Hoewel ik niet echt landelijk woon
heb ik toch
behoorlijk wat blad te ruimen
zo in het najaar.
Gelukkig zijn al deze blaadjes inmiddels gevallen
en opgeruimd.
Ook landelijk:
Het quiltwerk.
oh. sorry, het doorrijgen
van mijn berenpootjes.
Het voelt een beetje als
een nederlaag maar
gewoon quilten
gaat het niet meer worden,
zoals we dat tegenwoordig zeggen.
Het kost me teveel moeite
en ik haat het.
Dus rijg ik lekker door.
Hoewel daar wel een haakje aanzit:
Ooit had ik les van een
"beroemd" lesgeefster.
De standaard lag nogal hoog.
Zo hoog dat ik het plezier
in het quilten en patchen totaal verloor.
Tot die lessen had ik
vrolijk mijn eigen zin gedaan.
En daarna kwam de klad erin.
Ben er nog niet helemaal overheen.
Dat lees je wel!
Bovendien zei een medecursiste
ooit eens na het bezoeken van een
tentoonstelling:
"Heb je die en die quilt gezien?
De rijgdraden zaten er nog in!"
Na 25 jaar
haakt dat zinnetje
nog steeds aan
als ik iets rijg.
Tuurlijk ik kan de quilt
laten quilten.
Maar daar ben ik gewoon te zuinig voor.
Ik geef mijn geld liever
aan iets anders uit.
Bovendien ben ik niet weg van
machinequiltwerk
hoe perfect het soms ook gedaan wordt.
Gelukkig deed ik dat rijgen
al vaker en
kijk ik toch wel
met plezier
naar het stapeltje quilts
op de kast in m'n atelier.
Daar was het trouwens deze
week landelijk stil:
Ik werkte even aan weer een bloemenmand.
Stak wat tijd in een aantal boekjes
voor jarigen.
Samen met wat labeltjes.
Maar de meeste tijd ging
toch wel zitten in het breien
van een lange pinwheelsjaal.
Heerlijk zo 's avonds op de bank!
Terwijl Lizzy een tukje doet
op m'n grote omslagsjaal.
Haar grote broer heeft daar geen belangstelling voor!
Die ligt uitgeput
in zijn mand na weer een dag
jacht op de buurpoes!
Ksst Dibbes! Weg!
