Klein geluk.

Code geel.

Tenminste, volgens het weerbericht.

Dus vroeg in de middag 

de lange wandeling 

met de hondjes gepland.

Het vroeg wat organisatie:

vroeg koken bij de oude mevrouw.

(Ja, de echte Westlanders eten tussen de middag warm!)

O ja, en ze zeggen niet tussen de middag 

maar onder de middag! 

Er bleef tijd over om even op het tuinbankje

een beetje te dromen,

een beetje te schrijven,

te genieten van de nazomertuin.

Kopje muntthee erbij met een passend labeltje.

Stevige schoenen uit,

afgetrapte ballerina’s aan.

Puck stout in de tuin:

allerlei stokjes en takjes werden naar binnen gesjouwd

terwijl Lizzy haar mandje opzocht.

Ze wordt ook een dagje ouder! 

De tuin is nog steeds mooi.

Dat doet me denken aan de zomerbloemententoonstelling

(zo dat is nog eens een scrabblewoord!)

Even kijken of ik de website

kan vinden

want die is eind deze week hier op dorp.