Circushondje.

Af en toe is het verleidelijk 

om een kunstje

telkens te herhalen.

In dit geval is het mittens breien. 

Met deze blauwtjes ben ik nog bezig.

Maar ik maakte al 3 andere paren. 

Het materiaal

(Rowan tweed)

was bedoeld voor de retrosjaal 

van Wieke van Keulen

Maar die sjaal werd niet wat 

ik ervan verwachtte.

Ik herinner me dat de 

oude Mevrouw Rafel 

de sjaal 

"het museumstuk!"

noemde. 

Het is een ideaal werkje

voor onder de koffie.

Ik deed het kunstje nu zo dikwijls 

dat zelfs

praten en breien lukt! 

Dat circushondje

inspireerde me  zelfs

tot een snelle tekening 

in mijn dagboek.

Als onze Liz kon 

praten,

wat ze gelukkig niet doet,

had ze het vast en zeker zielig gevonden

zo'n rokje.

De dame maakt het zich

gezellig op de bank.

Heerlijk zo op een vachtje.

Wat was de zomer snel voorbij! 

Ik moest even schakelen hoor! 

Want de zomer is mijn favoriete jaargetijde.

Tijd om met weemoed afscheid te nemen.

Niet meer even een vroeg ommetje 

door de tuin:

even een bos druiven krenten.

Of een snelle kop koffie

op het bankje naast de achterdeur

met haakmandje onder handbereik. 

Dat kan ook weer binnen blijven. 

In een ander mandje zocht ik wat 

borduurwerkjes om mee te nemen

naar de eerste Bee van het jaar.

Het werd een vrolijk weerzien. 

Toch wel gezellig dat 

alles weer start!