Mailart maandag

Vandaag al weer de een na laatste mailart. Inmiddels is het al 25 mei 2011 geworden. Ik besluit een tekeningetje te maken... Ooit vroeg een buurmeisje dat echt aan me:"Zullen we vriendinnetjes worden?" Ik was bijna, 6, net verhuisd en kende nog niemand in de nieuwe buurt. Die middag deelde ik mijn boterham met haar.

Voor de dagen erna plunderde ik het fotoalbum...

Het meest linkse peutertje is mevrouw Rafel...

En op 28 mei was het 65 jaar geleden dat mijn ouders trouwden. Net na de 2e wereldoorlog. De bruid en bruidegom haden elkaar 6 jaar lang niet gezien. Mijn vader zat tijdens de oorlog in Engeland. Hij was daar toen Engeland begin september 1939 Duitsland de oorlog verklaarde. En zijn vader, mijn opa, vond het veiliger als hij daar bleef. Maar of het Nederlandse leger in Engeland nou zoveel veiliger was... De bruid zat in Holland. Met een volledige uitzet, waar na de oorlog alleen de schaar nog van over was: de rest was geruild voor eten. En met een al gehuurd huis, want ze zouden gaan trouwen! Op de dag van het huwelijk vergat de bruidegom het boeket op te halen. De bloemist zag het koetsje voorbij rijden, sprong op de fiets, er achteraan en sprak de historische woorden: "Ja, ja, ik zag het koetsje gaan en dacht...."Zo het eerste vaste gezegde in de nieuwe familie was geboren... En we gebruiken het nog. De bruidegom overleed in 1982, de bruid leeft nog en is nu 94!