Omschakelen.

Nadat alle blokken voor de eerste maand van de 

Stonefieldsquilt klaar waren

wilde ik weer aan de slag met de 

Pockets of Posies.

Dat viel nog niet mee! 

Hoe zat die quilt ook alweer in elkaar? 

De Stonefields is een overzichtelijke quilt 

met de blokken, 

de gansjes:

iedere ochtend onder de koffie maak ik er wel 4 of 5.

Echt een vliegende start dus.

En de bloemetjes van hexagonnen.

De Pockets is veel minder overzichtelijk. Ook omdat ik op dit moment omdat  alle onderdelen  nog los heb

omdat ik eerst overzicht  wil hebben voordat ik 

de quilt in elkaar zet.

Bovendien heb ik nu het door de wintertijd en 

het vroeg donker wordt ineens zin om te borduren.

Gelukkig ligt "Camille" er nog.

En inmiddels heb ik er weer wat letters bijgeborduurd.

Ik hoorde dat het "randje per week" doorgaat.

Oh, wat is Mevrouw Rafel blij dat ze in mei gestopt is met de randjes.

Ze lag toen al dramatisch achter en moest alle 

zeilen bijzetten om bij te blijven! 

Bovendien voelde het zo nutteloos! 

Wat moest ze met zo'n lange lap?

Ze werd er zenuwachtig van. 

Ja, Mevrouw Rafel is een echte rechtlijnige Hollandse 

Calvinist: het moet wel ergens toe dienen! 

Omschakelen geldt ook voor de vroege 

ochtend en de late avond.

Het kan dan al best fris zijn.

Herinner je je deze nog?

Vast niet! 

Want je zag alleen de eerste 12 toeren, ergens in het voorjaar.

Mijn restjessjaal van shetlandwol.

Lekker warm als ik er op uit moet met de hondjes.

Overigens is dat blauw niet zo blauw hoor maar 

prachtig paars. Alleen maakt de foto het veel feller.

Over hondjes gesproken:

we hebben een kleine jarige! 

Tollebol is vandaag 7 jaar geworden. 

Vanmorgen vroeg lagen de slingers al klaar.

Maar dat zal hem worst wezen! 

Zolang hij maar lekkere koekjes krijgt.

Tenslotte nog een foto van de oude mevrouw.

Die draagt 's morgens altijd een schortje.

Een kleintje.

Een cocktailschortje noemt ze het.

Alleen zijn ze nauwelijks meer te koop.

Dus maakte ik in een verloren uurtje even een schortje.

Van 2 theedoeken.

Alle stof die ik voorstelde vond ze te fel of te flodderig! 

De proef is zo goed gelukt dat ik er nog wel eentje mag maken! :-O 

Rafels en stokrozen.

Naast een groot liefhebster van rozen is Mevrouw Rafel

ook helemaal weg van stokrozen.

Bij mijzelf staan ze nog niet in bloei.

Maar de voortuin van de oude Mevrouw Rafel ligt wat meer op de zon 

en daar staan ze in volle bloei.

Zo teer, het lijkt wel papier. 

Ze zijn zeker een maand eerder in bloei! 

Al dat mooie weer is niet erg bevorderlijk voor m'n productie.

Een steekje haken aan de grote deken lukt buiten nog wel.

En ook het kleine dekentje is helemaal bij met de randjes.

Met de borduurrandjes van randje per week is het minder goed gesteld.

Ik lig weken achter.

Voor mij is het zulk nutteloos werk.

In m'n hart ben ik toch wel een stijve Hollandse calvinist hoor.

Werk moet toch wel enig doel dienen schijnt. ;-) 

Kijk zo'n kilometer wit garen: daar gaat vast en zeker iets nuttig mee ontstaan.

Als er tenminste op mijn tafel in het atelier nog ruimte is om te zitten!

(Het valt wel mee hoor, mijn laptop past er nu ook tussen) 

Met deze strookjes witte en gedessineerde stofjes heb ik een zomers plannetje.

Dus zet ik op het plekje van de laptop nu de naaimachine 

en ga ik aan de slag! 

Vrijdagavond.

Tegenwoordig is de vrijdagavond m'n vaste haakavondje.

Gisteravond was het een klein klusje. 

Twee keer een rijtje stokjes en daarna een toer halve stokjes.

Al die uurtjes hebben al een leuk stukje deken opgeleverd.

En ik ben "bij" met m'n huiswerk.

Dat kan ik van de borduurrandjes niet zeggen! 

"Heb jij je soldaatjes al af?"

vroeg de randjesbordurende buurvrouw me laatst.

Nou, maar net.

En verder ben ik ook nog niet.

Wel probeerde ik de rol een eigen tintje te geven door

op de lap het "quiltershuisje" te borduren

wat ik ook gebruikte in m'n eigen schoollapje en mijn zelfontworpen merklap. 

Ik vond ook een oplossing voor het "randje" rondom m'n 

zilveren suikerschep uit de Gossip. (Zie vorige blogje).

Ik had eerst geappliqeerd. 

Daarna versteviging opgestreken om te kunnen borduren en

daar ging het mis.

Normaal knip ik bij een applicatie de achtergrondstof weg,

zodat de quilt door de tussenvulling mooi valt maar 

dat deed ik hier niet omdat het steeltje zo smal is en dat waarschijnlijk niet mooi wordt. 

Nu knipte ik de versteviging weg en kijk:

een keurig lepeltje.

Nu de rest nog! 

Mandjes en randjes.

Jammer, de haakrandjes van deze week waren zo klaar!

Binnen een half uurtjes was het gepiept. 

Natuurlijk weet ik het originele patroon wel te vinden maar het juist 

zo leuk om zo gaandeweg een dekentje te maken. 

Je weet wel: elke dag een steekje is een hemdsmouw in een jaar.

Het maken van de borduurrandjes kost me veel meer moeite.

Intussen weet ik het wel:

Mevrouw Rafel is geen kruissteekborduurster! 

Vrij borduren gaat prima maar kruissteekjes... maar zo zo! 

Ik moet me echt inhouden om niet de hele Pockets of Posies quilt 

te gaan borduren.

Al die bloemetjes schreeuwen erom.

Voorlopig ben ik wel begonnen met de mand van het centrale blok.

En ja, ik gebruikte rode ruitjes voor m'n nieuwe mand.

Die valt echt niet meer weg tegen de achtergrond hoor.

Overigens zijn deze week de borduurrandjes wel heel lief.

Vooral het eerste randje met die blokjes heeft m'n hart gestolen. 

Nu we het toch over gestolen harten hebben:

Mary Berry kan er ook wat van! 

je kent haar misschien van heel Engeland bakt.

(The great british bake-off).

Vandaag bakte ik haar appel-kaneel cake als plaatkoek.

En at het als toetje na de aardappelsoep.

Ja, echte Westlanders eten nog tussen de middag warm! 

Tussen de middag oei, zelf zouden ze zeggen onder de middag.

Maar goed. de plaatkoek was er niet minder om.

Deze weken zendt de BBC een serie uit: Mary Berry Cooks.

Op maandagavond. ik denk op BBC2, maar dat weet ik even niet zeker.

Alle recepten staan in een boek dat bij de serie hoort.

Maar er staan er ook heel wat hier

waaronder dit appelkaneelcake recept. 

Een recept van Mary Berry kan gewoon niet mislukken.

Ze worden uitgebreid getest voordat ze gepubliceerd worden.

En dat gebeurd heus niet met alle kookrecepten. 

Hogere economie.

Vanmorgen ging ik even langs de Quilthoeve klik

voor een meter rood zigzagband. 

Maar daar bleef het niet bij!

Ik kwam met veel meer thuis.

Typisch een geval van hogere economie zeggen wij hier dan.  

Afgelopen week las ik op internet over het nieuwste jaarproject:

"randje per week" klik

En dat is wel een heel leuk idee:

elke week 2 randjes borduren die te vinden zijn op oude schoollapjes. 

Daarvoor heb je 20 cm breed linnenband nodig.

En laat Ingrid nu net mooi band hebben met een kantrandje! 

Door het kantje is het ietsje smaller... maar dat komt vast wel goed. 

Ik ben gek op kleine schoollapjes. 

 Bijna 10 jaar geleden borduurde ik  mijn moeders lap na.

 In een jubileumboekje van haar lagere school vond ik 

een foto met daarop de lap.

Alleen de huisjes zijn niet origineel.

Ooit borduurde ik haar eigen lap achteruit! 

Als peutertje haalde ik hem namelijk steek voor steek uit.

Blijkbaar was ik zo zoet dat m'n moeder het wel best vond! 

Dus voordat ik echt aan het borduren sloeg wist ik al heel goed wat uithalen is! 

Ik heb me altijd verbaasd over het "griekse" randje

dat op de lap staat. Dat verwacht je niet op een kleine dorpsschool. 

Ben benieuwd of zo'n rand ook op m'n randje-per-week-lap komt.

En dat rode zigzagband?

Ja hoor dat heb ik ook. Eerdaags zie je dat vast en zeker wel terug.

 Dat wil zeggen als ik van de nieuwste bookazine van Libelle af kan blijven!

Ik wil hem bewaren voor onder de kerstboom.

Dat gaat zeker niet lukken.