Wiebelig.

We zijn hier allemaal een beetje wiebelig.

Een volle lappenmand dus.

 Keesje heeft last van een vlooienallergie.

Hij beet heel z'n rug bij de staart open en draag nu af en toe een pakje

zodat hij er niet bij kan.

Dat gaat goed.

Puckje heeft een slijmvliesonsteking 

in zijn bekje:

aan z'n 2e antibioticakuur bezig.

Maar is wel heel tierig.

Dit weekend zat hij zo droef in een hoekje.

Maar dat is nu met goede medicatie weer over.

En ikzelf ging voor mijn 6e ?

ja, alweer 6e coronaprik.

Dat is altijd lastig met mijn spierziekte

want ik ben zeker 2 dagen zo stijf als een stok! 

Ik heb mezelf ook beloofd dat ik even wat rustig aan doe.

Beetje rommelen in m'n mandje met kleine breiwerkjes.

En proefjes.

Ik hou van mandjes.

De rest van de werkjes zit in een grotere mand.

Ik hoop eerdaags weer de vogelsjaal op te pakken.

Lekker tijd nemen om te lezen.

Dit boek vond ik achterin de boekenkast.

Weleens gekocht toen de boekhandel hier op het dorp stopte.

Ik lees graag Sarah Lark.

In het Nederlands heet het boek geloof ik 

"Het land met de gouden kust."

Het gaat over Ierland in de tijd dat de aardappeloogst mislukte, er honger was.

En misdadigers naar Australie werden verscheept.

Ik speelde nog wat met labels.

Zo leuk om oud werk mee te versnijden.

En prikte weer wat hexjes weg.

Geen spannende week.

Wie weet volgende week.