Online

Maandagochtend

is mijn kantoorochtendje.

Dan probeer ik ook een blogje eruit te persen.

Waar zouden we we zijn

in deze tijd

zonder internet.

Hoewel de coronacijfers nu beter zijn,

ben ik nog heel voorzichtig.

Met zo'n sluimernde 

auto-immuuunziekte

kun je niet voorzichtig genoeg zijn.

Dus gaat er heel veel via de pc.

Net als met de naaimachine heb ik

met de laptop

een haat - liefde verhouding.

"Wat doet ie nou weer?"

Meestal gaat het trouwens goed.

Bovendien loopt bij de
oude mevrouw
de wijkverpleging in en uit.
Ze heeft nu weer een infectie aan een been.
Net als de oude Italiaanse mevrouw
van 108
zegt ze:"God is me vergeten."

Ik moet zeggen de wijkzusters werken wel heel voorzichtig.

O jee, alweer het woord
voorzichtig.

Moet ik mijn titel vervangen?

Toch maar niet.

Gelukkig gaat haken offline.

Een dekentje voor de baby van een van mijn buurmeisjes.

Het blijft een stoere kleur.
Maar iedereen
vindt het toch wel mooi.
Alleen krijg al hakend zo'n trek
in chocolade!

Eind mei was mijn
hele stille verjaardag.

Handgeverfde Nederlandse wol van
the dutch yarn bar.

En de Vogue Kitting.

Ik kan me niet voorstellen
dat ik nu ooit nog een breiprobleem heb
waar geen oplossing voor is.

Een beetje een saai boek om zo te lezen.
Maar een ideaal naslagwerk.

Voor de lockdown
kocht ik
een grote doos nieuwe kleurpotloden
en ik nam een oude liefde op:
werken met kleurpotlood
en natuurtekenen.