Het kwam er maar niet van afgelopen week.
Mooi weer, lekker weg, gewoon zitten in de tuin.
Ik kan wel duizend uitvluchten verzinnen.
Maar eigenlijk is het gewoon:
welkom in Huize Kakelbont.
Herinner je je nog dat verhaal over de roze koelkast.
Nou, die werd lime-groen.
De roze was niet leverbaar op korte termijn
en
het werd toch wel heel erg nijpend met het
warme weer
en een op zijn laatste benen lopende koelkast.
En ja, er waren door de jaren al heel wat
lime-groene
spullen het huis ingeslopen.
Lime-groen,
Anny-groen zal je misschien roepen als je
dit blog al jaren leest.
De quiltsters noemden het altijd Anny-groen.
Want het was tijden lang mijn favoriete kleur,
Maar een koelkast maakt nog geen Huize Kakelbont.
Nu is er in de woonkamer ook een turquoise muur,
Stippeltjes behang en oranje gordijnen in de slaapkamer.
En een bruin-oranje muur in het atelier.
Ja, die was eerst ook Anny-groen.
En kijk: ook nog een oude Anny-groene stoel,
waarop je beter niet kan gaan zitten.
Hij is een beetje krak,
Nou is die groene koelkast ook wel een statement:
Eigenlijk, eigenlijk zou er een nieuwe keuken in moeten.
Maar...
Ik heb (nog) geen zin in de troep.
En helemaal geen idee hoe ik het wil hebben.
Dus laat ik dat lekker sudderen.
O ja, en ik deed ook nog wel wat.
Wat?
Ik leek wel bezeten van restjesblokken stikken.
Mijn tafel hier in het atelier lag constant vol.
Er was geen plaats voor de laptop.
In ieder geval is er een leuk stapeltje blokken bijgekomen.
De rand zit aan de blauwe hexjesquilt.
En ik twijfel nu over de stof voor de achterkant.
De blauwe of de groene?
Ik denk dat ik het al wel weet.
Het hele blogje ging er over.
Anny-groen.
De blauwe maakt het saai.
