Administratiekantoor

"Rafels en Rozen". 

Piep, piep

piep piep,piep piep....

Multitasken! 

Het is een beetje lastig maar het lukt.

Ik doe mijn administratie:

afspraak in het ziekenhuis voor maanden weg,

afspraak rijbewijs verlengen,

m'n energieleverancier achter de broek zitten

omdat ze een fout maar niet kunnen herstellen.

En nog een lijst klussen en klusjes

die ik haat! 

Ik zou veel liever eventjes een toertje breien

of draadjes afhechten aan 

m'n haakblokjes.

Piep,piep,

daar was de mevrouw weer.

Maar nu weten ze daar nog niet 

dtr Westland Infra hier netbeheerder is

en geen Enenczo of zo... 

Piep, piep...

Heb ik mooi even tijd om
m'n laatste collage te laten zien.

Ha, daar is de mevrouw weer:

"Bedankt voor het wachten..."

Ha, 22 minuten aan de telefoon
en nog geen stap verder. Grrr.

Vanmiddag maar eens aan de chocoladetherapie.

Boek uitlezen.

Flora werkt op een Londens advocatenkantoor.
Ze komt van een klein eiland ten noorden
van Schotland en
wil na de dood van haar moeder er niet meer naar terug.

Dan wordt ze er door haar
(natuurlijk) knappe, onbereikbare baas toch
naar toe gestuurd.

Het komt natuurlijk goed...
Heerlijk boek!

En... hou dit blog in de gaten
want gisteravond waaide
overbuurvrouw-van-de quilts
aan met prachtig borduurwerk:

Het randje per week van 2016

Zucht, wat mooi!

Helaas had ik een afspraak
en moest ik er snel vandoor.
Maar nog deze week ga ik even wat foto's maken.

En vandaag is het

Zeldzame Ziektedag.

Aandacht voor mensen met zo'n zeldzame ziekte
net als ik er eentje heb
is hard nodig!

Er is dikwijls veel onbegrip
en vaak worden patienten
van het kastje naar de muur gestuurd
voordat er een diagnose is.
En worden ze uitgemaakt voor fantasten en aanstellers.

Piep, piep! 

Buiten

huilt de wind om het huis! 

Maar moeder breit een warme sjaal.

Moeder?

Een warme sjaal?

Welnee:

Anny breit een want.

Maar misschien herkende je al 

wat zinnetjes uit het liedje

"Toen was geluk nog heel gewoon!"

Het liedje speelt de hele 

middag al door m'n hoofd.

Waarschijnlijk door de storm.

Terwijl het er om half twee nog zo heerlijk uitzag.

Heerlijk eventjes droog om met de hondjes.

Medicijnen halen voor Ptolomy 

bij de dierenarts.

(Tollebol raakt op leeftijd en 

alles gaat niet meer vanzelf!) 

Het lastige is dat 

die dierenarts

de buurman is van 

de Quilthoeve.

En daar moet ik dan ook eventjes 

naar binnen.

Ingrid & Co zijn gek op leuke stempels.

Zo'n zakje alleen al is toch 

te leuk?

Gewoon klein geluk! 

Tegenwoordig koop ik alleen nog 

fat eights! 

Ik kom om in de stof

en ik geef het toe:

een echte fabric junkie.

Maar een stipje kan er altijd wel bij. 

 Nog even terug naar moeders die 

een warme sjaal breit,

oh, nee, Mevrouw Rafel

breit een want.

Met patronen uit het mooie Noorse boek.

Hierboven zie je de binnenkant van de want.

Bovenaan het blogje staat de voorkant.

Het breien gaat nu heel wat makkelijker dan

die horror-eekhoorn-wanten! 

Maar nu gebruik ik een dunne merinowol.

En niet de stugge Letse wol.

Die wanten worden misschien niet zo 

sterk!

Dan worden het maar Zondagse wanten... 

Nu weer snel aan de slag:

Sybrand wil aandacht! 

Ik downloadde de Kamergotchi app

van Arjan Lubach.

En zorg nu voor een lijsttrekker.

Hij is nogal lastig.

Ik weet niet of ie 15 maart wel haalt! 

Oer-saai

en 

oer-degelijk! 

Dat was mijn eerste indruk

toen ik de afgelopen week overdacht.

Ik zat nogal dikwijls op de bank

met een granny.

En ook de sok waaraan 

ik brei

heeft niks spannends! 

Een gewone sok.

Voor de voorraad.

Want toen N. van onze oude onvolprezen quiltgroep

heel graag nieuwe sokken

wilde had ik niks in voorraad.

En meestal ligt er wel een paar.

Dus besloot ik om nog maar een paar 

op te zetten. 

Maar het werd toch nog spannend.

In een verloren uurtje 

maakte ik een aantal collages.

Iedereen kent wel

het gevoel van een knoop in je maag

omdat je 

iets lastigs of spannends moet doen. 

En soms is het gewoon geluk.

De plaatjes in m'n voorraad 

paste eerlijk gezegd 

wel grappig bij elkaar.

"Prima bad, we nemen het!"

Collages als deze

(hier uit de oude doos)

liggen me toch het beste heb ik gemerkt.

Je zult je fiets maar kwijt zijn!

Wie we ook gaan missen 

is de vader van Nijntje.

Ik las het nieuws bij de BBC.

En in het buitenland heet 

Nijn Miffy.

Daar werd uitvoerig uitgelegd dat 

peuters in Holland 

babykonijntjes Nijntjes noemen.

Ik ben al jaren fan van Nijn. 

Gelukkig zit er ook weer groei 

in de tuin.

Op zo'n grijze en druilerige dag 

als vandaag 

is het toch echt hopen op de lente. 

Een gouwe ouwe.

Gisterochtend deed ik de wekelijkse boodschappen bij 

de kruidenier die vroeger zei

op de kleintjes te letten.

De hartjessnoepjes waren in de reclame.

Het leek me wel leuk om een pot

op tafel te zetten, zo rond Valentijn.

Ik heb ze niet allemaal gelezen hoor 😊!

Maar ze gaan zeker met de tijd mee.

App me! 

Die hartjes voerden me terug naar een 

avondje met onze quiltgroep

waar deze snoepjes gebruikt werden om 

te loten.

(Waarom er geloot werd is me ontschoten,

maar wel dat het lastig was om ze te vinden.

Nou nu in de supermarkt lag een fikse stapel) 

Ik maakte er een strip van.

"De jongens, mijn toenmalige hondjes

Jimmy en Nikki

hadden altijd de hoofdrol.

De tekening staat toevallig al een paar weken

op tafel.

En is nu wel heel toepasselijk. 

Met dit mooie weer is het beslist geen straf 

om even te haken aan mijn tweede

southbaysjaal.

De eerste was heel snel af.

En ik heb er deze winter al heel veel plezier van gehad.

Die groen-paarse unicat sjaal begon ik

op een kokend hete zomeravond 

toen ik even iets eenvoudigs zocht om te doen.

Deze grijze lag bij de oude mevrouw 

en werd even op vakantie gestuurd.

Maar nu is ie terug en wil ik hem graag afmaken.

ik werk nog steeds vanuit m'n 

mobiele atelier.

Dit geweldige uitzicht had ik afgelopen 

zondag vanuit het atelierraam.

Het is er altijd steenkoud,

behalve in de zomer... 

dan is het een ideale plek. 

Heet van de naald.

Vlak voor het weekend was ie er weer: 

de weerman met de pluim! 

Vorst en kou.

Tijd om dat suffe gedoe van 4 toertjes per dag 

opzij te schuiven 

en stevig aan het breien te slaan.

Vanmiddag restten nog 10 toertjes duim.

Tada! 

E-i-n-d-e-l-ij-k af! 

Ze mochten mee op de avondwandeling 

met de hondjes.

En nu liggen ze op de trap

alsof ze er al jaren liggen.

Volgens mij had ik toen ik eraan begon

een 

Pippi Langkouscomplex.

Pippi zei:

"Ik heb het nog nooit gedaan

dus ik denk dat ik het kan!"

Zo was het een beetje met deze wanten.

Ik moest nog leren fair isle breien.

En de wol is ongelijkmatig gesponnen

dus is het resultaat ook wat hobbelig.

Ik denk dat de wol wel wat ontspant als ze 

gewassen wordt. 

Nu denk je natuurlijk dat dit het 

allerlaatste paar wanten was dat ik 

ooit zou breien.

Maar niets is minder waar.

Het volgende paar staat alweer op stapel.

Hoe kan het ook anders met zo'n 

fantastisch boek

als inspiratiebron.

"Selbuvotter"

Volledig in het Noors.

Een heerlijk kijk- en inspiratieboek. 

1.4 kg zwaar 

en 

het at het grootste deel van mijn 

hobbybudget voor de komende tijd op.

Boordevol zwart-witte wanten

en alle teltekeningen.

Jammer genoeg alleen in het Noors.

Zodat ik de historische hoofdstukken

niet kan lezen..

(je zou verwachten dat een zo goed verzorgd boek

ook een Engelse tekst heeft)

maar genoeg patronen om nu mijn eigen 

wantenpatroon

te gaan ontwerpen.

En:

voorlopig geen zoenende eekhoorns meer! 

Vanavond ga ik eerst 

gezellig wat eenvoudige granny's haken.

Er wacht nog een klein dekentje

om afgemaakte te worden. 

Even rekenen!

Mevrouw Rafel breit iedere dag 

4 toeren

aan haar horrorwanten.

Ze moet nog 24 toeren.

Hoeveel dagen moet ze nog breien

voordat de want af is?

Ha,ha, en dan de duim nog... 

*U* 

Dienstje.

Vanmorgen vroeg moest ik de 

hondjes nog wakker roepen:

"Kom we gaan, ik moet naar 'm dienstje! 

Lizzy had net een lekker plekje gevonden

op de schapenvacht op de bank!

Nee, dat mag eigenlijk niet.

Maar ik zie ook niet altijd alles! 

M'n dienstje! 

Oh, de hele vorige week en

deze week ben ik al aan het schoonmaken 

en opruimen! 

Af en toe 

is dat best nodig.

Zelfs mijn quilts ontsnapten niet 

aan de wasmachine.

Met al dat rood is er dikwijls kans op doorlopen.

Gelukkig zijn er kleurdoekjes.

Dit blok is mijn favoriete blok 

in dit quiltje.

Ook wel omdat ik het in de les maakte

en een beetje geplaagd werd 

met: "oh, dat is op de camping,

een grote tent voor jezelf en een kleintje voor de hond".

Vandaag ging ik aan de slag 

bij de oude Mevrouw Rafel.

Vandaar het dienstje! 

Hoewel, ik nooit zo'n klein baantje 

heb gehad.

Mijn moeder wel.

Als twaalf jarige kwam ze van school

en ging werken in een gezin

waarvan de moeder ziek was en

twee kleine kindertjes rondliepen.

Zonder loon! 

Ze kan nog levendig vertellen over 

de dag dat er voor de

zieke een meloen gebracht werd.

Ze kon de verleiding niet weerstaan

en 

at de hele meloen in de loop van de dag op! 

Daar kreeg ze dan ook nog straf voor.

Nee, vooral mijn vader zei altijd:

"een meisje moet een goede opleiding 

hebben en later voor zichzelf 

kunnen zorgen"! 

Dus hoefde ik niet met mijn veertiende van school

zoals sommige van mijn klasgenoten.

Maar stapelde ik opleiding 

op opleiding.

Om uiteindelijk 

toch bij omi in een dienstje terecht te komen. 

Al is het soms een beetje veel:

ik doe het graag.

Jammer genoeg schiet m'n eigen huisje
er weleens bij in.

Vandaar dat ik driftig aan de schoonmaak ben.

Met een schoon nieuw vloerkleed
is m'n atelier ook weer gezellig.

En een stapel nieuwe kussenovertrekjes
maakte het nog extra knus.

Bij de oude mevrouw
nam ik
(serviesgek als ik ben)
nog wat kopjes mee.
Die nu mooi staan te zijn onder een stolp.

Ik mocht ze wel meenemen,
maar, denk erom zei ze,
wat er uit gaat komt er niet meer in!

Want bij het schoonmaken
hoorden ook nogal wat ritjes naar de kringloop.

Wij hebben hier een kringloop
waar je een in een blokje
omheen kunt rijden.

En dan kom je recht tegenover de Gamma uit.

En weet je wat zo gek is:
bijna iedereen steekt direct over naar
het parkeerterrein
(ja, ik ook)
om klusspullen te kopen...