Oh, je weet niet wie Lieve Lita is?
Ooit was het een rubriek in de
Libelle
waarin levensvragen besproken werden.
Maar Lieve Lita
is ook de naam van een
van mijn laatste ideetjes voor een quilt.
Er zitten nu 9 kleine lapjes aan elkaar.
Eigenlijk zijn het kleine quiltjes.
Ze hebben elk een top, vulling en achterkant
en een randje.
Het begon ooit zo:
Teesha Moore zette op haar blog
een filmpje van het maken
van stoffen journals.
Je kunt ze nog vinden op
You Tube.
Even zoeken op
Teesha Moore fabric journals.
Zij maakte van 2 lapjes een zakje,
reeg drie kanten op elkaar,
vulde het zakje
met losse vulling
en reeg de randjes om
nadat ze de bovenkant van het zakje natuurlijk
ook had dicht gemaakt.
Dat kon ik ook!
En ik maakte op die manier een hoesje
voor mijn Ipad.
Versierde het met allerlei
borduurwerkjes en kraaltjes.
Het is een stevig ding
want het gaat
al jaren mee!
In 2012 gebruikte ik de techniek
voor mijn jaarboek.
Het was wel direct een lekkere dikke pil.
Even dichtbij kijken.
Hier gebruikte ik lapjes van verschillende afmetingen.
Dikwijls hoorde ik:
"je moet er eens een quiltje maken met
die techniek."
Vorig zomer maakte ik een proefje.
Eigenlijk is het wel heel leuk.
En..
Mevrouw Rafel kan helemaal los
met allerlei technieken.
Oh, en lapjes opnaaien!
Maar waarom is het nu ineens
het
Lieve Lita Quiltje?
Wel... behalve lekker creatief is Mevrouw Rafel
ook wel heel praktisch:
dat wordt natuurlijk een dekentje om onder
weg te dromen.
Maar ja, hoe moet het dan met de was?
Lieve Lita,
bestond je nog maar.
Dan kon ik je vragen wat ik nou toch moet.
Praktisch
of toch mijn hart volgen
en gewoon het laten gaan
en zien wat er gebeurt?
Psst.
Ze weet het wel hoor.
Ze gaat helemaal los.
Wat in de was?
