Misschien herinner je je die
pizzareclame
nog wel.
Mario, de pizzabakker
moest onderaan beginnen
met de bodem.
Mevrouw Rafel waagt zich aan
mochila haken.
En ook zij begint onderaan
met de bodem.
Niet 1 keer,
niet 2 keer,
Nee, 3 keer,
Verkeerd geteld,
verkeerde kleur,
verkeerde manier van vasten haken!
Gelukkig hoeft ze het niet alleen te doen.
Aan het einde van de zomer
kocht ze
het mochila-hakenboek.
De techniek wordt er
prima in uitgelegd.
Je kunt het dus heel goed uit
een boekje leren.
Achterin het boek staat ook
hoe je banden kunt vlechten
en koorden daarvoor kunt draaien.
Oei,
met de boor!
Dat is natuurlijk niks voor Mevrouw Rafel.
Daar moet ze nog iets op vinden.
Voorlopig is het nog hard oefenen
om
een regelmatige hand
van haken te krijgen.
Wie weet kan ze eerdaags pronken met
dit tasje.
Er ligt natuurlijk nog wel wat werk.
Deze grannies waren
heerlijk om even buiten
in het zonnetje te haken.
Het patroon vond ik
bij Lucy van attic24.
Lucy zette de blokken op kleur aan
elkaar.
Rafeltje deed maar wat.
Kijken wat werkt
en
wat niet.
Natuurlijk blijft dit dekentje geen poppenmaatje!
Nu de zomer voorbij is.
(Jammer, jammer, jammer!)
Is er "s avonds weer tijd om te handwerken.
Geen vogeldrinkbakjes meer met mooie blaadjes,
Gelukkig bloeit de cosmos nog eventjes door.
Is er nog hop.
En moeten de druiven
nog eventjes rijpen.
Het wordt nu weer gezellig binnen
met een kaarsje aan
en een haakwerkje onder handbereik.
Tenslotte nog een dienstmededeling:
Er wordt in een vreemde taal
gereageerd op m'n blog.
Ik haal het zoveel mogelijk weg.
Maar klik er niet op!
Ik zal zo eventjes kijken hoe ik
de boel wat beter dicht kan timmeren.
