dinsdag 5 mei 2020

Oude dametjes.

Echt, ik was al mijn lezers niet vergeten! 

Ha, ik kreeg bijna een schuldgevoel.
Het zinnetje zeurt al dagen achter in mijn hoofd:
"Ik moet nog een blogje".
Vaak heb ik er helemaal geen puf meer voor.

De hele dag piept en kraakt het internet hier.

Bijna alles wordt online besteld.

Tot grote vreugde van de hondjes
zelfs
15 kg hondenbrokken.

Ze staan boven op de overloop in de kast.
Daar staat ook de stofzuiger.
Dus nam Puck vanmorgen 
de kans te baat en liet zich opsluiten in de kast
toen ik even de stofzuiger pakte...
Gelukkig merkte ik het op tijd en kon ik
een ramp voorkomen! 
Stel je voor: 15 kg brokjes los in de kast.

Soms is het een raadsel waar 
iets vandaan zal komen.
Het is soms zoeken en goed kijken 
of en adres betrouwbaar is.

Gelukkig is er ook nog ons dikke 
blauwe mannetje.
Daar vond ik zelfs mijn diabetes lancetten en teststrips.
( Nee, voor diabetes type 2 worden die niet vergoed! ) 

Voor vandaag is alles weer binnen.
De vuilnisbak staat buiten.
De hondjes slapen tevreden in hun mandje.
Dus nu moet dat stemmetje maar tot zwijgen worden gebracht.


Door het mooie weer ben ik 's middags vaak even buiten.
Wil dan wel wat te doen hebben.
Dus begon ik een klein dekentje te haken.

In suikerzoete kleurtjes.
Ach,zo'n dekentje raak ik altijd wel weer kwijt.

Het doet me denken aan oude Engelse dametjes.

Als fan van allerlei Engelse series
(om de taal bij te houden)
kijk ik ook naar Ambulance UK.

En vaak voer ik ook een toneelstukje op.

Zo van :"hallo, I am Amy and this is Tom.
We are paramedics and we heard 
you have fallen from your chair!"

Een dan hangt er zo'n oud mevrouwtje 
half naast een stoel
met daarin zo'n gehaakt dekentje.

Alleen is dat nu gewoon niet leuk meer.
Met het virus.

Ik vermoed dat Tom en Amy 
het nu heel erg zwaar hebben.
En dat zo'n oud mevrouwtje dit ook moeizaam 
overleeft.
Engeland is zoals ik vaker schreef een mooi
land. 
Als je rijk genoeg bent.
Het is nog steeds een klassenmaatschappij.

Dus genoeg over dekentjes en oude mevrouwtjes.


Ook buiten haakte ik lieve primulaatjes
voor een slinger.
Het patroon vond ik bij Lucy van Attic 24.
Thank you Lucy! 


Een Foepvogeltje van Supergoof
mocht op mijn
"sew a little happiness every day"lap.
Waar zou ik zijn zonder al die patroontjes van anderen? 

Dat is een leuk project.
Natuurlijk lukt het niet iedere dag.


 Een slow stitch lap kan ik ook iedereen 
aanraden.


Ik doe gewoon waar ik zin in heb.

Zo vond ik een hoofdje.
En ben nu bezig er een lijfje aan te verzinnen.
Het wordt een rare lap.
En heb er erg veel plezier in.
Niks plannen, 
Af en toe een draadje wegwerken.

Zie je, ik doe best wel wat.

Zoals een eind breien aan dit blogje.
Zo weer een vinkje op mijn lijstje.

En dat stemmetje is ook weer stil.
Pffft.

Blijf gezond! 




7 opmerkingen:

  1. Wat een geweldig leuke dingen maak je op de lap en dan die heerlijke doos met kleurtjes, volgens mij aurifill?? Ben ik groot fan van.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als er geen blogje verschijnt, dan hoop ik dat alles goed gaat bij je! Nu ben ik weer gerustgesteld :-)
    Wat leuk die primulaatjes en ook je dekentje en 2 lapjes vol creativiteit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heb nog een leuke link voor je gevonden vandaag over vrij borduren bij F.acebook, kan het echter niet kopiëren, zie Anne Brooke Textile Artist

      Verwijderen
  3. Een gezellig blogje weer en leuk haakwerk en kleine steekjes maak je...................liefs.Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  4. O, wat doe je veel. Je hebt gewoon geen tijd om te bloggen, lijkt mij. Ik vind alles even leuk, maar de gehaakte bloemetjes het allerleukst.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat wordt vast een lief mooi zoet dekentje. Mijn schoonmoeder breit veel, soms ook dekentjes. En die gaan altijd weer naar mensen toe die het nodig hebben. Ik vind je best stoer, alles bestellen op internet, maar ja, dat moet gebeuren. Liefs, Ineke

    BeantwoordenVerwijderen