dinsdag 1 november 2016

Met een looprekje.

"Ha, zei de oude Mevrouw Rafel,
al bladerend in het vogelbreiboek,"


"die vogeltjes lopen met een 
looprekje!"

En inderdaad heeft 
het hulpje om ze pootjes te geven wel iets weg van 
een looprekje. 

En over looprekjes gesproken: 

Dit weekend was ik op zoek naar 
mijn quiltspullen.


Ik moet toch eens eindelijke 
die bokkepootjes eh, berenpootjes 
eens gaan quilten.

Nu ben ik van mening dat 
de meeste quilters hier
niet echt goed zijn in handquilten.


Ik kan het wel maar heb er een bloedhekel aan. 

En... niet schrikken 
bovenstaand werk was 
ruim 15 jaar geleden mijn laatste serieuze werk! 

Toch wil ik de quilt met de hand quilten.
Zo'n traditioneel ontwerp heeft dat nodig.

Wel ga ik
quilt-as-you-go werken.

Zo'n grote lap is veel te zwaar 
op mijn oedeemarm. 

En met dat voornemen ontstond 
een ware zoektocht.


Allereerst naar dat leuke blikje 
met dat meisje in de telefooncel.


En dat jochie dat zo 
geduldig staat te wachten.


Terwijl de hond zo zijn eigen
bezigheden heeft.


Kijk! 
Alles ziet er nog in! 
Zelfs Aunt Becky 
heeft 15 jaar eenzame opsluiting overleefd. 

Nu nog een quiltring. 

Mijn favoriete ring
een echte Taiwanese ring van waaibomenhout
die ooit 12 gulden 95 kostte was nergens te vinden.

Dus op naar de winkel voor een 
nieuwe kleine ring.

Jammer genoeg vergat ik een 
foto te maken 
maar in de Quilthoeve 
mocht je bezem ivm. Halloween 
maar 1 uur parkeren! 

Wat is nu 1 uur in een quiltwinkel!

Maar goed, er waren geen kleine ringen.

Dus op naar de zolder.


Oh, wat een stof en wat een troep.

En daar stond wel 
de quiltring op poot 
die ik ooit kocht.


Nou niet direct naar het stof kijken! 


Het is niet zo'n hele mooie
met een metalen 
ziekenhuisbedachtige poot.

Die poot deed een buurvrouw 
nog eens bezorgd informeren 
"of ik nu alweer met een looprekje liep?" 

Begin jaren '90 was lopen niet 
gewoon voor mij.

Maar nu gaat het al jaren veel beter. 

Nu hebben we wel een ring
maar niet de goede.

Midden in de nacht wist ik het ineens! 

Dat echte Taiwanese ringetje 
ligt natuurlijk in de lade 
bij de borduurringen! 

Uit bed gestapt
en ja hoor! Er lag er nog eentje. 

Dus kan ik eindelijk aan de slag. 

Maar het allermooiste van de zoektocht komt nog: 


Achter de quiltring stond een bruin koffertje.

En daarin zit mijn oude typemachine. 

Tik is weer terug!
Al mijn scripties heb ik erop geschreven.  

Ik dacht dat ik 
na het sluiten van mijn praktijk de 
elektrische machine en 
de tekstverwerker 
samen met die lieve oude Tik 
had weggedaan.

En ik dacht vaak aan hem

Hoe leuk het zou zijn om 
teksten te tikken.

Meneer Google 
wist me al te vertellen
dat schrijfmachinelinten
nog gemakkelijk te koop zijn.

Oh,ik kan niet wachten...



4 opmerkingen:

  1. Hihihi, wat een zalige post ;o) Super om met je mee te mogen op de ontdekkingsreis door je vliering en gedachten!! Je vondsten zijn om heel erg blij van te worden, en die staande ring krijgt vast een nieuwe eigenaar die er heel erg blij van wordt! Lieve groet Anny!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat leuk om zo te speuren naar alle spulletjes om te quilten en dan vind je zomaar je tik-machientje ;-)
    Succes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dan zal ik onze vliering maar niet laten zien, waar we al 10 jaar niet meer op zijn gegaan... Eerst moeten de poezen daar maar eens gaan stoffen. Leuk zo'n oude typemachine! Ik moet ook nog een appeltjesgroene hebben. Goed te weten dat je nog inktlinten kunt kopen!
    Succes met doorpitten!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een leuk stukje. Een genot weer om te lezen.
    Ik ben een echte beginneling als het om quilten gaat maar ik ben op het moment ook mijn quilt met de hand aan het door quilten (of heet dat doorpitten?) en ik heb daarvoor een ring mogen lenen van de juf van de cursus. Ik leg gewoon het hele zwikkie dan op de eettafel en dan gaat dat ook wel goed zo... Ben er nog niet bedreven in, dus ik vind het zelf niet zo heel netjes gaan, maar het ziet er in het geheel wel heel leuk uit nu...
    Fijne avond,
    liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen