Uitvinden.

Het voelt alsof ik mezelf weer 

opnieuw

moet uitvinden.

Heb nog niet een precies plan wat ik wil gaan doen of weer of nog

gaan leren.

Met stoffen werken is de laatste tijd 

lastig door de artrose in mijn handen.

Ik was wel een ijverig breistertje.

3 paar sokken.

Waarvan 2 van restjes. 

Heel leuk om te doen maar al die draadjes

afhechten! 

Het geeft wel een leuk beeld van de kleurtjes

sokkenwol die ik kies. 

 Al vorige zomer startte ik met een 

topdown gebreid vestje.

Nog nooit gedaan.

Het viel vreselijk mee,

behalve de mouwen op een rondbreinaals.

Nu het zomer is ben ik er heel blij mee.

Ik heb wel 3 zomerjurkjes waar 

het vestje op past.

Alleen: het vest wordt steeds

groter.

Het doet me nu denken aan een jaren 50 

slobbertrui.

Nee, al dat breiwerk is heel veilig werken.

Er kan niks mis gaan.

Ben nu nog bezig met een trui van 

Per Fortuna van Lana Grossa.

Wat een vondst.

Ik ben voor heel veel vezels allergisch.

En kan dus ook nooit iets "harigs"

breien.

En dit garen: daar kan ik wel tegen.

Dus eindelijk een harige trui.

Maar niks spectaculairs.

Werken met kleurpotlood is heerlijk rustig om te doen.

Na jaren pakte ik het weer op.

In de jaren 80 was ik goed in dierenvachten

tekenen met kleurpotlood.

Dat wil ik ook nog eens gaan proberen.

Af en toe een portretje schilderen.

Daar begon ik afgelopen weekend mee.

Meer mag je niet zien! 

Ik was nog niet tevreden.

Kortom:

mevrouw rafel vindt zichzelf opnieuw uit.

Fijn dat na zoveel tijd heel veel mensen 

toch weer mijn blog terug vonden.

Leuk! 

Ik kom weer vaker langs.

Beloofd.

Het weer wordt nu beter.

Puckje en ik gaan naar de bakker:

gebak bestellen:

de oude mevrouw hoopt volgende week 

woensdag

105

te worden.

Zelf zegt ze dikwijls:

"dan wordt ik 's morgens wakker en 

dan denk ik oh, ik ben er nog steeds!"

Maar verder is ze best opgewekt.

Altijd het beste ervan makend.