Beetje saai.

Daar hebben heel veel mensen last van:

dat het een beetje saai is.

Hoewel mijn leven niet zoveel verschilt van 

wat ik zou doen zonder

de covid maatregels

is het toch saai.

Ik kom op de een af andere manier ook niet aan

 werken toe.

Werk.

Nou ja, iets leuks met iets creatiefs.

Huishoudelijke klussen die echt 

moeten zijn er genoeg.

Ik borduur hapsnap een portretje.

Dat kost ontzettend veel tijd.

Hoewel je het er niet van af ziet.

En ik maak ook mijn eigen werk.

Al heel lang ga ik niet meer naar cursussen.

Maar ontdek een beetje 

op eigen houtje.

Vorig jaar pakte ik slow stitch op.

Dat is goed bevallen.

Daar ga ik ook mee door.

Dit jaar wil ik iets doen met 

deze twee boeken.

Een schetsboek en iets op stof.

Alleen heb ik een geweldig excuus om het maar uit te stellen:

Mijn bestelde schetsboeken 

zijn er nog  niet.

Meestal heb ik wel wat op voorraad.

Maar met alles dicht schiet het niet op.

Ik deed halfhartig wat in een tekenboek.

Eigenlijk wil ik alles een beetje bij elkaar houden.

Het is  nogal moeilijk een start maken komt ook

omdat de  voorbeelden 

in de boeken 

intimiderend mooi zijn.

En hoewel het daar niet om gaat 

is er altijd een stemmetje in me 

dat zegt:

zo'n boek moet mooi worden.

Terwijl het alleen voor mezelf is. 

Ik deed ooit een cursus 

text,textiel,textuur.

Daar kwamen o.a. deze leuke "taal"blokjes uit.

Even foto's zoeken hoor.

Want dat is zo lang geleden! 

Maar wel een leuke basis om op voort te borduren.