogel.

Het moest de merel worden.

In de tuin broeden elk jaar merels en het zijn echt 

haar lievelingetjes. 

Ze zingen zo mooi! 

Gelukkig was ik nog net op tijd om haar stem uit te brengen.

Ik zag zojuist dat de stemming gesloten is. 

Pfft, weer een taakje goed uitgevoerd!

  

Even tussendoor.

Soms heeft Mevrouw Rafel het zo druk 

dat ze 

tussen allerlei klusjes op de pc 

ook nog haar sokken 

wil sorteren om op de waslijn 

te hangen. 

Eerlijk gezegd deed ze bijna niks afgelopen week.

Met naald en draad dan he? 

Een zielig viltenblaadje

a la Sue Spargo

rolde er van de naald.

In de tuin ruimde ze misschien wel een

miljoen blaadjes.

Winterklaar maken is zwaar werk.

Hoe was het ook alweer: 

A garden is a thing 

of beauty

and 

a job

forever! 

Na al die dode tuinrommel 

trakteerde

ze zichzelf maar op een kleurige 

herfstbos. 

Opschudding.

Oh, ik schijn nogal wat veroorzaakt te hebben 

met het kattenbreiboek

uit het vorige blogje.

Er zijn APPende katten die zich verenigen in 

buurtcommitees. 

Spandoek schilderend hondjes met stakingsplannen! 

Dat is niet voor de poes. 

En... wat denk je hiervan?

Een kalender met een mutsdragende poes 

per maand?

Dat is toch geweldig!  

Dat arme beest!

Let op: het gevaar is nog niet geweken.

Er is een boekje 

met leuke gebreide outfits voor de hond. 

Oh, wat zou zo'n alpino Lizzy 

leuk staan.

Die heeft toch al een "bedelaarshoofd".

(Dat bedelaarshoofd komt van de 

oude Mevrouw, als je goed een hoed kunt hebben

heb je zo'n hoofd.) 

Het boek heet "Wollige Woefers".

Nee, ik koop het niet.

Hoewel, hoe feestelijk kan een kraagje niet zijn?

Net iets voor de feestdagen. 

Psst...

Anny heeft echt geen tijd om te bloggen! 

Daarom nemen wij, Ptolomy en Lizzy 

het maar even over. 

WOEF!

Ze heeft geen tijd zegt ze.

Ze is druk bezig met dit boek: 

Belachelijk toch! 

Kattenmutsjes breien en haken!

Pfffft, we hebben niet een een poes! 

En ze is hardstikke 

allergisch voor katten. 

HATSJOE! 

Ha,daar heb je het al.

Zelfs zo'n boek doet haar al snotteren.

Kijk toch eens: 

De kat als rendier.

Met een berenmuts.

Of 

onze favoriet

Het kerstelfje.

Ja, zo zien we onze valse rode buurpoes graag! 

Loopt ze eens lekker voor gek!

Oei, in hoeverre is dit dierenmishandeling? 

Wacht eens,

ze zal die patroontjes toch niet aanpassen

voor ons????? 

OOOOO

Lizzy, surf direct naar de site 

van de dierenbescherming.

Dan scheur ik het boek wel even doormidden! 

U hoort nog van ons. 

Lizzy en Ptolomy.