donderdag 28 augustus 2014

Crumble.

Deze tijd van het jaar staat er altijd wel een kom
met kruimeltjesdeeg in de koelkast.

Met al het zachte fruit, perziken en pruimen is een 
warm toetje zo gemaakt.


En kies je voor appels: dan kan het het hele jaar door.

Het ideale recept vond ik jaren geleden in dit 
Belgische kookboekje.


Een schattig "handgeschreven" exemplaar.
Tegenwoordig worden we zo verwend met mooie foto's en 
tekeningen in kookboeken 
maar dat was niet altijd zo.


Nog even bladeren.


Als je dit boekje tweedehands tegenkomt zou ik het zeker kopen.

Maar nu het kruimeldeeg.
Eenvoudiger kan bijna niet!

Meng 
250 gram bloem
100 gram suiker 
en
125 gram boter of margarine 
met de mixer tot een kruimelig deeg.

Vet de vorm licht in en
verwarm de oven voor op 200 graden Celsius of 
180 graden voor een heteluchtoven.

Doe het gewassen fruit onder in de kom en 
strooi het deeg erover.

Deze hoeveelheid is genoeg voor zeker 2 porties.

Je kunt het deeg een week bewaren in de koelkast.
Bak het een half uur.

Lekker met een vanillesaus of geklopte room.
En voor de zoetekauwen:
wat poedersuiker. 


Een ideaal dessert. Zo klaar en iedereen is er gek op.

Ook heel handig als je een grotere groep mensen 
te eten hebt.
Wel een beetje seventies! 


dinsdag 26 augustus 2014

Met blokken spelen 2.

Roetsj, roetsj,
gaat het op de naaimachine.

Hoewel het niet mijn allerbeste vriendje is kunnen we wel goed met elkaar 
opschieten als het lichamelijk niet zo denderend gaat.

Na het verkoudheidsvirus heeft nu een ander virus me
te pakken.
Met mijn auto-immuunziekte ben ik een gemakkelijke prooi! 

Maar kom, het mag m'n dag niet bederven. 
Toch iets doen. 

Blokken stikken naar een patroon uit het boek van Lucie Summers
waar ik onlangs een boekbespreking over hield.


Ja, ja ik heb wel een designwall.


Maar ja, die hangt vol met allerlei onzin.


"Hallo Paddington! 
Wat doe jij nu daar?"


Och, een bestaand quiltje als ondergrond gebruiken kan natuurlijk ook!

Dat blokken stikken hoeft niet altijd wat te worden hoor.


Ieieieiech! Dit is erg! 

Stippen met dezelfde stippenstof werkt niet.
Hup, in de restenbak! 


Verschillende stipstoffen kunnen weer wel! 

Dit is al beter.

Zo, ik heb heerlijk gespeeld. 
Of je het werk ooit terug ziet in een quilt?
De tijd zal het leren.

vrijdag 22 augustus 2014

Met blokken spelen.

Afgelopen week heb ik mijn blog wel een beetje
verwaarloosd.
Na zo'n verkouden weekje kost het even tijd voordat mijn huisje 
en het huis van de oude Mevrouw Rafel
weer op orde zijn.

Daarom koos ik voor een overzichtelijk werkje om te doen.
Iets wat niet te veel tijd zou kosten en toch 
af was.  


Dat werd een van de mandjes van de 
Pockets of Posies.
Wat zijn dat toch schattige mandjes. 

Ze zijn DE reden om de quilt te maken. 

Maar vanochtend nog speelde ik voor 


moderne Assepoes! 

Gewapend met emmers sop en borstel en dweil 
ging ik de vloeren van 


woonkamer, gang en keuken en de 
slaapkamer te lijf! 

Alleen stond er als beloning geen koets 
naar het bal klaar.

Maar gleden deze kleurige stoffenclublapjes 


van Birdblocks door de brievenbus.

Jammer dat de muisjes me niet helpen bij mijn


patchwork! 
Zoals ze wel bij Assepoes deden.

Heerlijk dat oranje! 
Altijd een moeilijke kleur om op de kop te tikken.
Lekker herfstachtig ook!

Wat is het weer gezellig  op de bank:
lekker breien aan de bloemensjaal.


Als onze Lizzy er tenminste geen tukje op doet:


Want zo schone slaapster kun je toch niet wakker maken? 

zaterdag 16 augustus 2014

Boekbespreking.

Quilt Improv

door Lucie Summers.
2013
Uitgave: David & Charles.
www.stitchcraftcreate.co.uk


Een leuk boek met verrassend modern aandoende quilts.

Die moderne uitstraling komt ook door de gebruikte stoffen: 
effen en stoffen met een wat groter dessin in twee kleuren.

In het eerste deel van het boek worden 13 redelijk eenvoudige 


blokken besproken.
Alle blokken hebben dezelfde eindmaat: 32 x 32 cm.
En zijn dus met elkaar te combineren. 

Dat is het tweede deel van het boek.
De blokken combineren.
Met als inspiratie patronen uit de natuur of woonomgeving 
worden met verschillende soorten blokken


quilts opgebouwd.
Het zijn in de 1e plaats wandversieringen,
maar er staat nergens dat je er geen grote quilt voor op bed van 
zou kunnen maken. 

Dit is een eenvoudige manier om een heel eigen
(one-of-a-kind) quilt te maken. 

Er wordt vrij gewerkt. 
Maar niet zo vrij als bij  bijvoorbeeld "Liberated quiltmaking",
van Gwen Marston.
Hier worden maten aangegeven voor de verschillende blokonderdelen.
Maar hier geldt ook weer: je kunt er natuurlijk
makkelijk van afwijken. 

Kortom een goed boek als je van dat moderne ontwerpen houdt.
Dat het boek alleen nog in het Engels is verschenen hoeft geen 
bezwaar te zijn als je dat niet zo goed kunt lezen.
(Bestaan die mensen eigenlijk nog wel?) 
De tekeningen van de blokken en de quilts zijn heel duidelijk. 


vrijdag 15 augustus 2014

Klein geluk.


Allereerst dank je wel voor alle beterschapswensen.
Het gaat beter maar ik ben nog niet genezen.

Van "het zit op de bank en het zapt" ben ik gegaan naar
"het zit op de bank en het breit (af en toe een steekje"). 

Toen ik afgelopen week met de hondjes een blokje omging zag ik 
een van mijn buurtjes in de struiken verdwijnen en 
met een mand vol sierappeltjes weer tevoorschijn komen. 

Oh, dat is leuk! 
Dus verdween ook Mevrouw Rafel tussen  de struiken
met de hondjes om appeltjes te plukken en haar zakken vol te stoppen.

Daarna maakte ze dit herfstachtige hartje op de vensterbank



maandag 11 augustus 2014

Lappenmand.

WAARSCHUWING: 

Als je echt van de punten-op-elkaar bent 
voor je patchwork dan is dit een
tenenkrommend blogje. 
Misschien moet je het dan maar even overslaan. ;-O

Zo, iedereen is nu tenminste gewaarschuwd.

Afgelopen dagen was/is  Mevrouw Rafel behoorlijk in de 
lappenmand.
Verkouden, een kaakholteontsteking.

Geen zin. Vooral geen zin in iets. 

Tjonge wat voelde ze zich zielig.
Het zat op de bank en het zapte. 

Maar daar knapt een mens niet van op.


Dus verschanste ik me op mijn ateliertje.
Daar stortte ik me op mijn restenbak.
En stikte alle restjes aan elkaar.
Zonder op de puntjes te letten.

Een log cabin blok uit de vrije hand. 
Kijk daar knapt een mens van op. 
Wat een kleur, wat een vrolijkheid. 

De log cabin is een van mijn favoriete blokken. 


Ik zag het blok voor het eerst in 1971 in dit boek.


Kunstig lapwerk heette het hoofdstuk.
Ik had nog nooit zoiets betoverends gezien.


Ik herinner me het nog als de dag van gisteren.
(let op: grootmoeder vertelt!)
Ik kocht het boek op een zaterdag en na dat weekend moest ik de laatste examens doen 
voor mijn akte NXII.

"Mam, heb je nog oude lapjes",
tot afgrijzen van mijn ouders begon ik met de constructie van mijn allereerste 
log cabin blok.

"Denk je wel aan je examens,
moet je niet nog wat nakijken?"

Maar ik begon aan de puzzel hoe je zo'n blok eigenlijk opbouwde.
Want het boek gaf geen patroon. 


Ja, wel voor eenvoudiger lapjeswerk.
Maar daar was ik niet in geinteresseerd.


 Trouwens die kussentjes zagen er ook best ingewikkeld uit. 

Nee, ik hield het bij mijn log cabin.
Hoewel ik niet eens wist dat ie zo heette.
Het patchwork van toen is allang helemaal versleten en weggedaan.

Maar de liefde voor de log cabin bleef. 


En zo eindigde ik met dit flinke blok. 
En niet alle puntjes op elkaar.


Ik leerde het rond de eeuwwisseling uit dit boek en
gaf er ook een aantal workshops over.
Overigens konden niet alle quiltsters dit soort werk waarderen.
Ik heb weleens op een open dag gezeten met dit workshopaanbod 
waar een mevrouw ging vragen aan de organisatie 
of ik ze allemaal wel op een rijtje had....
Nu begrijpt je de waarschuwing aan het begin van dit verhaaltje misschien wat beter! 

Dit boek van Gwen Marston stond ook aan de wieg van een  
serie quilts die ik "ideosyncratic" noemde.
(ideosyncratic vertaal je het beste met "op geheel eigen wijze".
Een beetje eigenwijs dus). 


 Dit is een voorbeeld van een blok uit een quilt uit die serie. 
In een volgend blogje vertel ik er wat meer over. 
Want vrij patchwork is ineens weer actueel 


door dit boek. 



woensdag 6 augustus 2014

One of those days!

Gisteren was een van die dagen die ik niet snel vergeet.

De dag begon al goed met de rits van mijn favoriete zomerjurk de stuk was.
(Hebben jullie ook zo'n hekel aan nieuwe ritssluitingen inzetten?)

Toen ik naar de oude Mevrouw liep 
stond in de straat een auto in brand
en rende een mevrouw heen en weer die "brand, brand!"
in haar mobiel schreeuwde.
Maar die niet wist hoe de straat heette en heen en weer rende om een straatnaambordje te vinden.

Al snel ontstond er een flinke oploop.
Iedereen  belde ineens 112.
En uiteindelijk kwam de brandweer.

Toen dat achter de rug was en we net even konden uitblazen 
bij een kop koffie stond er een meneer van de kabeltv 
aan de deur: het kastje heeft geen deurtje meer.
Hebben wij misschien een plastic zak om het 
kastje min of meer waterdicht te maken?
En nee, niet zo'n dunnetje...

Dus doe ik een duik in de meterkast voor echte kwaliteit.

Even voor de lunch ga ik naar de Jumbo.
Even iets lekkers halen.
"Hallo Jumbo!"

Maar wat zie ik onderweg: een bankje "gratis mee te nemen".
Dat zou leuk in mijn prieel passen.
Om zo even op neer te vallen want de rieten stoelen ruim ik bij minder weer op. 

Jammer geen tijd. 

's Middag met de hondjes even naar het veldje.
Toch maar even langs het bankje
Het staat er nog.

Gauw naar huis.
"Kom we halen ons Foxje", zeg ik tegen de hondjes.

Gauw, gauw....
De hondjes passen op het huis.

Gelukkig het bankje staat er nog. 
Maar.. ik schreef het al eerder: dat VW Foxje is maar heel klein.
Het bankje kan er echt niet in.
Dan stelt de mevrouw voor op het even lopend te brengen.
"U woont toch om het hoekje?"

Het is nog best warm. 
Met rode hoofden slepen we het bankje naar mijn huis.
Natuurlijk komen we alle buren tegen.
"Zo An, een kringloopje?"

Eindelijk: 


Pffff, daar staat  ie dan!  


Zo, komende week even een kleurtje geven
Maar het eerste kopje thee smaakte voortreffelijk.


Ook even genieten van het uitzicht? 
Lizzy kijkt nog even de kat uit de boom.

Maar daarna keerde rust weer terug in Huize Rafel.

Vandaag regent het en ineens lijkt breien weer leuk. 
Waar is mijn bloemensjaal? 


Vanavond een heerlijk wat toertjes breien.


Vanavond is om 9.00 uur de eerste aflevering van de nieuwe serie
van The Great British Bake Off. 
op BBC 1 

Dat wordt weer smullen. 

En ze zijn er weer:



De eerste echte zomerappeltjes.
Ik wordt er altijd een beetje weemoedig van.
Het einde van de zomer nadert. 

maandag 4 augustus 2014

Een luie zomernamiddag.

HET muzieknummer van mijn jeugd is toch wel
"In the summertime" van de Kinks.
(Tja, dat verwachten de meeste mensen niet van die keurige 
Mevrouw Rafel!) 

Het liedje hoort bij een eindeloze zomer in Cornwall.
Veel zee, zon, vakantieliefde en 4 keer naar de "Sound of Music".
(er was geen andere film!) 
Het wereldkampioenschap voetbal.
Lange lome middagen bij het zwembad.
Een echte Engelse high tea. 

Die lazy days of summer hebben nu ook weer bezit van me genomen. 



's Middags zoek ik met mijn haakwerk een lekker hoekje op in de tuin.


Je kunt duidelijk zien dat het haakwerk flink gegroeid is.


Het is al een lekkere lap geworden.
Bijna een meter lang.
Maar met een breedte van 130 centimeter moet ik nog wel even 
doorzetten.
Er moet toch minstens nog een halve meter bij. 


Wat toertjes haken, even genieten van de tuin,
dan weer een steekje.
Verder doe ik eigenlijk niet zo veel. 


Wel vond ik dit leuke Appje van Mollie Makes:
iedere week een nieuw gratis granny patroontje voor je telefoon of tablet.

Gesnapt: ja, Mevrouw rafel is ook verslaafd aan Candy Crush. :-O 

Maar goed. Dat granny appje 
is gratis te downloaden via de App Store.


Zoek op: granny square a week.

En je kunt aan de slag.


Alle "omaatjes" hebben een meisjesnaam.
Dat kan nog een gezellige boel worden alle die
ouwetjes bij elkaar. 

Dus naast het randje per borduren en wat randjes haken kun je 
nu moeiteloos een verzameling granny's maken.