maandag 30 maart 2015

Stoffige broches.

Mevrouw Rafel geeft het direct toe:
ze is een beetje een ekster.

Ze houdt van sieraden.
Draagt dikwijls een ketting of een best opvallende broche.

Dat begon eerlijk gezegd naar haar borstamputaties.
Om medische redenen kan een reconstructie niet.
Daardoor valt een jurkje of een t-shirt dikwijls niet mooi.
Gewoon omdat je met een prothese de borstaanzet mist. 
Om dat een beetje te verbloemen gaat ze dan voor
opvallende sieraden. 


Afgelopen week zocht ze haar paashaasbroche op.

Zoek! 

Nou, dan maak ze toch een nieuwe.


Eerst even tekenen.

Dan overtrekken met een 0.1 pigmapen 
en borduren met 2 draadjes DMC op 
een lapje witte stof.
Met eronder wat 80/20 Hobbs en een 
stoffen achterkant.

Een mini-miniquiltje dus. 


En die mooie eivorm.
Gewoon van een folder van het tuincentrum.
Je moet het nooit erg ver zoeken! 


Rafeltje heeft een flinke collectie stoffige broches.


Dit is wel een bekende op het blog.
Een speelgoedkever op bladeren van vilt. 


Maar een borduurseltje a la Sue Dove doet het 
ook altijd goed. 


Even van dichtbij kijken.


Een heel andere broche is deze.
Met lieve Nikki als fotomodel.

Hij hoort bij een serie die ik ooit maakte 
om mee te doen met een wedstrijd in de VS van het 
blad  "Cloth, Paper and Scissors".

Daar lees je meer over in een volgend blogje. 

zaterdag 28 maart 2015

Herinneringen.

Een quilt maken kost heel veel tijd.
Vooral als je het met de hand doet. 

En af en toe wil je zo'n werk ook weleens op vakantie sturen! 

Er gaat dus dikwijls een langere tijd overheen voordat je quilt af is. 

In die tijd maak je heel wat mee.
En al die herinneringen stik je mee.


Zo zit in mijn vingerhoedjesquilt een stukje van de allereerste 
quiltstof (rood met kleine gele appeltjes) die ik ooit kocht.
Ik heb nog een heel klein stukje dat ik zuinigjes bewaar! 

Maar de opwinding die erbij hoorde:
eindelijk eens goede stof kopen gewoon in Delft,
die weet ik nog goed. 

Een paar jaar geleden nam mijn overbuurvrouw mijn restjesbak mee.
Als ze weer eens wat uit die bak heeft gemaakt moet ik me 
echt inhouden om niet bij ieder stofje te vertellen
waar en wanneer ik het kocht.

Van heel veel stoffen weet ik het nog.


Zoals deze rode stof met witte hartjes.
Ik kocht een klein lapje op de ochtend van 9/11.

Om te kijken of de stof geschikt was voor de achterkant van een quilt.
Als dat zo was zou ik later op de dag voldoende bijbestellen.

Dus belde ik aan het eind van de middag de winkel om 
een aantal meters te bestellen.
"Moet je dat nu bestellen?"
vroeg de winkelier ontdaan.

Ik snapte er niks van. 
Pas toen ik 's avonds de tv aanzette voor het 8 uur nieuws besefte
ik wat er was gebeurd.

De hele middag was ik druk bezig geweest met 
het verven van de muren van mijn ateliertje.


Natuurlijk zitten er ook geruilde stofjes in.
Het roze Kaffe Fassett ruilde ik voor stipstof.


Ook Roodkapje komt in de quilt.
Gisteren kocht ik de stof in de Quilthoeve.


Met een klein clubje hielden we gezellig Bee aan de grote tafel in de winkel.
Je ziet het wel: op tafel was het al snel een behoorlijke troep.


Het leuke paashazenkussen valt bijna niet meer op! 


Ik kocht trouwens 2 fat quarters van de Roodkapjestof.

Eentje om weg te geven.
Kun je een herinnering aan het blog van Mevrouw Rafel in je quilt vaststikken.
Je kunt reageren tot en met komende vrijdagavond 3 april. 
Gewoon door een reactie achter te laten op het blog

Verder was ik afgelopen week erg uithuizig! 
En tja dan komt er van lapjes prikken niet zoveel.

En als ik er was dan zat ik bij de oude mevrouw op zolder:
de cv ketel heeft weer kuren. 
Bijna, bijna wilde de fabrikant een nieuwe plaatsen maar 
nu heeft de monteur ontdekt dat de trafo 
van de badkamerverlichting op de zolder ligt en
nu zegt hij dat die trafo storing geeft...
Wilde hij de verlichting in de badkamer uitschakelen!

Ik zag de oude mevrouw al 's nacht vallen in dat donkeer hol.
Dat doen we dus niet. 

De vaste elektricien die ik hetvroeg zei trouwens dat 
zo'n trafo geen storing kan geven... 

Wordt vervolgd! 

Verder is het hier verre van saai:
donderdagavond laat na het laatste rondje met de hondjes schoot er 
een PAD mee in huis.

Het was al laat en ik kon alleen zachtjes gillen:
de buurtjes lagen al in bed...

Ook Lizzy was in alle staten. 
Gelukkig wist Ptolomy het beest te verjagen. 

Nu ik het verhaal tik krijg ik weer knikkende knietjes! 
En ik heb natuurlijk geen foto! Haha. 






maandag 23 maart 2015

In de wolken.

In de wolken met m'n nieuwe serie 
bewerkte portretjes:


Ik schreef eens op papier van lucht,
en alles wat ik schreef was lucht,
en alles wat ik dacht. 




Toen ik dit portretje aan het bewerken was moest ik denken 
aan de eerste regels van het gedicht
"Ik  schreef eens",  van 
Toon Tellegen. 


Het is nog maar het begin van een serie bewerkte portretjes.
En dit deel is zelfs nog niet helemaal af.... 

Het idee ontstond op m'n creatieve dagje. 


Ik printte een kaart een aantal malen uit
en plakte vlieseline aan de achterkant zodat ik er 
gemakkelijker op kan borduren. 

Mijn bedoeling is om er een serie van te maken.

De werktitel is 

"Het the girl next door project". 
Soms even snel het buurmeisjesproject.



Ik werk in een leporello of harmonikaboekje 
van de Hema, zodat het echt een apart project wordt.

Jammer alleen van de vouw in het werk.


Als ik de volgende keer over 2 bladzijden wil werken moet 
ik dat beter plannen, 

donderdag 19 maart 2015

Stuiteren.

Mevrouw Rafel loopt
( nou lopen)
al weken met een ontsteking in haar linkervoet.

Vorige week was het zo erg dat ze niet eens meer op de 
voet kon staan: een peesplaatontsteking.
Met dank aan de DM, de auto-immuunziekte die 
me af en toe het leven behoorlijk zuur maakt.

De dokter vond het tijd voor een stootkuurtje prednison.

Zo, tot zover het medisch bulletin.

Ik wordt altijd erg stuiterig van het spul.

De oude mevrouw zegt altijd:
"Eerst naar de apotheek met het recept en 
dan naar AH voor een paar flessen Ajax met bleek!"

Alles moet schoon! 
Zitten is er niet bij.
Van vroeg tot laat stuiter ik van hot naar her. 
Wel handig hoor.
Want nu de kuur erop zit heb ik ook een schoon huis.

Jammer alleen dat de voet nog niet veel beter is.

In ieder geval gun ik me tijdens zo'n stootkuurtje weinig rust.


Maar laat ik nu bij de boekhandel dit kleurboekje tegenkomen.

Dat leek me wel wat.
Lekker rustig kleuren om wat bij te komen.

Die kleurboeken zijn wel een hit de laatste tijd.
De boekhandel lag er vol mee.
Meestal denkt Rafeltje dan dat ze zelf ook wel even wat kan tekenen 
om te kleuren. Daar geeft ze toch geen geld aan uit??? 

Vaak zijn het boeken waar allerlei plaatjes zomaar bij elkaar 
lijken te zijn gezet.
Waarschijnlijk zonder copyright en dus snel verdiend.  


In dit kleurboek zit echt een thema.
En er wordt wat verteld over een en ander. 

Verder is het wel een beetje heel vrolijk en opwekkend.
Maar ja, dat kan ook aan mijn stuiterigheid liggen natuurlijk.  


Zo kan ik de zonnebloemen van van Gogh kleuren.
Of iets doen met het melkmeisje van Vermeer. 


Er zijn ook kleine plaatjes.
Deze cupcakes hebben m'n hart gestolen.

Het boek heet 
"Ik kleur jou" en is van Wilma Veen. 


En.. ik had ook nog een naald in handen:
ik borduurde met stersteken een rug voor de kaft van m'n boek. 

Die stersteken kies ik telkens weer.
In de praktijk blijkt dat ze een sterke rug mogelijk maken.


Hier een foto "uit de oude doos" met rechts een zelfde soort rug.
(En een op stramien geborduurde rug.) 




maandag 16 maart 2015

Moestuinierende shopping queen.

Tja, wat moeten jullie daar nou weer mee? 


Afgelopen week was ik niet alleen dikwijls in de tuin te vinden.
Ik ging ook een ochtendje shoppen.

Voor een spijkerbroek.
En ik kwam terug met 2 vestjes.

Voor de oude mevrouw moesten er ook nog wat inkopen gedaan worden.
Zelf komt ze niet meer in de winkels.

Je begrijpt dat sommige dingen zoals schoenen lastig zijn.
Gelukkig mag ik dingen op zicht meenemen.
Dat betekent wel dat ik steeds heen en weer moet tussen het dorp en
haar huis.

Ik was ook op zoek naar onderjurken.
Wie draagt die dingen nou nog?

Maar ik vond ze bij Zeeman. 
Niet direct superkwaliteit maar het is een onderjurk.

Over shoppen gesproken:
de moestuintjes bij AH zijn op. 

Bij mij staan ze nog steeds in de tuinschuur.
Ik moet nog aan het zaaien beginnen.


Op internet vond ik leuke labels, speciaal voor de tuintjes.
Vrij te printen bij letterhand
Even in het menu blog zoeken. 


Omdat ik toch voor shopping queen speel nog een leuke vondst.
Een stolp.
Vanmiddag tegen het lijf gelopen bij m'n hofleverancier. (Hema) 


Natuurlijk direct in gebruik genomen. 


Terwijl ik achter dit blogje schrijft heeft Lizzy zich het 
gemakkelijk gemaakt op de bank.


Slaapkop! 
Ze heeft ook nog een kussentje voor onder het hoofd geregeld.
Handigerd. 

zaterdag 14 maart 2015

Creatief dagje.

Tja, dat was vorige week!
Deze week zat zo'n dagje er niet in.

Verder was er ook weinig tijd voor wat prikwerk.
Ik zette welgeteld 8 kleine vingerhoedlapjes aan elkaar.
Dat maakt nog geen quilt.

Met het mooie weer werkte ik veel in de tuin 
bij de oude mevrouw.

En 's avonds zat ik slaperig van zoveel weelde op de bank en 
probeerde een toertje te breien.

Gelukkig was er nog het creatieve dagje vorige week vrijdag.


Eindelijk tijd om het in stof omgezette journal af te maken.


Ze zijn bijna helemaal hetzelfde.


 Ik ben heel tevreden met de manier waarop ik diverse 
elementen omgezet heb in stof of borduurwerk.


Nu moet het miniquiltje , ja, het is echt een quiltje nog verwerkt 
worden tot een boekenkaft.


Deze stippenstof
(je weet Mevrouw Rafel is dol op stippen) 
is misschien wel wat om de kaft van te maken.

Eerlijk gezegd is het waaibomenstof.
Hele slechte kwaliteit waarschijnlijk ooit gekocht op de markt.
Dus ik moet nog even denken.


Zo'n dagje op het atelier is echt om te niksen.
Nou ja niet echt niksen.
Lekker iets doen wat niet direct nut heeft.
Dat is het.

Zo komen er nieuwe ideetjes en nieuwe plannen.
Een beetje dwalen met het hoofd.


Om niet te verdwalen kocht ik de dag ervoor de nieuwste
Hollandse Paper.
Gewoon voor wat ideetjes.


Wat eenvoudige hartjes stikken tot een kaart bijvoorbeeld.


Er stond ook een boekje in gemaakt van oude enveloppen.
Een ienienienie boekje.

Nu had ik al heel lang geen boekje meer gemaakt
dus dat leek me wel wat.

O, o, oude enveloppen.
Terwijl het hier uitpuilt van prima papier! 


Maar goed, plaatje erop uit de voorraad.
En dan moet er nog iets in.

Wat doe je met een lege envelop?

Als boodschappenbriefje gebruiken of lekker op doodelen.


Dus vulde ik het kleine ding met kleine zentangles. 
Het was een heerlijk dagje dwalen! 

Er ontstond nog meer moois.
Maar dat moet nog even rijp worden. 

dinsdag 10 maart 2015

Spijkerbroek.

Na het blogje met de tekeningen
"van wat ik droeg"
kreeg ik de opmerking:

"Maar je draagt toch nooit een jurk of rokje?"

En inderdaad, ik kies meestal voor een spijkerbroek.
Dat is veel gemakkelijker met 2 hondjes en 
altijd wel een klusje in huis of tuin.



Vandaar dat ik vorige week maar even mijn 
outfit van die dag tekende. 
Niks spannends.
Maar gelukkig droeg ik mijn echte nepjuweel.
Dus werd het toch nog een beetje leuk.


Mevrouw Rafel is trouwens tegenwoordig goed te herkennen.

Met haar rode jas en 2 hondjes wordt ze nog al eens 
gesignaleerd! 

Gelukkig weet niet iedereen dat zij Mevrouw Rafel is.

Ooit, al jaren geleden vroeg een mevrouw op 
de woensdagse markt of ik soms die 
Mevrouw Rafel was. 

Terwijl ik ook eens iemand tegenkwam 
die vol verbazing zei: 
"Ben jij Mevrouw Rafel?
Goh, die had ik me heel anders voorgesteld!"

Het viel vast en zeker tegen.


vrijdag 6 maart 2015

Blij dat ik brei.

Waar zouden we zijn zonder het 
blij dat ik brei-blog klik van Jeanet!

Ik vond er het patroon van de Sonnensegel (Sunny Sail) sjaal
van Christina Berdoulay.
Het patroon staat trouwens op Ravelry.


Maar Mevrouw Rafel zou Mevrouw rRfel niet zijn als ze 
er niet haar eigen draai aangaf! 

In plaats van telkens 2 groepen van 6 naalden
van verschillende wol 
koos ik voor 6 naalden tricotsteek.


Daarvoor gebruik ik Malabrigo in de spannende kleur Paris Night.
In elke derde naald van de tricottoeren meerder ik een steek aan de uiteinden.


En daarna brei ik twee naalden recht,
een ribbel dus met deze sokkenwol.


Zo aan het begin breit het nog lekker snel weg!
Maar de langere toeren komen eraan.


Wieke's retrosjaal staat even in de koelkast!
En je begrijpt misschien al dat de Stonefieldsquilt ook een
poosje op vakantie is!


Oh, wat breit dit heerlijk weg.
Even een paar naaldjes onder de koffie.
's avonds gezellig op de bank met de hondjes.


Voor vandaag heb ik een creatief dagje gepland!


Zelfs m'n Flow scheurkalender was het gisteren
roerend met me eens:

"Pluk de dag!"