Huiswerk.

Het lekkerste heb ik voor het laatst bewaard.

Het bloempotblokje van de Stonefieldsquilt.

Nu is het ook het laatste blokje van de opdracht voor deze maand.

Maar o, wat was het moeilijk om hem echt voor het laatst te bewaren.

Pas las ik over iemand die zei: "het lekkerst eet ik altijd het eerst op,

stel je voor dat je later geen trek meer hebt, dan smaakt het lang zo goed niet!"

Maar volgens mij heb je van deze quilt nooit je buikje vol! 

Zoals je in mijn kopfoto van dit blog ook al kunt zien heb ik

een zwak voor bloempotjes.

Ik weet ook niet waar dat vandaan komt.

Misschien omdat ze in quilts vaak zo aandoenlijk zijn.

Met kleine bloemhoofdjes op te dikke stelen.

En met hier en daar een blaadje. 

Mevrouw Rafel geeft het maar toe:

ze is toch met die lieve quilt begonnen.

Eerst voorzichtig wat gansjes en bloemen van hexjes voor de rand.

Maar al snel lagen er er 4 sterren  klaar.

De volgende blokken waren niet zo ingewikkeld.

Klaar in een avondje.

Nou ja, dat is dan 4 avondjes he! 

De blokken met de rondjes waren wat meer werk.

Voor de perfecte cirkels kocht ik eerst speciale mallen 

want zoals ik in een eerder blogje al vertelde:

alsmaar kartonnetjes knippen voor de

perfecte cirkel is wel erg veel werk als ik zie hoeveel cirkels er wel niet 

in de hele quilt zitten! 

Maar juf, ik heb m'n huiswerk af! 

Je ziet Mevrouw Rafel hoeft niet altijd met heel felle stoffen te werken.

Deze vergrijsde tinten spreken haar ook aan.

De kleurtjes bewaar ik voor de gossip. 

Ja, die is even met vakantie.

En zometeen ga ik eens kijken of de leuke 

Pockets of Posies 

niet erg jaloers geworden is door alle aandacht voor deze quilt.

Mag ik weer aan de bloemenmandjes! 

Bijna net zo leuk als bloempotjes! 

Afgelopen week had ik ook tijd om de bloemensjaal door te knippen.

Nu de rand nog.

Dat is een van de vervelendste werkjes aan een sjaal:

al die rondbreinaalden die van het werk 

een soort egel met stekels maken...

En dan die lange toeren.

Het rondbreien is heel leuk.

Maar die rand...