Klaar voor de start...

Afgelopen zomer kocht ik via de website van Hoooked Zpagetti materiaal voor een tas. Maar tot nu toe is daar nog weinig van gekomen. Eigenlijk wilde ik eerst het materiaal eens proberen voor iets eenvoudigers, bv een kussenovertrek. Maar het grootste deel van de 2 geweldige bollen heb ik nodig voor de tas, dus wilde ik er nog wat bij. Gelukkig hoorde ik verleden week dat de naaimachineboer in het dorp bij de zee ook hoooked zpagetti verkoopt. Dus ging ik vanmorgen met onze Tolly, die wel wat quality time kan gebruiken met zo'n kattig zusje als Lizzy, naar de markt aldaar. Ik zou dus ook even naar Boon, voor de zpagetti. Mooi op tijd kwamen we in 'sG. aan. Het was rond 11 uur dus onder gelui van de aardappelklok op naar het uiterste puntje van de Langestraat. Die aardappelklok is een heel oud gebruik: vroeger werkten de mensen op het land en wisten ze niet altijd precies hoe laat het was... door om elven te luiden wisten de vrouwen dat het tijd werd om de aardappels op te zetten. Traditioneel werd er tussen de middag warm gegeten zoals in de meeste plattelandsdorpen. Sorry, 's G. is een stad... en heeft stadsrechten...
Op dus naar de Noordwind... daar aangekomen lijkt het wel of de winkel dicht is.... Ja hoor, niemand te zien... Wat! Ze zijn verhuisd... Oh, nee, loop ik daarvoor zo'n eind op m'n zere beentjes... Boon zit in de Gravenstraat achter het marktplein... Al 2 jaar komende oktober... Ik hoef dus niet te vertellen dat mijn naaimachine niet dikwijls gebruikt is de afgelopen 2 jaar! Gelukkig had hij een rijke sortering Zpagetti en met een mooie bol turquoise gingen Tol en ik naar de markt. Gelukkig, ons dradenmeneertje was er! Maar... ook die laten we in verbazing achter als we geen rood, oranje of hard blauwe katoen willen... Nee, "heeft u geen grijs, grijsblauw of licht lila" hoor ik mezelf vragen! En... die had ie. Hij moest zich wel even aan de kraam vastgrijpen... die mevrouw met dat zwarte hondje wil grijs!!! Hij is waarschijnlijk nog niet over z'n verbazing heen. Maar onze Tol weet wel beter: Roosje Rafel is verslaafd aan keuken- en gastendoekjes breien en die flauwe tinten zijn zoooooo mooi... Nog even een paar steekjes voordat we gaan wandelen! En.. morgen is in het dorp aan zee een boeken- en curiosamarkt... Grote kans dat Tol en ik dan nog een keertje gaan!