Een quilt maken kost heel veel tijd.
Vooral als je het met de hand doet.
En af en toe wil je zo'n werk ook weleens op vakantie sturen!
Er gaat dus dikwijls een langere tijd overheen voordat je quilt af is.
In die tijd maak je heel wat mee.
En al die herinneringen stik je mee.
Zo zit in mijn vingerhoedjesquilt een stukje van de allereerste
quiltstof (rood met kleine gele appeltjes) die ik ooit kocht.
Ik heb nog een heel klein stukje dat ik zuinigjes bewaar!
Maar de opwinding die erbij hoorde:
eindelijk eens goede stof kopen gewoon in Delft,
die weet ik nog goed.
Een paar jaar geleden nam mijn overbuurvrouw mijn restjesbak mee.
Als ze weer eens wat uit die bak heeft gemaakt moet ik me
echt inhouden om niet bij ieder stofje te vertellen
waar en wanneer ik het kocht.
Van heel veel stoffen weet ik het nog.
Zoals deze rode stof met witte hartjes.
Ik kocht een klein lapje op de ochtend van 9/11.
Om te kijken of de stof geschikt was voor de achterkant van een quilt.
Als dat zo was zou ik later op de dag voldoende bijbestellen.
Dus belde ik aan het eind van de middag de winkel om
een aantal meters te bestellen.
"Moet je dat nu bestellen?"
vroeg de winkelier ontdaan.
Ik snapte er niks van.
Pas toen ik 's avonds de tv aanzette voor het 8 uur nieuws besefte
ik wat er was gebeurd.
De hele middag was ik druk bezig geweest met
het verven van de muren van mijn ateliertje.
Natuurlijk zitten er ook geruilde stofjes in.
Het roze Kaffe Fassett ruilde ik voor stipstof.
Ook Roodkapje komt in de quilt.
Gisteren kocht ik de stof in de Quilthoeve.
Met een klein clubje hielden we gezellig Bee aan de grote tafel in de winkel.
Je ziet het wel: op tafel was het al snel een behoorlijke troep.
Het leuke paashazenkussen valt bijna niet meer op!
Ik kocht trouwens 2 fat quarters van de Roodkapjestof.
Eentje om weg te geven.
Kun je een herinnering aan het blog van Mevrouw Rafel in je quilt vaststikken.
Je kunt reageren tot en met komende vrijdagavond 3 april.
Gewoon door een reactie achter te laten op het blog
Verder was ik afgelopen week erg uithuizig!
En tja dan komt er van lapjes prikken niet zoveel.
En als ik er was dan zat ik bij de oude mevrouw op zolder:
de cv ketel heeft weer kuren.
Bijna, bijna wilde de fabrikant een nieuwe plaatsen maar
nu heeft de monteur ontdekt dat de trafo
van de badkamerverlichting op de zolder ligt en
nu zegt hij dat die trafo storing geeft...
Wilde hij de verlichting in de badkamer uitschakelen!
Ik zag de oude mevrouw al 's nacht vallen in dat donkeer hol.
Dat doen we dus niet.
De vaste elektricien die ik hetvroeg zei trouwens dat
zo'n trafo geen storing kan geven...
Wordt vervolgd!
Verder is het hier verre van saai:
donderdagavond laat na het laatste rondje met de hondjes schoot er
een PAD mee in huis.
Het was al laat en ik kon alleen zachtjes gillen:
de buurtjes lagen al in bed...
Ook Lizzy was in alle staten.
Gelukkig wist Ptolomy het beest te verjagen.
Nu ik het verhaal tik krijg ik weer knikkende knietjes!
En ik heb natuurlijk geen foto! Haha.
