vrijdag 30 juni 2017

Daas.

Alweer bijna 3 weken 
geleden 
werd ik gebeten door een daas.
Overigens noemen wij dat hier een paardenvlieg. 

Ja,die beesten steken niet,
die bijten
en 
zuigen bloed.
Vandaar dat er een grote kans is 
op een infectie.


En ik deed niks bijzonders,
ik plukte een tuinbosje
voor de oude mevrouw.
En werd verschillende keren in mijn hand gebeten.

Dus werd het tijd voor wat
serieuze chocoladetherapie! 


Maar gezien het warme weer
ruilde ik die chocolade in 
voor 
warerijsjestroost.


Natuurlijk was ik
gebeten aan de kant van mijn oedeenarm! 

En m'n hand zwol op tot ongekende dikte! 
Dus tijd om te koelen.

En haken tja dat ging gewoon niet.


En dat terwijl de tijd begon te dringen.

Het babydekentje
moest nodig af! 

Gelukkig lukte het afgelopen week.


Nu ligt het te wachten
op de geboorte van een klein meisje.

De leuke kaart met ooievaar 
is van 
beeldenbries.nl

De website is nog niet klaar.
Dus kan ik je nog niet doorsturen.

Haken:
dat deed de 
overbuurvrouw-van-de-quilts
ook.


Van restjes smyrnawol 
haakte ze tijdens het warme weer 
grannies. 


Zelf zat ik een beetje 
te spelen met een draadje
en het boek van Ingrid van ing-things.


Het hoeft niks te worden.
Het is gewoon leuk om met patroontjes
en kleurtjes te spelen.

Maar misschien is het wel sneller
omdat met papier en stift te doen! 


Dat deed ik ook met deze ecolinestiften.

Die zijn nieuw.

En niet echt handig.
Werken met potjes ecoline-inkt 
geeft een veel beter resultaat.
Dit heeft het effect van een grote dikke viltstift.
Het resultaat is streperig.
Alleen op heel dik 
heel duur aquarelpapier is het resultaat 
redelijk.
Geen aanrader dus voor zover 
het mij betreft. 


Ik maakte het vogeltje
look-a-like.
Van alweer 2 jaar geleden.

Hij mocht even onder een stolpje.


En staat nu deftig te zijn in de woonkamer.

Als ik toch eens
tijd had...
dan maakte ik een paar broertjes en zusjes
voor het beestje! 


Als ik toch eens tijd had...

Ik wilde heel graag iedere dag iets maken.
Iets tekenen 
of zoals hierboven 
knippen en plakken.

Portretjes, huisjes, beestjes, bloempotjes
en tafels met iets erop
zijn mijn favoriete onderwerpen. 

Nu ging ik aan de slag met portretjes.


Tekenen met 1 lijn zonder de pen van papier 
te halen.

Je ziet: het worden niet allemaal 
meesterwerken.

Daar gaat het ook niet om.

Lekker bezig zijn.
Misschien wat leren.
Maar vooral plezier hebben. 
Daar gaat het om.

woensdag 21 juni 2017

Plof!

Buiten is het 30 graden.


Binnen breit Mevrouw Rafel 
aan haar mittens!


Eerlijk gezegd doet ze niet zoveel! 

Met zo'n uitzicht uit het keukenraam
is zelfs afwassen 
een slow klusje.


Meestal is het 's avonds heerlijk 
achter in de tuin!


Het gehaakte babydekentje
groeit en groeit.

Jammer dat het zo'n warm pakketje
wordt!


Zulke hete
sweet dreams of summer
had ik echt niet kunnen bedenken! 

vrijdag 16 juni 2017

Geen 20 meer!

Gisteravond stapte ik weer
eens stevig over m'n
grenzen.

Na een dagje boodschappen doen,
koken etc, 
manden was wegwerken
dacht ik dat ik 's avonds nog wel even
een stok kon verven.


Krant op de buitentafel,
vast zetten met hier en daar een steen of vogeltje
want het waaide stevig! 

Verf erbij.

En een oude berkentak.

Berkentak? 


M'n lathyrusstekken
zijn inmiddels zo gegroeid dat ze 
wel een steuntje kunnen gebruiken.

Ik keek even bij het tuincentrum 
naar kant- en klaar gaas.
Maar dat was of te grof
of te groot.

Toen dacht ik als ik nou eens 
een stok maak met draden...


dat deed ik ook wel voor m'n tomaten.

Maar een stok is een beetje saai.
Dus geef ik hem een laagje verf.

Blauw...
dan de afwas...
dan roze,
daarna alles even water geven in de tuin...


dan oranje...

Tja, inmiddels was het kwart over negen.

Ik moest van mezelf nog even het 
internet op.
Maar dat werd het toch echt niet meer.

En die touwtjes? 

Wie weet verbreek ik wel een belofte
ooit aan mezelf gedaan 
dat ik
NOOIT
meer zou macrameën.

Macrameën?

Ik kan het niet eens meer schrijven! 

In ieder geval 
vond het in de jaren 60 al vreselijk.
Samen met een vriendin
knoopte ik van akelig hard sisaltouw
een tas.
Het ding was zo niet kapot te krijgen.
En ik liep er nog jaren mee.

Oude hippie! 

dinsdag 13 juni 2017

Effe tuinen.

Iedere morgen begint in Huize Rafel
met het borstelen van de hond.

En daarna ga ik eventjes de tuin in.


Daar wachtte vanochtend een grote verrassing:
mijn liriodendron bloeit.
Na 17 jaar.

Twee bloemen 


heb ik tot nu toe ontdekt.

Deze boom noemen ze ook wel een
tulpenboom
(net als de magnolia) 
en hier kun je een beetje zien waarom.

Ik kon er niet helemaal bij 
en met het keukentrapje 
kon ik er ook net niet helemaal bij.

Maar dit had ik nooit meer verwacht.

 De rozen doen het dit jaar 
erg goed.

Ik ben gek op rozen.

Niet op die supermarkt bosjes 
uit Kenia.


Rozen buiten! 

Daar ben ik gek op.
Deze witte is sneeuwwitje.


En over het prieel groeit 
mijn favoriet:
New Dawn. 


Hier achter groeit ook nog een 
trosroos.

Die liefde voor rozen gaf 
samen met de liefde voor draadjes
mijn blog zin naam. 

Je begrijpt 
dat met zo'n heerlijke achtertuin 
en dit mooie weer er 
van werken met draadjes of lapjes 
weinig terecht komt. 


Ja, een boekje lezen in de schaduw.


Een voorzichtig beginnetje 
van een want.


Het wordt echt lief.


Ik kreeg het Shetland woolweekblad
uit 2016.

En liet me inspireren door het lieve huisjespatroon.
Ik werk met restjes
Rowan Tweed.
Het worden vingerloze wantjes.
Een beetje volgens patroon,
een beetje van mezelf. 


vrijdag 9 juni 2017

Eentje per dag.


One-A-Day

stond erop de zelfkant van een stukje stof.

Da's een mooi idee! 

Iedere dag wat "nieuws"
maken.

Een tekening,
een collage,
een borduurwerkje.

Maar in het echte leven komt daar niet 
dikwijls iets van terecht.

Hoewel ik ooit een jaar lang
iedere dag 
beestjes tekende.

En in 2011
voor een maand lang een 
mail-art project had.

Een afspraak met jezelf om 
iedere dag iets te maken 
stimuleert wel de creativiteit.


De laatste weken  maak
ik weer wat vaker opdrachten 
uit dit boek.

Ook heerlijk om even 
in-te-tekenen.


Het hoeft niks te worden! 
Opdracht: teken een "trog"
"Trog" woont in het enge bos.

Ha, hij is gewoon nog niet eng genoeg! 
Maar ja, wie kent er nou een "trog"?
Ik kom ze in ieder geval niet tegen 
op m'n wandelingetjes met Lizzy.

Lizzy, die het tussen haakjes
best naar haar zin heeft 
als
enig hondje! 




Maar heerlijk spelen 
is 
fijn om in de flow te komen 
voor ingewikkelder werk. 

maandag 5 juni 2017

Meisjesboek.

Voor m'n gevoel deed ik niet zoveel met 
lapjes en draadjes 
afgelopen week.

Buiten was het veel te mooi.


Een beetje grannies haken 
met een kop koffie in het zonnetje.


Zo om het hoekje van de keukendeur.

Zo'n gezellig hoekje 
dat me doet denken aan een ouderwets 
meisjesboek.


Verder las ik en las ik en las ik! 

Elk vrij momentje dook ik er weer in:

"De lichte jaren"
van 
Elisabeth Jane Howard.

Een regelrechte topper in Engeland.

Daar is het een serie van 5 delen.
Hier worden het vier delen.
Waarvan het laatste deel pas in oktober 2018 verschijnt.

Het verhaal speelt zich af rondom de familie Cazalet.

Ik las een aantal recenties
"Denk Downton Abbey"
wordt er vaak gezegd.

Misschien wel, hoewel ik het niet zo'n
geslaagde vergelijking vind,
alleen al omdat 
dit boek begint enkele jaren voor WO II.

Die lichte jaren staan voor het 
plezier dat de familie beleeft aan de zomers
in het familiehuis op het platteland.

Vaak ook geschreven vanuit het perspectief van de kinderen.
En daar komt voor mij het meisjesboekengevoel
om de hoek kijken.

Maar ook de volwassen karakters worden goed uitgewerkt:
met een zoon met wat we tegenwoordig PTST 
zouden noemen als gevolg van de 1e wereldoorlog,
Een lichtzinnige echtgenote van de andere zoon
en een lesbische dochter.

Het was smullen.

Deel twee van het boek speelt zich dichter
af bij het begin van de 2e wereldoorlog.
En is wat zwaarder van inhoud.

Maar je snapt zeker wel dat ik
niet tot oktober ga wachten op het tweede deel! 

Ik lees ze wel in het Engels.

Overigens is de vertaling volgens mij heel goed! 
Een echte aanrader dus. 

O ja,
de slinger van de vorige week
gaat naar Gre.


Omi deed de trekking.

(met haar schortje nog voor! )

Als ze dat ziet....