Bee.

Vanmorgen ging ik naar de Bee van de Quilthoeve.

Natuurlijk met een werkje.

Nee, geen werkje!

HET ultieme bee werkje.

Ik kan het niet wetenschappelijk onderbouwen maar hexjes rijgen 

is toch een werkje dat op iedere bee wel gedaan wordt.

Altijd zit er wel ergens iemand hexjes te rijgen.

Je kunt er ook zo heerlijk bij kletsen zonder dat er wat fout gaat. 

Die hexjes van mij beginnen trouwens al aardig op een 

365 dagenproject te lijken. ;-) 

Ik maak er iedere dag wel eentje.

En is ie onder de koffie bij de oude Mevrouw Rafel nog niet klaar

dan is er verderop in de dag wel even een moment om hem af te maken. 

Inmiddels heb ik er al minstens 60.

Het wordt tijd om ze aan elkaar te gaan zetten.

Daarom kocht ik mooie groen-blauwe stof.

Wel 2 meter! Ja, ik ben heel wat van plan.

Ik ben altijd bang om tekort te hebben.

En...

ik vroeg of die 2 meter in stukjes van een halve meter gesneden konden worden.

?????

Zo'n hele lap! Ik kan er niet mee uit de voeten.

Het zou genoeg zijn om de hele onderneming in het slob te doen geraken. 

Natuurlijk is de stof in het echt veel mooier dan op de foto.

In de huiselijke kring noemen wij zo'n lap stof altijd

"30 meter brandvrije oudroze katoen".

Het is een zinnetje uit een voorstelling van Paul van Vliet.

Waarom en hoe hij dat zinnetje gebruikte weten we allang niet meer.

Maar de oudroze brandvrije katoen bleef.

Net zoals Frits.

Want Frits had geen kinderen...

want Frits had opa's condoom geerfd... 

Volgens Paul dan. 

Bij Rennie en Lida kun je meer lezen over de bee.