Effe tuinen.

Iedere morgen begint in Huize Rafel

met het borstelen van de hond.

En daarna ga ik eventjes de tuin in.

Daar wachtte vanochtend een grote verrassing:

mijn liriodendron bloeit.

Na 17 jaar.

Twee bloemen 

heb ik tot nu toe ontdekt.

Deze boom noemen ze ook wel een

tulpenboom

(net als de magnolia) 

en hier kun je een beetje zien waarom.

Ik kon er niet helemaal bij 

en met het keukentrapje 

kon ik er ook net niet helemaal bij.

Maar dit had ik nooit meer verwacht.

 De rozen doen het dit jaar 

erg goed.

Ik ben gek op rozen.

Niet op die supermarkt bosjes 

uit Kenia.

Rozen buiten! 

Daar ben ik gek op.

Deze witte is sneeuwwitje.

En over het prieel groeit 

mijn favoriet:

New Dawn. 

Hier achter groeit ook nog een 

trosroos.

Die liefde voor rozen gaf 

samen met de liefde voor draadjes

mijn blog zin naam. 

Je begrijpt 

dat met zo'n heerlijke achtertuin 

en dit mooie weer er 

van werken met draadjes of lapjes 

weinig terecht komt. 

Ja, een boekje lezen in de schaduw.

Een voorzichtig beginnetje 

van een want.

Het wordt echt lief.

Ik kreeg het Shetland woolweekblad

uit 2016.

En liet me inspireren door het lieve huisjespatroon.

Ik werk met restjes

Rowan Tweed.

Het worden vingerloze wantjes.

Een beetje volgens patroon,

een beetje van mezelf.