Inhuldiging.

Holly Hobby is er helemaal klaar voor.

Uiteindelijk koos ze toch nog net een ander stofje voor haar hoed,

maar verder is alles piekfijn in orde voor morgen.

Toen ik haar zo zag staan moest ik denken aan een liedje

van Corry Vonk uit de jaren 60:

Ik vertolk, ik vertolk,

de gevoelens van het volk

met m'n vlaggetje,

m'n hoedje en m'n toeter.

Holly: TOETER?, toeter?... oeps... vergeten...

ben zo terug! 

Een mooie inhuldigingsdag allemaal! 

Laat.

Zeker 4 weken later dan vorig jaar staat de magnolia eindelijk in bloei.

De rabarber doet z'n uiterste best... maar dat is nog even wachten op een maaltje.

En in de tuinschuur doen de sperciebonen het ook wel goed. 

Vanavond eerst maar eens wat hanging baskets vullen...

Maar wat is het nog koud! Brr. 

Oranje...

Langzamerhand kleurt het land steeds meer oranje.

Bij de bloemenkraam was het moeilijk kiezen.

Ranonkels.

Rafeltje is gek op ranonkels.

Oranje ranonkels. 

Rafelsenranonkels...

Nee, dat klinkt toch niet zo lekker...

In de kast staat het oranje knuffeltje vooraan om maar niks te missen.

En deze ingelijste oranje journal mag even in de woonkamer staan.

Met dat mutsje heeft het toch echt een Hollands tintje. 

Oranje is een moeilijke kleur om mee te werken vind ik...

Verder waste en streek ik de vlag...

en naaide er eentje voor haar:

Ja, je weet Holly Hobby is weer wakker...

Haar oranje hoed ligt al klaar.

Kijk maar goed. 

Jammer dat het vandaag met de Koningsspelen zulk slecht weer was.

Maar ja sprak dat vreselijke lied niet van: door weer en wind? 

  

Speldenkussen.

Of Rafeltje echt over al die beestjes heen is (lees het blogje van gister nog even na) valt nog maar te bezien! Ooit maakte ik op onze quiltgroep een biscornu. En ik versierde hem met deze plastic spin...
Even een kijkje van bovenaf:

Als ik eerlijk ben is het toch jammer van de hele mooie stof waarvan het speldenkussen is gemaakt!

Dag spin!

Kriebelende kruipertjes.

Vandaag was het e-i-n-d-e-l-i-j-k eens lekker weer om in de tuin te werken. Dat is hard nodig want het was er de laatste tijd behoorlijk bij ingeschoten. Ik doe dus niet zoveel steekjes in huis aan m'n werkjes.

Een mooie dag om deze beestjesbroche weer eens te dragen. Gelukkig vind ik in het echt niet zulke grote kevers in m'n klimop. Brr. Beestjes. Tegenwoordig gaat het wel, maar vroeger op school zat er een papier geplakt over de wurmen en andere griezels in m'n biologieboek! Natuurlijk tot groot plezier van m'n klasgenoten! Maar het benam me gewoon de eetlust! Onnodig te zeggen dat ik als kleine Anny van zo'n jaar of 8 een dankbaar slachtoffer was om af en toe eens wat in m'n nek te stoppen! Maar wees gerust... ik heb er niks aan overgehouden en pak al die griezels nu gewoon op. He, jij bent toch groter dan dat beest plachtte m'n moeder te zeggen...

Papieren Maandag.

Niemandsland...

Collage, 10 x 15 cm.

En ja, dat kleine jongetje is m'n vader! 

Bloemlezing.

Deze bloem siert de kaft van een al wat ouder altered book dat ik ooit maakte voor een cursus die ik deed op de Vrije Academie in Vlaardingen. To alter = veranderen. Het is dus een (kunstzinnig?) veranderd boek. Met als thema groei en bloei.

Op deze foto krijg je een indruk van de voorkant en de rug van het boek.

Terwijl deze foto een indruk geeft van de afwerking van de bladzijden. Ik koos voor een knoopsgatensteek met perlegaren en werkte het geheel af met goedkope plastic kralen. Liefst met een bloemetjeskraal om het idee van de bloemlezing verder door te zetten.

Hier een kijkje dichterbij van de afwerking van de bladzijden.

Binnenin werkte ik de bladzijden af met kleurpotlood en stempels die iets te maken hebben met groei en bloei.

Op de achterkant natuurlijk een foto van de auteur. Met de tekst: gemaakt door: not just an ordinary girl from greenport Westland. Jammer dat de stempelinkt door de tijd erg verbleekte. Nu weet ik dat ik speciale stempelinkt zoals bv Stazon moet gebruiken... maar al doende leert men.

Als basis gebruikte ik een klein boekje met een kort verhaal zoals te koop is bij Bruna voor 1 euro en 50 cent.

Speelgoed

Met al die losse mandjesblokjes is het heel leuk spelen.

Het blijven blokjes! 

Woensdag: mandjesdag.

Woensdag is mandjesdag bij de quiltsters die meedoen aan het iedere-dag-een-mandje-project. Nu heb ik me officieel nooit aangemeld, maar het is toch wel handig om af en toe m'n vorderingen te laten zien.
Het is al een flinke stapel. Ik denk zo'n 80 mandjes en het wordt tijd om er eens een paar aan elkaar te gaan zetten. Ik heb geen idee hoe groot de quilt gaat worden. Wel is een een werktitel: Mantelzorgmandjes. Gewoon omdat ik meestal een mandje maak bij de oude mevrouw Rafel tussen de werkjes door. Een mens moet af en toe toch eens uitrusten!
Het is wat met die quiltnamen. M'n overbuurvrouw kiest altijd een naam naar aanleiding van een actuele gebeurtenis. Maar bij mij groeit zoiets geleidelijk.

En... je, je ziet het goed: Holly Hobby is ook weer wakker! Nu wordt het echt lente! Voor iedereen die het nog nooit hoorde: zo heet de quilt waarvan je in m'n kopfoto een stukje ziet en die nog lang niet klaar is. Hoewel er maar een paar Holly Hobbies in de quilt zitten, de meeste blokken zijn potjes met bloemen heet ie toch Holly Hobby is weer wakker, omdat de quilt wel heel vaak heel lang ligt te slapen als een modern Doornroosje. Er zitten nu 36 blokken aan elkaar en er liggen er weer 12 klaar.
En kijk goed: Holly Hobby, die eigenlijk Sun Bonnet Sue heet... (but what's in a name?) is volgens mij druk bezig met de komende inhuldiging van de nieuwe koning.

Nu eerst even koffie zetten en een zonnig plekje achter glas zoeken: de nieuwe Mollie Makes is er en oh, die vingerpopjes... waar is de bak met vilt! Zo'n mand vol hondjes wil iedereen wel.
 

Papieren maandag.

Met vandaag een kleine collage.

In een klein boekje, A6 formaat maak ik kleine collages.

Meestal volgens het :glue it down principe".

(plak het vast)

Je weet dat ik tijdschriften lees met de schaar ernaast :-) 

en dan ontstaat er na verloop van tijd een vreselijke stapel troep op m'n werktafel.

Uit die stapel leg ik snel een beeld en ik plak het vast.

Niet te veel over nadenken dus. 

Rokjesdag.

Volgens het nieuwsappje van de NOS is het vandaag rokjesdag.

Maar of Martin Bril dit bedoelde met rokjesdag? 

Ik weet zeker van niet! 

Wellicht ten overvloede:

rokjesdag is de eerste dag in het jaar waarop de meeste vrouwen kiezen voor een

rokje en blote benen. Brrr.

Rokjesdag werd een algemeen begrip na een column van Bril in de Volkskrant in 2004.

Al eerder schreef hij over rokjesdag in Het Parool. 

Helaas overleed Martin Bril veel te jong -49- in 2009.

En... zoals je kunt zien valt mijn rokjesdag waarschijnlijk flink later in het seizoen. 

Overigens ben ik wel heel benieuwd hoe Meneer Google dit gaat vertalen. 

Voorjaarsschoonmaak.

Tja, wie doet er nog aan. Rafeltje in ieder geval niet... hoewel soppen en opruimen blijkt toch wel stevig in de genen te zitten want alle quiltjes die deze winter zo knus waren op de bank (samen met een breiwerkje) moeten nu toch echt in de wasmachine.

Ook de ninepatchquilt van de oude mevrouw Rafel moest eraan geloven. Het lijkt wel of hij na iedere wasbeurt mooier wordt. Ze stelde hem zelf samen en ik naaide gehoorzaam alle blokken aan elkaar.

Je ziet dat mevrouw Rafel ook heel traditioneel kan werken. En... heel fijn kon quilten. Dat lukt me nu niet meer. Het is geen heel grote quilt : 125 x 125 cm. Groter mocht beslist niet: dat zou me veel te veel werk geven! Lief he? Ik had hem best groter willen maken.

Speldenkussentjes.

Afgelopen week plaatste zij een blogje over speldenkussens, waarin ze ook sprak over 

kussentjes gemaakt op flessendoppen.

Nou, daar heb ik er heel veel van. 

Meestal als basis gewoon een lege dop van een melk- of vlapak.

Maar soms gebruik ik een diepere dop van bijvoorbeeld allesreiniger.

Van bovenaf zien ze er zo uit. ( Helaas laadt de foto alleen zo op... dus even het hoofdje schuin houden om het goed te zien!)

Ha, deze foto komt er wel goed op en nu zie je heel goed hoe de groter kussentjes in elkaar zitten.

Die kleintjes zijn heel makkelijk te maken:

je neemt een cirkel stof, even rijgen langs de rand en vullen met los vulsel.

Dan de cirkel dichttrekken en met sterk garen een verdeling in 5 of 6 partjes maken

over het bolletje. In het midden afwerken met een kraal.

In de dop plakken. 

Voor de diepere kussentjes maak je eerst nog een kransjes van blaadjes.   

Kroontje haken.

Nog 3 weken en dan vieren we de inhuldiging van de nieuwe Koning.

Daar moet ik nog wel even aan wennen! Aan die Koning dan. 

Dit gehaakte kroontje is supersnel te haken.

Het patroon is niet van mezelf maar van de haakbrigade.

Het patroontje staat onder het kopje laatste nieuws op de datum 4 april 2013.

En ook onder het hoofdje tutorials is het te vinden.

Verder staat het patroontje ook in Libelle no.15.

Maar let op: het werkt erg verslavend. En voordat je het weet wil 

IEDEREEN

in je omgeving er een want met een speldje erachter is het een leuke broche. 

Papieren Maandag.

Eindelijk lente! 

Vanmiddag liep ik heerlijk te met de hondjes in plaats van stevig door te stappen

omdat het ZO koud was.

Toen moest ik ineens aan deze fantasiedieren denken.

Oorspronkelijk was het een opdracht uit het 1e boek (Drawing Lab) van Carla Sonheim: 

teken een fantasiedier naar aanleiding van een scheur in een stoepje.

(pavement cracks) 

Nou zijn asfalt of betonnen straatjes hier zeldzamer dan in de VS...

maar ik vond een leuk voorbeeld in een poortje in de buurt:

Ook even proberen: pak snel een potlood! 

Veel succes.

Biscotti

met hazelnoten en dadels.

Zaterdagochtend is bakochtend.

Vandaag koos ik naast de min of meer dagelijkse Goudse moppen voor 

biscotti.

Naar een recept van Paul Hollywood.

De baksters onder ons hebben hem het recept misschien afgelopen maandag zien maken in de serie Brood op BBC 2.

Biscotti worden 2 keer gebakken. Net als onze beschuit.

O, waar is de tijd gebleven dat je bij de bakker verse beschuitbollen kocht?

Dit was 1 keer gebakken beschuit en mijn moeder holde ze uit, vulde ze met appelmoes en rozijnen.

Even in de oven... en mmm, zo toverde ze een van de heerlijkste toetjes ter wereld op tafel!

Goede biscotti zijn knapperig, maar niet droog. Daarom ook koos ik de variant met dadels erin.

Helaas was ik wat royaal met m'n bakpoeder waardoor de staven de eerste keer bakken wel wat uitliepen en de uiteindelijke koekjes wat smalletjes bleven. 

Maar de smaak is er niet minder om!

Verkruimelde bisciotti zijn ook erg lekker als basis voor toetjes, met een laagje vla en vruchten of een echt Engelse trifle. 

Maar onderin een glas met losgeklopte magere kwark doen ze het ook goed! 

Het recept vind je hier

Even showen...

Gisteravond breide ik het mutsje af. Net op tijd voor weer een koude dag! 

Ptolomy wil het graag showen.

Hoewel... toen ik het mutsje vanmorgen opzette keek hij alsof hij wilde zeggen... "maar met jou ga ik niet wandelen, mens je loopt hardstikke voor gek! Vooral met dat bloemetje."

Onze Lizzy is niet zo moeilijk. Die laat graag nog even de muts van de zijkant zien. 

Hoe is het toch met...

het crisisdekentje?

Wel af en toe, tussen de andere werkjes door brei ik regelmatig een blokje.

Voor iedereen die het verhaal van het dekentje niet kent: het begon onschuldig met het opmaken van restjes sokkenwol.

In tussen is het een serieus project geworden waarvoor ik sokkenwol moest bijkopen! 

Het patroon voor de blokjes, die allemaal aan elkaar gebreid worden komen uit dit boekje van Vivian Hoxbro.

En ook mijn stola is uit deze blokjes opgebouwd.

Inmiddels is mijn dekentje zo groot dat het bij het breien heerlijk warm over m'n knieen ligt. En dat is bij deze kou niet te versmaden..

Het breit heel simpel. Lekker voor bij de tv. 

Over tv gesproken: die sewing bee van de BBC was afgrijselijk! 

Als jong meisje heb ik op heel goed leren naaien en ik zat af en toe met kromme tenen in m'n schoenen te kijken. Zo moeilijk kan het toch niet zijn om een simpel rokje te maken?  Nee, dit haalt het niet bij de bake-off! 

Tijd genoeg dus om lekker te breien.

Nee, niet aan een dekentje: een muts.

ja, een muts op 3 april. 

Voor bij m'n korte wollen jasje dat ik altijd in het voorjaar draag.

Wie weet kan ik het nog mooi op aan 't eind van de week.

Papieren Maandag

We zouden het er niet meer over hebben: KOUD! 

Toch komt ooit de lente.

Vandaar dit opgewekte plaatje met groene blaadjes.

Jammer dat de met goudkleurige pen ingetekende achtergrond niet goed te zien is.

Maar de mooie blauwe inkt komt wel goed over.