“Wat een raar pak melk!”,
dacht ik toen ik eindelijk
mijn boodschappen op de band kon zetten bij de supermarkt.
Ik kijk nog eens beter.
Wat gek!
Waar is mijn watermeloen?
En de bloemkool?
Heb ik ergens een verkeerde kar meegenomen.
Zo heb ik staan kletsen met mensen die me
herkenden
aan mijn gele jasje.
“He, jij was maandag op de tv!”
Iedereen wilde even zijn hart luchten.
Veel mensen lopen
tegen problemen op door het terugbrengen
van het aantal thuiszorguren.
Zo veel indrukwekkende verhalen
dat ik helemaal de kluts kwijtraakte.
En mijn winkelwagentje!
Er waren veel meer reacties.
Bijna allemaal positief.
Ook op het blog.
Dank je wel.
We hopen dat onze stem gehoord wordt.
Niet alleen voor onszelf.
De thuiszorgmedewerkers kwamen bij ons
gesprek niet zo heel erg duidelijk naar voren.
Natuurlijk staan we achter deze hardwerkende,
slecht betaalde groep mensen.
Velen mogen niet meer met de pers
praten van hun werkgevers.
Dat neemt niet weg dat zij niet
vergeten mogen worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten